وزیر اطلاعات: به هر تهدیدی پاسخ محکمی می‌دهیم شمخانی: پاسخ نامه ترامپ «خویشتندارانه» است امام جمعه تهران: نامگذاری امسال جهت بستن روزنه نفوذ دشمن است / آمریکا نمی‌فهمد تهدیدات بی‌اثر خواهد بود سردار نقدی: باید برای یک عملیات بزرگ آماده شویم قطعنامه راهپیمایی روز قدس: نتانیاهو قصاب غزه باید محاکمه شود قالیباف در مراسم روز جهانی قدس: تعرض به حریم ایران جرقه در انبار باروت است پزشکیان: مدعیان حقوق بشر بگویند مردم غزه چه گناهی دارند جیش الظلم حمله به واحد گشت انتظامی ایرانشهر را بر عهده گرفت | اولین تصویر از شهید حسین تیمورپور مراسم روز جهانی قدس در تهران و سایر شهر‌های کشور آغاز شد تیراندازی به عوامل گشت انتظامی در ایرانشهر/ یک پلیس شهید شد رهبر معظم انقلاب: راهپیمایی امسال یکی از با عزت‌ترین راهپیمایی‌های روز قدس خواهد بود تکذیب ادعای افزایش افغانستانی‌ها در ایران سخنگوی دولت: با جدیت در مسیر اصلاحات ساختاری حرکت می‌کنیم پزشکیان: با جدیت پیگیر صدور به موقع مجوز‌های مورد نیاز سرمایه‌گذاران هستیم فیلم / رژه دریایی سپاه با ۳۰۰۰ فروند شناور در خلیج فارس

جایگاه تنفیذ حکم ریاست جمهوری توسط رهبر انقلاب در قانون اساسی

در این گزارش جایگاه تنفیذ حکم ریاست جمهوری توسط رهبر انقلاب در قانون اساسی را تشریح کردیم.
تاریخ انتشار: ۱۹:۵۰ - ۰۳ مرداد ۱۴۰۳ - 2024 July 24
کد خبر: ۲۵۱۴۷۰

به گزارش راهبرد معاصر؛ 4 روز مانده به مراسم تنفیذ چهاردهمین رئیس جمهور ایران، زمانی که تصدی مسعود پزشکیان در جایگاه ریاست جمهوری با حکم رهبر معظم انقلاب مشروعیت پیدا می‌کند.
بر اساس ماده ۱  قانون انتخابات ریاست جمهوری آغاز دوره ریاست جمهوری از زمان تنفیذ صورت می‌‎گیرد یعنی منتخب پس از کسب رای مردم و قبل از تنفیذ حکم ریاست جمهوری اجازه قانونی برای شروع کار به عنوان رئیس جمهور را ندارد.
به تعبیر غلامرضا مولابیگی، عضو حقوقدان شورای نگهبان، در واقع تنفیذ تایید یک عمل حقوقی است که قبل از آن معتبر نبوده است.
اما اگر تنفیذ صورت نگیرد چه می‌شود؟ حضرت امام در این باره می‌فرمایند: «اگر با امر خدا نباشد، رئیس جمهور با نصب فقیه نباشد، غیر مشروع است. وقتی غیر مشروع شد، طاغوت است؛ اطاعت او اطاعت طاغوت است؛ وارد شدن در حوزه او وارد شدن در حوزه طاغوت است. طاغوت وقتی از بین می‏ رود که به امر خدای تبارک و تعالی یک کسی نصب بشود.» صحیفه امام، ج‏10، ص:  ۲۲۱
بر اساس بیانات امام خمینی(ه) و قانون اساسی، برای آغاز رسمی، قانونی و الهی کار رئیس جمهور، تنفیذ لازمه و یک امر اساسی است.

اما تنفیذ در قانون اساسی چه جایگاهی دارد؟

در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اصطلاح «تنفیذ» دیده نمی‌شود. آنچه در این خصوص وجود دارد، تعبیر «امضای حکم‌ ریاست‌ جمهوری» در بند نهم اصل ۱۱۰ قانون اساسی در ردیف وظایف و اختیارات مقام رهبری است و شاید همین برای برخی شبهه ایجاد کند که شان تنفیذ با امضا متفاوت است و بحث تنفیذ در قانون اساسی لحاظ نشده و جایگاهی ندارد.
در پاسخ به این مسئله باید گفت که در قانون انتخابات ریاست جمهوری مصوب سال 1364 تنفیذی بودن امضای مقام رهبری بر حکم ریاست جمهوری مطرح شده است.
در ماده یک این قانون آمده است: «دوره‌ ریاست جمهوری اسلامی ایران چهار سال است و از تاریخ تنفیذ اعتبارنامه به وسیله مقام رهبری آغاز می‌گردد».
با وجود اینکه این قانون چند بار مورد بازبینی و اصلاح قرار گرفته است، ولی متن ذکر شده در فوق در تمامی اصلاحیه‌های آن بدون تغییر باقی مانده است؛ بنابراین از نظر قانونگذار عادی نیز امضای مقام رهبری بر حکم ریاست جمهوری تنفیذی است./فارس

مطالب مرتبط
ارسال نظر