آتش‌بس فوری، راه‌حل نجات غزه از فاجعه سوءتغذیه

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی خلاصه ای از تحقیقات درباره پرونده  «شهادت چند نفر بر سر آرد» منتشر کرد که در نتیجه آن بیش از 100 فلسطینی در شمال نوار غزه به شهادت رسیدند و حدود 800 نفر مجروح شدند، زیرا نیروهای رژیم اشغالگر صهیونیستی آن‌ها را در حین گرفتن بسته‌های کمکی هدف قرار دادند. 

این حادثه در میدان نابلسی واقع در جنوب غربی شهر غزه و برخلاف قانون بشردوستانه بین المللی رخ داد و اقدامی خطرناک است. گرچه این کشتار شنیع با موج گسترده ای از محکومیت ها، سرزنش ها و انتقادات بین المللی، عربی و مجامع بشردوستانه همراه بود، اما تحقیقات ارتش صهیونیستی طبق معمول به‌دنبال توجیه این گونه جنایت‌هاست. 

طبق معمول، گزارش یک‌جانبه صهیونیست‌ها از نقش رژیم صهیونیستی و ارتش آن در گرسنگی دادن به ساکنان غزه، به ویژه مناطق شمالی چیزی نمی‌گوید

در تحقیقات ادعایی رژیم صهیونیستی آمده است، هجوم مردم برای دریافت کمک های بشردوستانه سربازان این رژیم را به خطر انداخت، بنابراین آن‌ها مجبور شدند با حفظ احتیاط به سمت فلسطینیان تیراندازی کنند. طبق این ادعا، گروهی که «مظنونین» خوانده شدند، ابتدا به سربازان نزدیک شدند و با افزایش جمعیت، صهیونیست‌ها برای رفع تهدید تیراندازی کردند.

در این گزارش ادعا شده، نظامیان صهیونیست تصادفی به روی مردمی که به دلیل سیاست‌های رژیم صهیونیستی از گرسنگی رنج می‌برند، آتش گشودند؛ مردمی که به دنبال یک مشت آرد برای سیر کردن خانواده های گرسنه خود بودند.

طبق معمول، گزارش یک‌جانبه صهیونیست‌ها از نقش رژیم صهیونیستی و ارتش آن در گرسنگی دادن به ساکنان غزه، به ویژه مناطق شمالی چیزی نمی‌گوید و به این موضوع نمی‌پردازد که نخستین و اصلی ترین علت ازدحام مردم این بود که نیروهای ارتش صهیونیستی به طور کامل از رسیدن کمک های بشردوستانه به ساکنان شمال نوار غزه جلوگیری کردند. 

جنایت رژیم صهیونیستی فلسطینیان را به آسیاب کردن غذای حیوانات سوق داده است تا نانی برای خاموش کردن فریاد کودکان خود بیابند که در قرن بیست و یکم از سوءتغذیه می میرند. 

رژیم صهیونیستی با قصد قبلی سیاست قحطی تحمیلی را به عنوان یکی از ابزارهای جنگ همه جانبه‌ ارتش خود از آغاز جنگ علیه غزه به راه انداخته است، از ورود کمک‌های بشردوستانه جلوگیری می‌کند و حیات اولیه مردم را از بین می برد. آن‌ها زیرساخت‌های غزه مانند نانوایی‌ها، چاه‌های آب، بیمارستان‌ها و سایر موارد در نظر گرفته شده برای ادامه زندگی فلسطینیان را هدف می‌گیرند. 

صهیونیست‌ها به چندین بهانه سیاست قحطی را اقدامی ضروری و حتی اخلاقی در جنگ علیه مردم غزه می پندارند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

نخست، انتقام جمعی همه جانبه از ساکنان غزه: رژیم صهیونیستی با این بهانه و ادعا که هیچ بی گناهی در غزه وجود ندارد، همه ساکنان آن را تروریست می‌داند؛ زنان، کودکان، سالمندان، و بیمارانی که باید منطقه را از وجودشان پاک‌سازی کنند. 

رهبران سیاسی رژیم صهیونیستی بر مبنای توجیهات پوچ مذهبی کتاب مقدس ادعا می‌کنند فلسطینیان غزه در اوج شرارت روحی و جسمی قرار دارند. بنابراین، کشتار، گرسنگی و نسل کشی به عملی اخلاقی با توجیهات مذهبی برای جامعه صهیونیستی و سربازانش تبدیل شده است.

دوم، روش نظامی: رهبران رژیم صهیونیستی ارائه کمک‌های بشردوستانه به 2.5 میلیون ساکن غزه را با راهبرد جنگی خود مرتبط می‌دانند. در این راستا در 6 هفته از جنگ، رژیم صهیونیستی مجوز ورود گازوئیل به غزه را نداد، زیرا ادعا می‌کرد مقاومت فلسطین برای راه اندازی تونل های مقاومت از آن‌ها استفاده می کند.

