بازی رسانه‌ای آمریکا با نمایش خروج نفیو از تیم مذاکره‌کننده

به گزارش راهبرد معاصر، انتشار خبر جدا‌شدن ریچارد نفیو، معمار تحریم‌های آمریکا علیه ایران در دوره اوباما و چند مقام دیگر از تیم مذاکره‌کننده آمریکایی در روزهای اخیر خبرساز سده است. برخی از کارشناسان با استناد به اختلاف میان نفیو و رابرت مالی، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، جدایی آنها را در راستای پیشرفت مذاکرات و عقب‌نشینی دولت آمریکا از مواضع گذشته خود تحلیل کردند. با این وجود، دولت‌های اروپایی و مقامات آمریکایی همچنان در رسانه‌ها بر مواضع سخت خود پافشاری می‌کنند و نسبت به پایان زمان مذاکرات هشدار میدهد. براتی، تحلیلگر حوزه بین‌الملل معتقد است که این تغییرات بیشتر روانی و فرار رو به جلو برای افزایش فشارها است و نباید بر روی آنها توقف کرد.

مسعود براتی، تحلیلگر مسائل سیاسی در خصوص جدایی برخی از اعضای تیم مذاکره‌کننده آمریکا در وین و بازی جدید تحریمی آمریکا در این دور از مذاکرات گفت: در طی روزهای گذشته شاهد انتشار خبرهای مختلفی در خصوص تغییرات تیم آمریکایی بودیم. تغییراتی که دلالت بر این موضوع دارد که بین اعضای تیم آمریکایی در موضوع روند مذاکرات اختلافاتی ایجاد شده که  منجر به ترک برخی افرادی در وین شده که مهمترین آنها ریچارد نفیو به عنوان معاون رابرت مالی است.

 وی در این باره افزود: با خروج نفیو تحلیل های مختلفی در این باره ارائه  شده، اما اخبار منتشر شده به قدری محدود است که می توان ترک میز مذاکره توسط برخی از اعضای تیم را فرار به جلو برای بستر سازی های لازم یک عملیات روانی دانست.  مساله مهم تبیین این موضوع است که چرا آمریکا در این برهه زمانی در مذاکرات به دنبال بستر سازی برای ایجاد یک عملیات روانی است؟ براساس شناخت ما از رابرت مالی که در حال حاضر مسوولیت اصلی تیم مذاکره کننده برجام را برعهده دارد و نفیو که معاون وی به شمار می رود و هر دو در طیف دموکرات و از مدافعین برجام به شمار می روند و هر دو نسبت به سیاست ترامپ در قبال برجام منتقد بودند، این است که آقای رابرت مالی در حوزه مذاکرات تخصص دارد و آقای نفیو متخصص حوزه راهبری تحریم‌ها و معمار تحریم های ایران است.

مسعود براتی درخصوص چرایی اختلاف بین آقای رابرت مالی و معاونش گفت: این سوال مهم است که دامنه اختلاف بین این دو تا کجاست و اصلا این اختلاف چقدر واقعیت دارد؟ به نظر می‌رسد اختلاف صورت گرفته یا صورت داده شده نوعی دعوای زرگری برای پیش بردن راهبردهای مورد نظر دولت بایدن است. براین اساس نمی‌توان وجود اختلاف بین این دو نفر را قطعی دانست، چرا که این دو نفر در گذشته مطالب نزدیک به هم در خصوص تحریم‌های ایران نگارش کردند، لذا اختلاف بالایی که منجر به چنین اتفاقی شود در ذهنیت و دیدگاه آنها نسبت به مساله توافق  و برجام پیدا نمی‌شود، بلکه دارای اشتراکات زیادی هستند.  با اشتراکات یاد شده، یک احتمال تقویت می شود که دولت آمریکا به دنبال فضا سازی برای تحقق خواسته های بعدی خود علیه ایران است.

براتی ادامه داد: به عبارت دیگر آنها مترصد هستند تا پیامی از سوی طرف آمریکایی به ایرانی ها برسانند که حاضر به توافق هستند و برای آن حاضر به کنار گذاشتن یک سری افراد هم هستند. یعنی مشخصا به رابرت مالی که مدافع توافق است ضریب می دهند، در حالی که تلاش می کنند تا ریچارد نفیو را به عنوان منتقد آقای رابرت مالی معرفی کنند و اینگونه نشان دهند که وی را از تیم مذاکره کننده کنار گذاشته‌اند تا وانمود کنند که دولت آمریکا برای توافق مناسب با ایران آماده است.

برآوردها نشان می دهد آمریکا در استفاده از ابزار تحریم علیه ایران هیچ گاه خود را محدود به یک توافق حقوقی یا حتی سیاسی -توافق برجام در دسته توافقات سیاسی محسوب می شود- نمی‌کند. در طول اجرای برجام شاهد تمدید  قانون کاتسا علیه ایران بودیم. از تابستان سال 96 شاهد موج تحریمی جدید تحریمی بودیم که منجر به هم ریختگی بازار ارز در سال 97 شد، زمانی که متعاقب آن آمریکا از برجام خارج شد. لذا می توان چنین نتیجه گیری کرد هر زمان آمریکا لازم بداند، تحریم‌ جدیدی را در دستور کار خود قرار می دهد و هیچگاه خود را متوقف به وجود توافق نمی‌کند.

این تحلیلگر مسائل سیاسی ادامه داد: جدا شدن ریچارد نفیو به عنوان متخصص حوزه تحریم که مسوولیت وی، طراحی نظامات اجرایی تحریمها است و این توانمندی و توان فکری را در هنر تحریم وی دیده شده، را می توان به بستر سازی دولت آمریکا و تمرکز روی تحریم های جدید علیه ایران عنوان کرد. به نظر می رسد آمریکا خود را برای وضع تحریم های بعدی ایران آماده می‌کند و در حال ساماندهی زیر ساخت‌های نیروی انسانی، فنی و مسائل مربوط به ساز وکارهای اجرایی است.

وی در پایان گفت: جدا شدن افراد از تیم مذاکره کننده در وین را می توان دعوای زرگری قلمداد کرد که برای آمریکا زمان می‌خرد. آمریکایی‌ها تلاش می‌کنند تا  تحلیل‌های طرف ایرانی از مقاصد اصلی آمریکا را منحرف کنند و اینگونه گمان کنند امریکا قصد توافق دارد؛ در حالی که آمریکایی‌ها با نیت بلند به دنبال بازسازی تحریم و تکمیل فرآیند اعمال مجدد تحریم ها علیه ایران هستند.