به گزارش راهبرد معاصر، مادر این بازیگر صبح روز دوشنبه درگذشت و پدر وی نیز بامداد روز سهشنبه ۳۰ شهریور فوت کرد.
او در صفحه اینستاگرامش نوشت.
حاجی نذاشتی یک روز از رفتن همسرت بگذره رفتی باهاش و ماها رو تنها گذاشتی، این رسمش نیست... البته یادم میاد کل جنگ رو هم رهامون کردی رفتی، کاش میشد دوباره با مادرم برگردی….
کریمی در سریالهایی همچون «هیولا»، «گسل»، «ساختمان پزشکان»، «دزد و پلیس»، «پژمان» و... و فیلمهای سینمایی «طبقه حساس» و «خوب، بد، جلف» ایفای نقش کرده است.
رضا کریمی (زادۀ ۱ بهمن ۱۳۵۶ در اراک) بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر است.
رضا کریمی در ۱ بهمن ۱۳۵۶ در اراک زاده شد. او فارغالتحصیل ،رشتهٔ بازیگری تئاتر میباشد. وی از سال ۱۳۷۸ به شکل حرفهای،کار خود را در زمینۀ بازیگری تئاتر آغاز کرد.
فیلم سینمایی
انتقال
باج
طبقه حساس به کارگردانی کمال تبریزی – ۱۳۹۲
خوب بد جلف به کارگردانی پیمان قاسم خانی – ۱۳۹۵
مجموعه تلویزیونی
جایزه بزرگ – ۱۳۸۴
شبهای برره ۱۳۸۴
ترش و شیرین ۱۳۸۵
چارخونه – ۱۳۸۶
مسافران – ۱۳۸۸
ساختمان پزشکان – ۱۳۹۰
دزد و پلیس – ۱۳۹۱
پژمان – ۱۳۹۲
تاکسی پلیس – ۱۳۹۳
شمعدونی – ۱۳۹۴
گشت ویژه – ۱۳۹۵
گسل – ۱۳۹۶
گشت پلیس – ۱۳۹۷
آچمز – ۱۳۹۷
مجموعه نمایش خانگی
هیولا به کارگردانی مهران مدیری – ۱۳۹۷
از نقش فریبرز بیشتر برایمان بگویید؟
فریبرز یک نقش کاملا جدی است. حتی میتوانم بگویم،
متفاوتترین نقشی است که به حال بازی کردهام. فریبرز یک گماشته است،
و اختیاری از خود ندارد و از طرفی برایش عجیب است ،
که این خانواده چرا اینقدر دنبال مال دنیا هستند و دائم حرص پول دارند.
به نظر خودتان جذابیت این نقش در چیست؟
در عبوس بودنش. خیلی سعی کردم که فریبرز کمی بانمک؛
به نظر برسد اما فضای قصه این اجازه را نمیداد.
با نقشهای کمدی راحتتر ارتباط برقرار میکنید یا نقشهای جدی؟
مسلما نقشهای کمدی را بیشتر دوست دارم چون تبسمی؛
بر لب مخاطبان میآورد و فضا را برایشان عوض میکند.
ضمن این که احساس میکنم مخاطبانمان هم حالا من را ؛
در آثار طنز بیشتر میپذیرند تا کارهای غیرطنز و جدی.
فریبرز یک نقش کاملا جدی است. حتی میتوانم بگویم متفاوتترین نقشی است که به حال بازی کردهام. فریبرز یک گماشته است و اختیاری از خود ندارد و از طرفی برایش عجیب است که....
دوست دارم نقش های مختلف را تجربه کنم
رضا کریمی سال هاست فعالیت هنری دارد، اما او را بیشتر به واسطه حضورش در سریال های چارخونه، مسافران و جایزه بزرگ به خاطر داریم. کریمی در رشته بازیگری تحصیل کرده است و این کار را بسیار دوست دارد.
او در حال حاضر سریال های ساختمان پزشکان و نابرده رنج را روی آنتن سیما دارد. به این بهانه سراغش رفتیم تا از چند و چون کارش بیشتر بدانیم.
چه شد که در سریال ساختمان پزشکان به ایفای نقش پرداختید؟
سال هاست با گروه آقای چگینی (تهیه کننده) کار می کنم و پیش از این در سریال های چارخونه و مسافران به عنوان بازیگر حضور داشتم و این بار هم برای بازی در این سریال دعوت به همکاری شدم.
بازی در کارهای طنز چقدر سخت یا آسان است؟
طبیعتا دشوارتر از کارهای جدی است. چون هم انرژی بیشتری را می طلبد و هم باید خنده را به لب تماشاگران بیاوری. البته نه به هر قیمتی. بنابراین بازی طنز به مراتب دشوارتر از بازی جدی است.
چطور نقش تان را درونی می کنید؟
سعی می کنم خودم را در موقعیت قرار بدهم و آن لحظه را پیدا کنم. البته تجربه های گذشته ام هم در این زمینه بسیار موثر بوده است.
