به گزارش راهبرد معاصر؛ در گذشته این مراسم علاوه بر آئین مذهبی دینی جلوه دیگری، همچون حُسن همکاری و تعاون اهالی در تهیه هیزم مساجد بود، اما به علت توسعه و رشد تکنولوژی و جایگزینی سوخت فسیلی و سوخت فرآورده های نفتی، بُعد مذهبی و سُنتی این آئین باقی مانده و در شهر خلخال فقط به صورت نمادین اجرا می شود.
قارقارا در خلخال توسط شخصی که درخت را نذر کرده و در یکی از باغات نگهداری می کند، با دسته عزاداری از محل باغ قطع و بر روی دوش گذاشته و به میدان اصلی شهر (میدان مساجد مرکزی و قدیمی) محل برگزاری مراسم تعزیه و عزاداری حمل می گردد.
یکی از وجه تسمیه قارقارا به درخت اطلاق می شود که پارچه سیاه عزا بسته اند و برخی از ریش سفیدان قارقارا را در زبان آذری یادبود عَلم حضرت ابوالفضل عباس (ع) می گویند که به عنوان سمبل و نماد عَلم روز عاشورا است که این درخت پس از تغییر ماهیت ظاهری و رنگ عزا گرفتن در میدان اصلی شهر نصب می شود و تا آخر محرم در آنجا می ماند.