ارتباط اغتشاشات اصفهان و مذاکرات پیش رو چیست؟

به گزارش راهبرد معاصر؛ خشکسالی و کمبود بارش یکی از مهمترین معضلات و مشکلات کشورمان در طی چندین سال گذشته است، این شرایط در حالی در سال جاری تشدید شده است و مردم را بیش از پیش نسبت به آب نگران کرده است که میزان بارندگی در دوماهه نخست فصل پائیز بسیار اندک بوده است. شرایط جدید نیاز به مدیریت جدید با نگاه اضطراری نسبت به مسأله آب دارد. بحران آب که تبدیل به یک بحران ملی شده است، لذا برنامه ریزی برای حل آن نیز باید با رویکرد ملی صورت پذیرد. تجمع بخشی از مردم کشاورز استان اصفهان به مسأله کمبود آب در زاینده رود و ناتوانی آنها در کشت فصل پائیزه محصولات کشاورزی موجب شد تا دولت برای حل این بحران وارد عمل شود و ضمن شنیدن صدای کشاورزان، بدنبال راهکار عملی باشند. ناگفته نماند که مشکل خشکی آب زاینده رود موضوعی است که استانهای چهار محال و بختیاری، خوزستان و یزد را با چالش مواجهه کرده است.

در واقع پس از پایان تجمع مسالمت آمیز مردم در روز جمعه، عده‌ای دیگر وارد صحنه اعتراضات شدند و با روشن کردن آتش، سنگ‌پرانی به پلیس و آتش‌زدن اموال عمومی مسیر اعتراضات را به آشوب تبدیل کردند. بنابراین جریان ضد انقلاب و معاند منافقین که آبشخور محور غربی- عبری- عربی می باشند، سعی در به انحراف کشاندن مطالبات مردم برآمدند. همزمان با ورود این عده فرصت‌طلب در اصفهان و ایجاد فتنه چهره‌های نشان‌دار ضدانقلاب، منافقین و سلطنت‌طلبان مانند رضا پهلوی و رسانه‌های آن‌ها از جمله BBC، اینترنشنال، منوتو، VOA وارد صحنه شدند تا تکمیل کننده رفتار ضد بشری منافقین در جریان مطالبات مردم در اصفهان در داخل کشور باشند و دوگانگی بین مردم و نظام را در جامعه بین المللی مخابره کنند. سیاستی که رویکرد همیشگی آنهاست و از کوچکترین بحران بدنبال القاسازی وجود بحران های بزرگ در کشور می باشند. با رصد رویکرد غرب نسبت به جمهوری اسلامی، بنظر می رسد با نگاه " بحران سازی" و " ناکارآمدی" برای جمهوری اسلامی ایران، سعی در امتیاز گیری از کشور، بسبب جلوگیری از توسعه و پیشرفت ایران اسلامی باشند. اتخاذ چنین رویکردی، سیاست همیشگی آنها در طول 42 سال گذشته می باشد و از هر موضوعی، بدنبال بحران برآمده‌اند. در این میان "دموکرات های آمریکا" نسبت به سایر احزاب، "آشوب و جنگ داخلی" را در ایران بعنوان یک اصل در سیاست خارجی خود دنبال می کنند. رفتار و حمایت آنها از فتنه 88 بعنوان یک گواه در تاریخ ثبت شده است. بطوری که رئیس جمهور وقت آمریکا (بارک اوباما) بصورت علنی از فتنه گران حمایت کرد و نشان داد که آمریکا در کنار فتنه و آشوب گران داخلی قرار دارد نه مردم عادی.

چرایی حمایت آمریکا از آشوب

ناکارآمدی فشارهای بیرونی آمریکا در تغییر مسیر اصلی انقلاب، آنها را بفکر دشمنی و ضربه به نظام از داخل کشور از طریق تجهیز "منافقین و معاندین داخلی" نموده است. در واقع ایالات متحده با طراحی مدل " براندازی از داخل" با دلارهای سعودی و اطلاعات رژیم صهیونیستی در منطقه بدنبال ایجاد جهان بدون" مخالف" برای خود است. سیاستی که در ایران در فتنه 88 در پیش گرفت و همچنان نیز دنبال می کند و یا رفتاری که در قبال سوریه از سال 2011 در پیش گرفته مصادیقی در این زمینه قلمداد می‌شود. در واقع محور شیطانی " غربی- عبری- عربی" برای حذف رقبا و مخالفین بین المللی خود، آشوب و بحران سازی داخلی در کشور ها در پیش گرفته است. وجود بحران جلیقه زردها در فرانسه، وجود ناراضیتی گسترده در عربستان و سرزمین های اشغالی و ... که در واقع به معنای به ستوه آمدن از رفتار حکومت شان است و مستعد توجه بین المللی به این درخواست هاست، ولی ایالات متحده به راحتی از کنار آنها می گذرد و به دنبال بحران سازی در جایی دیگر است.

بهره سخن

در پیش بودن مذاکرات 8 آذر و وجود شرایط ایده آل برای جمهوری اسلامی ایران برای موفقیت در این مذاکرات باعث شده است که ایالات متحده بدنبال ابزار فشاری برای ایران باشد. "ناکامی و بی اثر شدن تحریم ها" بعنوان "آخرین سلاح آمریکا" در قبال جمهوری اسلامی ایران، دست ایالات متحده را جهت فشار واشنگتن علیه تهران را خالی نگه داشته است. بنابراین در چنین شرایطی ایجاد بحران و آشوب در کشور ولو به صورت کوتاه مدت به زعم دموکرات‌ها تنفسی برای غرب بخصوص آمریکا در مسیر میز مذاکرات جهت اخذ امتیاز حداکثری قلمداد می‌شود خواهد. بدیهی است که در چنین شرایطی بحران آب رمز آشوب صادره از کاخ سفید به فتنه گران همچون آل سعود و رژیم صهیونیستی و منافقین است. موضوعی که نشان دهنده ضعف آنها در قبال جمهوری اسلامی ایران می باشد. ناگفته نماند هوشیاری مردم کشورمان در طول 42 سال گذشته و جداکردن صف خود از در فتنه و آشوب، باعث شکست آنها شده است.