به گزارش راهبرد معاصر؛ ماجرای مفقود شدن فرشهای نفیس کاخ سعدآباد، نمونهای از سهلانگاری و اهمال اداری است که نیازمند توجه و پیگیری جدی از سوی مقامات مربوطه است. هرچند بحث سرقت مطرح نبوده، اما این سهلانگاری باعث شده است که ذهنیت جامعه درباره نگهداری از اموال ارزشمند ملی مخدوش شود.
پرونده مفقود شدن فرشهای نفیس کاخ سعدآباد، وارد مرحله جدیدی شده است؛ این پرونده اکنون در مرجع قضایی تشکیل شده و تحقیقات مقدماتی درباره آن به عمل آمده است. موضوع فرشهای مفقودشده کاخ سعدآباد، بحثها و شائبههای زیادی را به وجود آورده است.
ماجرا از آن قرار بود که خبر رسید ۴۸ تخته فرش مفقود شدهاند. ابتدا معاون هماهنگی معاونت حقوقی رئیسجمهور عنوان کرد که از سرنوشت ۴۸ تخته فرش مفقودی خبری در دست نیست. او تأکید کرد که رسیدگی به پرونده با سرعت خوبی در حال انجام است و اسناد و مدارک مناسبی دال بر قطعیت مفقودی فرشها و علم و عمد متهمین به دست آمده است.
وی همچنین وعده داد که هرچند تاکنون هیچ اثری از این فرشها به دست نیامده، اما در صورت پیدا شدن، بلافاصله به کاخ سعدآباد بازگردانده خواهند شد.
تا اینکه یک مقام آگاه جزئیات بیشتری از این پرونده را اعلام کرد. بر اساس این اطلاعات، از ۴۸ تخته فرش مفقودی، ۱۶ تخته فرش در نهاد ریاست جمهوری پیدا شدهاند و ۲۵ تخته دیگر از کشور خارج شده و در دفاتر نمایندگی ایران در خارج کشور مورد استفاده قرار میگیرند. با این حال، ۷ تخته فرش هنوز پیدا نشدهاند و اقدامات قضائی برای تعیین تکلیف آنها ادامه دارد.
معاون حقوقی رئیسجمهور تأکید کرده است که مهمترین هدف، بازگرداندن فرشهای مفقودی به کاخ سعدآباد است. او ابراز امیدواری کرده است که با صدور رأی و ادامه بازجوییها از متهمان، فرشها به زودی بازگردانده شوند.
ماجرای مفقود شدن فرشهای نفیس کاخ سعدآباد، نمونهای از سهلانگاری و اهمال اداری است که نیازمند توجه و پیگیری جدی از سوی مقامات مربوطه است. هرچند بحث سرقت مطرح نبوده، اما این سهلانگاری باعث شده است که ذهنیت جامعه درباره نگهداری از اموال ارزشمند ملی مخدوش شود. / مهر