اهل بداهه پردازی هم هستید یا تنها به متن تکیه می کنید؟
در کاری مثل ساختمان پزشکان، به هیچ وجه بداهه پردازی وجود نداشت و همه چیز در تمرین گفته می شد، ولی اگر کارگردانی اجازه بداهه بدهد حتی از آن استفاده خواهم کرد و اگر چیزی به ذهنم برسد که به موقعیت موجود بیاید، حتما استفاده خواهم کرد.
چه شد که در نابرده رنج بازی کردید؟
پیش تر در سریال چارخونه با علیرضا بذرافشان همکاری داشتم و بعدها یک تله فیلم هم با هم کار کردیم و او بسیار اصرار داشت که من تنها کار کمدی نکنم و در کارهای جدی هم بازی کنم.
بنابر این از من دعوت کرد که در این سریال بازی کنم و من هم پس از خواندن فیلمنامه، نقش فریبرز را قبول کردم.
از نقش فریبرز بیشتر برایمان بگویید؟
فریبرز یک نقش کاملا جدی است. حتی می توانم بگویم متفاوت ترین نقشی است که به حال بازی کرده ام. فریبرز یک گماشته است و اختیاری از خود ندارد و از طرفی برایش عجیب است که این خانواده چرا اینقدر دنبال مال دنیا هستند و دائم حرص پول دارند.
به نظر خودتان جذابیت این نقش در چیست؟
در عبوس بودنش. خیلی سعی کردم که فریبرز کمی بانمک به نظر برسد اما فضای قصه این اجازه را نمی داد.
با نقش های کمدی راحت تر ارتباط برقرار می کنید یا نقش های جدی؟
مسلما نقش های کمدی را بیشتر دوست دارم چون تبسمی بر لب مخاطبان می آورد و فضا را برایشان عوض می کند. ضمن این که احساس می کنم مخاطبانمان هم حالا من را در آثار طنز بیشتر می پذیرند تا کارهای غیرطنز و جدی.
شما به عنوان مدیرتولید هم در پشت صحنه فعالیت می کنید. از این فعالیت تان بگویید؟
این کار به مراتب از بازی کردن دشوارتر است. چون به نوعی باید تمام امور را با هم هماهنگ کنیم. از گروه گرفته تا پخش سیما.
از گریمی که در سریال ساختمان پزشکان داشتید راضی هستید؟
من گریمم را در این کار بسیار دوست داشتم و با آن بخوبی کنار آمدم اتفاقا این نوع گریم باعث شد راحت تر به نقشم نزدیک شوم.
فکر می کنید ساختمان پزشکان چه فرق عمده ای با چارخونه و مسافران دارد؟
در این کار ما اصلا بداهه نداشتیم و اگر نظری هم بود هنگام تمرین آن را بیان می کردیم و همچنین به هیچ وجه سعی نکرده ایم به هر قیمتی مخاطب را بخندانیم.
ساختمان پزشکان...
فکر می کنید آثار طنز ما در مواردی بیشترین ضعف را دارد؟
در فیلمنامه، البته فیلمنامه مشکلی است که هم در آثار طنز و هم در آثار جدی وجود دارد و اگر قصه ها چفت و بست درستی داشته باشند دیگر با آثار ضعیف روبه رو نمی شویم.
چرا بازیگری را دوست دارید؟
چون می توانم به واسطه این کار موقعیت ها و آدم های متفاوت را تجربه کنم البته اگر این فرصت این طور که باید برایم فراهم شود.
راستی شما صدای خوبی هم دارید. آیا در این زمینه آموزش هم دیده اید؟
بله. البته خیلی کم و به پیشنهاد آقای چگینی قرار شد بخوانم و ایشان قبلا در جایی صدای مرا شنیده بودند و برای همین خواستند در یکی از قسمت های ساختمان پزشکان بخوانم.
چه مدت سراین کار بودید؟
حدود 8 ماه در گیر بازی در این سریال بودم که در این مدت زندگی شیرینی را تجربه کردم.
از کدام کارگردان بیشتر آموختید؟
به هر حال هر کارگردانی تاثیر خودش را روی بازیگر می گذارد، اما سروش صحت آرامش عجیبی را به بازیگرش می بخشد که بسیار ستودنی است و بسیار راحت با مسائل برخورد می کند.
کدام کاراکتر را در این سریال بیشتر دوست داشتید؟
به نظر من همه خوب بودند و بخوبی از عهده نقش هایشان برآمده اند، اما نقش آقای حریرچیان را بسیار دوست داشتم و به دلم نشست.
در آینده چه کاری از شما خواهیم دید؟
قرار است در یک سریال 13 قسمتی در ژانر دفاع مقدس بازی کنم.
پس این بار با یک نقش جدی از شما روبه رو خواهیم بود؟
بله. دوست دارم نقش های جدی و طنز را در کنار هم تجربه کنم.
و کلام آخر شما...
از این که مخاطبان، ساختمان پزشکان را پسندیدند، خوشحالیم و تمام خستگی مان از تن مان بیرون رفت.