به گزارش راهبرد معاصر؛ سخنگو داشتن در وزارت آموزش و پرورش، اتفاقی معمول نیست چرا که در برخی دورهها، سخنگو وجود داشت و برخی دورهها نیز عنوانی به نام سخنگوی وزارت آموزش و پرورش وجود نداشت.
در دوره وزارت یوسف نوری، در پی درخواست برخی خبرنگاران مبنی بر اینکه برخی اتفافات مهم در دستگاه تعلیم و تربیت نیاز به اطلاعرسانی سریع دارد، صادق ستاریفرد که در آن زمان معاون تربیتبدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش بود به عنوان سخنگو انتخاب شد.
البته بعدا خبرنگاران گلایههایی داشتند که درست است سخنگو، پاسخگوی خبرنگاران است، اما انتخاب سخنگو باعث شده است تا سایر مسؤولان آموزش و پرورش دیگر پاسخگو نباشند.
در دوره وزارت رضامراد صحرایی، باز هم سخنگو انتخاب شد و این بار معاون برنامهریزی و توسعه منابع به عنوان سخنگو انتخاب شده است؛ معاونتی که بار عظیمی بر دوش دارد و اصلا فرصت پاسخگویی به رسانهها را ندارد.
باید از وزیر آموزش و پرورش پرسید که انتخاب سخنگو آن هم یکی از پرمشغلهترین معاون چه دلیلی داشته است؟ علی فرهادی پیش از این در دوران وزارت حمیدرضا حاجیبابایی رئیس مرکز اطلاعرسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش بود و ارتباط خوبی هم با رسانهها داشت، اما مسؤولیت در پست روابط عمومی کجا و مسؤولیت در پست معاونت برنامهریزی و توسعه منابع کجا؟
فرهادی خودش هم بخواهد پاسخگوی رسانهها باشد، جلسات متعدد و مسائل مختلفی که در معاونت توسعه منابع وجود دارد، اجازه پاسخگویی نمیدهد و بر همین اساس عملا سخنگو در این دوره وزارت آموزش و پرورش کاربردی ندارد.
اکنون وزیر آموزش و پرورش که همچنان خبرنگاران از زمان پذیرش سکانداری این وزارتحانه توسط وی، چشمانتظار دیدار صمیمانه و همچنین نشست خبری با وی هستند، این پرسش را دارند که دلیلتان برای انتخاب سخنگو آن هم معاون برنامهریزی و توسعه منابع چه بوده است؟! / فارس