اثر معجزه آسای داروی رقیق کننده خون برای درمان سرطان

به گزارش راهبرد معاصر؛ مسئول این مطالعه، وی گو، استاد پاتولوژی و زیست شناسی سلولی آبراهام و میلدرد گلدشتاین (در موسسه ژنتیک سرطان) در کالج پزشکان و جراحان واگلوس دانشگاه کلمبیا، می‌گوید: یافته‌های ما نشان می‌دهد که وارفارین، که قبلاً توسط FDA تأیید شده است، می‌تواند برای درمان انواع سرطان‌ها از جمله سرطان پانکراس استفاده شود.

این مطالعه با عنوان “تنظیم VKORC۱L۱ برای سرکوب تومور با واسطه p۵۳ از طریق متابولیسم ویتامین K حیاتی است” و در Cell Metabolism منتشر شد. دانشمندان محقق پسادکتری، شین یانگ، و ژ وانگ، به عنوان اولین نویسندگان به طور مساوی مشارکت داشتند.

کشف وارفارین یک یافته غیرمنتظره از مطالعه‌ای بود که برای کشف فرآیند‌های مولکولی تنظیم کننده فروپتوز، مکانیزم مرگ سلولی که اخیراً توسط برنت استاکول، دکتر شیمیدان کلمبیایی، دانشیار دپارتمان علوم زیستی و شیمی و دانشمندان دیگر کشف شد، طراحی شده بود.

محققان سرطان از ایده مهار فروپتوز، به این دلیل که برای کار کردن به آهن نیاز دارد، برای کشتن سلول‌های سرطانی نامیده می‌شود، هیجان‌زده هستند. دارو‌هایی که فروپتوز را القا می‌کنند ممکن است به ویژه برای سرطان‌هایی که از درمان‌های فعلی فرار می‌کنند مفید باشند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی کنترل فروپتوز در سلول، گو، استاکول و همکارانشان غربالگری ژنتیکی را روی سلول‌های ملانوم انسانی انجام دادند تا ژن‌هایی را که به فروپتوز کمک می‌کنند شناسایی کنند. همانطور که انتظار می‌رفت، نمایشگر‌ها چندین ژن فروپتوز را که قبلاً شناخته شده بودند شناسایی کردند، اما ژن جدیدی برجسته شد: VKORC۱L۱.

در آزمایش‌های آزمایشگاهی، محققان دریافتند که VKORC۱L۱ یک مهارکننده قوی فروپتوز است و از دست دادن VKORC۱L۱ سلول‌ها را نسبت به مرگ سلولی فروپتوز حساس می‌کند.

سطوح VKORC۱L۱ همچنین پیامد‌های بالینی دارد، تجزیه و تحلیل داده‌های سرطان انسانی سپس نشان داد: بیماران با سطوح پایین فعالیت VKORC۱L۱ عموماً طولانی‌تر از بیماران با سطوح بالاتر عمر کردند.

وارفارین (که با نام تجاری کومادین نیز شناخته می‌شود) اولین بار در سال ۱۹۵۴ برای استفاده پزشکی مورد تایید قرار گرفت. از آن زمان به عنوان یک درمان اصلی برای جلوگیری از لخته شدن خون که می‌تواند باعث سکته مغزی، حمله قلبی یا آمبولی ریه شود، تبدیل شده است.

وارفارین همچنین یک مهارکننده شناخته شده VKORC۱L۱ است، بنابراین محققان پتانسیل آن را به عنوان یک داروی سرطان بررسی کردند. آن‌ها دریافتند که وارفارین، با کاهش فعالیت VKORC۱L۱، سلول‌های سرطانی پانکراس انسانی را نسبت به فروپتوز حساس کرده و رشد تومور را در مدل موش سرطان پانکراس به شدت سرکوب می‌کند.

داده‌های سایر مطالعات نیز از این ایده حمایت می‌کنند که وارفارین دارای پتانسیل ضد سرطانی است. وارفارین و سایر دارو‌های ضد انعقاد معمولاً به بیماران سرطانی داده می‌شود که در معرض افزایش خطر لخته شدن خون هستند. اخیراً، محققان متوجه شده‌اند که بیماران مبتلا به سرطان لوزالمعده، معده و کولورکتال که وارفارین دریافت کرده‌اند به طور قابل‌توجهی نسبت به افرادی که سایر دارو‌های ضد انعقاد مصرف می‌کنند، زنده مانده‌اند.

گو می‌گوید: از آنجایی که وارفارین به طور گسترده در کلینیک برای بیماران سرطانی استفاده شده است، ما فکر می‌کنیم وارفارین می‌تواند به زودی به عنوان یک داروی ضد سرطان، به ویژه برای تومور‌هایی با سطوح بالای بیان VKORC۱L۱ آزمایش شود.

گو می‌افزاید، این ممکن است فراتر از سرطان‌های پانکراس و معده و بسیاری از انواع دیگر گسترش یابد. محققان همچنین دریافتند که VKORC۱L۱ هدف مستقیم p۵۳ است، یک ژن سرکوب‌کننده تومور معروف که در نیمی از سرطان‌ها جهش یافته است. / سیناپرس