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در کنفرانسی مطبوعاتی گفت: زمانی که حداقل مقدار، یعنی کمتر از سه درصد نیازهای نوار را معرفی کردیم، هدف اولیه این بود با وجود فشارهای بین المللی به ارتش صهیونیستی زمان بیشتری داده شود تا به کشتار فلسطینیان در غزه ادامه دهند. 

رژیم صهیونیستی با این بهانه و ادعا که هیچ بی گناهی در غزه وجود ندارد، همه ساکنان آن را تروریست می‌داند

با وجود این، وی افزود: کمک های بشردوستانه برای تضمین حمایت بین المللی ضروری است. بدون آن، حتی دوستان خوب ما بعد از مدتی در حمایتمان مشکل خواهند داشت.

سوم، استفاده از کارت سیاسی باج خواهی از مقاومت: رژیم صهیونیستی به‌دنبال استفاده از کارت سیاسی باج خواهی برای زیر فشار قرار دادن مقاومت غزه با هدف آزادی اسیران صهیونیستی است، زیرا می‌داند ارتباط مستقیمی میان مذاکره مبادله اسیران صهیونیست و ورود کمک های بشردوستانه به غزه وجود دارد. 

رژیم صهیونیستی مانع از ورود کمک های بشردوستانه محدود به غزه از گذرگاه های خود می شود و خواستار توقف کمک ها تا آزادی اسیران صهیونیست در غزه است. در اینجا اظهارنظر جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا مبنی بر اینکه رژیم صهیونیستی نمی تواند از پرونده کمک های بشردوستانه به نوار غزه به عنوان قدرت چانه زنی استفاده کند، قابل درک است. 

چهارم، روش سیاسی برای تحقق یکی از اهداف اصلی جنگ: رژیم صهیونیستی در حال تبدیل غزه به محیطی غیر قابل سکونت و ایجاد فتنه‌ای بزرگ با نقض امنیت غذایی فلسطینیان و گرسنگی دادن به آن‌ها به ویژه در مناطق شمالی نوار غزه است؛ مناطقی که رژیم صهیونیستی معتقد است روند پایان دادن به جنگ را تسریع خواهد کرد. 

رژیم صهیونیستی مدعی است حماس از نظر تاکتیکی نمی تواند خدمات اولیه خود را به گرسنگان بی‌شمار غزه ارائه و فلسطینیان را به صورت راهبردی از آنجا منتقل کند.

 درهرصورت ناکامی رژیم صهیونیستی در پاسخگویی به خواسته‌های جامعه بین‌المللی برای توقف جنگ، ناتوانی جامعه بین‌المللی در اعمال فشار واقعی بر آن‌ها برای وادار کردن به برقراری آتش‌بس و مشارکت و حمایت آمریکا از رژیم صهیونیستی در جنگ غزه با وتوی دائمی قطعنامه‌های شورای امنیت محرز است. 

دولت بایدن تلاش کرده‌است مجامع بین‌المللی را از پیگیری جنایت‌های رژیم صهیونیستی و موضوع غزه با هدف برقراری آتش‌بس و جلوگیری از نسل‌کشی مردم فلسطین منصرف کند. در این راستا واشنگتن می‌کوشد ارائه کمک های بشردوستانه به مردم غزه را از طریق بندر موقت در غزه و به‌صورت پرتاب کمک هوایی دنبال کند. 

پرتاب کمک‌های هوایی به نوار غزه با هدف سرپوش گذاشتن بر جنایت‌های رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین و کمک به بایدن در رقابت‌های انتخاباتی‌اش انجام می‌شود. 

واقعیت این است، فشار آمریکا بر رژیم صهیونیستی چیزی جز اختلاف نظر دو طرف بر سر ماهیت ترتیبات کمک‌های بشردوستانه و طرفی که آن‌ها را مدیریت خواهد کرد، نیست. بنابراین، آمریکا با تعریف یک‌جانبه مسیر کمک‌ها به دنبال تحمیل واقعیتی انجام شده است که به تحکیم دیدگاهش از روز پس از جنگ کمک می کند.

موفقیت در ورود کمک‌های بشردوستانه به رژیم صهیونیستی به عنوان طرف اشغالگر امکان می‌دهد از فشار تعهداتش در قبال مردم غزه بکاهد و به آن‌ها زمان کامل می دهد به نابودی فلسطینیان در غزه ادامه دهند. 

بی‌تردید در این شرایط بغرنج که فلسطینیان زیر تازیانه بمب‌های آمریکایی قرار دارند، توقف فوری جنگ به عنوان راه حلی اضطراری و سریع برای جلوگیری از رخ دادن تراژدی انسانی و نه صرفاً پروژه هایی برای تعریف کمک های بشردوستانه با اهداف سیاسی است تا در خدمت کسانی باشد که آن‌ها را اجرا می کنند.