یادداشت اختصاصی «مهدی فضائلی»، کارشناس مسائل سیاسی
دفاع مقدس، پشتوانه ایستادگی و مقاومت امروزمان
اگر امروز از مردم شجاع و قهرمان ایران سخن می گوییم و اگر از مقاومت و ایستادگی سخن می‌رانیم و اگر تلاش دشمنان را کوبیدن آب در هاون ارزیابی می کنیم؛ همه به پشتوانه حوادث تلخ و شیرینی است که چشیده‌ایم و بخش مهمی از آن در همین دوران دفاع مقدس تجربه شده است.
به گزارش راهبرد معاصر؛ طی هشت سال دفاع مقدس گاهی چنان حوادث و بحران ها سلسله وار و پشت سر هم ردیف می شد که تحمل آن همه، شاید برای کمتر کشور حتی قدرتمند و با ثباتی مقدور بود چه برسد به کشوری تازه انقلاب کرده و در حال گذار! وقتی انسان این حوادث را در کنار هم فقط مرور می کند و اینکه ایران عزیز و انقلاب اسلامی شکوهمند، چگونه این گردنه‌های صعب‌العبور را پشت سر گذاشته است می تواند امروز با قاطعیت و سری برافراشته ادعا کند هیچ بن بستی وجود ندارد. مشاهده این سختی های ظاهرا" پایان ناپذیر و فوق طاقت، یک پیام بسیار مهم دیگر هم دارد و آن اینکه در هیچ شرایطی نباید نا امید و مأیوس شد و همواره راه‌هایی برای گشایش وجود دارد.
در این یادداشت، خیلی گذرا و با دور تند فقط حوادث سه مقطع سال نخست جنگ، سال ۶۳ و سال ۶۷ را مرور می کنم.
سال ۵۹ و ۶۰: ۳۱ شهریور سال ۵۹ جنگ در شرایطی و به‌صورت غافلگیرانه آغاز شد که اوضاع سیاسی داخل کشور متشتت و شاهد منازعات سنگین سیاسی بین بنی صدر و نیروهای انقلابی بود. ارتش شرایط پس از انقلاب را تجربه می کرد و در حالیکه ثباتی نداشت و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز هنوز قوام پیدا نکرده بود اختلافات ارتش و سپاه هم اوضاع نیروهای مسلح را نا مناسب تر می کرد. نابلدی های اول جنگ از سویی و غائله سنگین و پر خسارت کردستان از سوی دیگر ردیف های دیگر این فهرست هستند.
به این شرایط اضافه کنید ترورهای منافقین را که در کمتر از سه ماه، تعداد زیادی از مسئولان رده یک کشور را که در آن شرایط خطیر وجود تک‌تک آنها لازم بود یکی پس از دیگری بطور کامل یا مؤثر از نظام گرفت. رهبر فعلی انقلاب اسلامی که آنزمان عضو شورای انقلاب، نماینده امام در شورای عالی دفاع و امام جمعه تهران و شخصیتی تاثیرگذار بودند در ۶ تیر سال ۶۰، شهید بهشتی رئیس دیوان عالی کشور، دبیر شورای انقلاب، دبیرکل حزب جمهوری اسلامی و از چهره‌های مؤثر کشور به همراه حدود ۷۲ نفر از چهره ها و شخصیت های مؤثر دیگر در ۷تیر و شهیدان رجایی و باهنر، رئیس جمهور و نخست وزیر وقت در ۸ شهریور!
سال۶۳: ناامن شدن خلیج فارس با هدف قرار دادن نفت کش های ایران، بحرانی شدن شرایط مالی کشور، شروع و ادامه هواپیما‌‌ربایی های متعدد توسط منافقین که علاوه بر ناامن کردن خطوط هوایی و ایجاد فضای سنگین روانی و سیاسی علیه کشور، هر کدام موجب اتلاف وقت و انحراف اذهان از مسأله اصلی کشور می شد، بخشی از فهرست مشکلات و بحران های سال ۶۳ است و اینها غیر از ادامه جنگ تحمیلی و درگیر بودن ایران در بیش از ۱۶۰۰ کیلومتر مرز با عراق بود. به این اوضاع، دور دوم جنگ شهرها و بمباران و موشک باران تقریبا" همه روزه شهرهای مختلف کشور از جمله تهران، تبریز، شیراز و اصفهان و همچنین افزایش فشار جهانی بر کشورمان را اضافه نمایید.
سومین مقطع، سال پایانی دفاع مقدس: در فهرست حوادث و بحران های این سال می توان حمله آمریکا به دو سکوی نفتی در خلیج فارس، حملات آمریکا به ناوچه جوشن، ناو سهند و یک قایق تندرو ایران، حمله صدام به فاو و بازپس‌گیری آن، حمایت آمریکا از کشتی های کشورهای بی طرف، قطع رابطه عربستان، بازپس‌گیری شلمچه و جزایر مجنون توسط عراق، همراه شدن کامل منافقین با صدام و خالی شدن جبهه ها از نیرو را مشاهده کرد.
دور پنجم جنگ شهرها که از زمستان سال ۶۶ آغاز و تا اردیبهشت سال ۶۷ ادامه پیدا کرد و جمعا" حدود ۱۹۰ فروند موشک به شهرهای تهران، قم ،اصفهان و برخی شهرهای دیگر اصابت نمود، بخش دیگر حوادث سال ۶۷ است. حمله ناو آمریکایی وینسنس به هواپیمای مسافربری ایران در تیرماه سال ۶۷ و پذیرش قطعنامه در ۲۷ تیر ۶۷ را نیز باید در همین فهرست مورد توجه قرار دهیم.
آنچه گذشت فقط گوشه و مروری بود بر حوادث تلخ ، فشارها و گاه بحرانهایی که کشور و مردم ایران طی هشت سال دفاع مقدس با آنها دست و پنجه نرم کردند. البته در همین هشت سال فتوحات و گشایش های متعدد و دستاوردهای خرد و کلان نظامی و سیاسی نیز برای ایران رقم خورد؛ از شکست حصر آبادان تا پایان غائله کردستان و از فتح‌المبین تا آزاد سازی خرمشهر و از برچیدن بساط منافقین تا آغاز دوران بازسازی.
اگر امروز از مردم شجاع و قهرمان ایران سخن می گوییم و اگر از مقاومت و ایستادگی سخن می‌رانیم و اگر تلاش دشمنان را آب در هاون کوفتن ارزیابی می کنیم همه به پشتوانه حوادث تلخ و شیرین و روزگار سرد و گرمی است که چشیده ایم و بخش مهمی از آن در همین دوران دفاع مقدس بوده است. این ملت و مسئولان آن، طی 42 سال دوران انقلاب اسلامی و بویژه دوران جنگ تحمیلی آنچنان آبدیده و مقاوم و آنقدر توانمند و مقتدر شده‌اند که دیگر هیچ قدرتی توان تهدید مؤثر آنها را ندارد. امروز قدرت بازدارندگی ایران عزیز در بعد دفاعی غیر قابل تردید است و این بازدارندگی باید به همه عرصه های دیگر نیز تسری پیدا کند.
بحرانهایی که پایان داده و مدیریت کرده‌ایم و بست‌هایی (به ظاهر) که گشوده و از آنها عبور نموده ایم، به ما یاد داده است عزم و اراده‌‌ی ما می تواند بر هر مشکلی فائق بیاید. البته همه اینها با عنایت، امداد و نصرت خداوند -که شرطش حرکت ما در مسیر الهی و مقاومت و ایستادگی در این مسیر است- میسر شده است.