به گزارش راهبرد معاصر؛ قریب به چهار سال پیش بود که دولت تدبیر و امید پس از کش و قوس های فراوان موفق شد تا در پی گفتگو با شش قدرت جهانی به توافقی بین المللی به نام برجام دست یابد. از برجام به عنوان بزرگترین دستاورد دولت های یازدهم و دوازدهم نام برده می شود. با این حال و پس روی کارآمدن دونالد ترامپ در آمریکا، توافق یاد شده از سوی کاخ سفید به چالش کشیده شده و با خروج از آن، شدیدترین تحریم ها بر علیه ایران وضع شد.
در حالی که همچنان رنگ امضای ترامپ مبنی بر خروج از برجام خشک نشده، شماری از جریان های اصلاح طلب و اعتدالی حاکم بر کشور از جمله شخص رئیس جمهور مستقیم و غیر مستقیم از ضرورت گفتگو با غرب و در راس آنها آمریکا سخن به میان می آورد. در حالی که ماحصل گفتگوهای پیشینشان همچنان گریبان سیستم و جامعه را در برگرفته است.
در همین باره مدیر مسئول کیهان در یادداشتی کوتاه به نقد شعار مذاکره رئیس جمهور پرداخته است. شریعتمداری در کیهان می نویسد: آقای روحانی، رئیسجمهور محترم کشورمان در جریان افتتاح کارخانه نوآوری آزادی ضمن اشاره به آغاز گام چهارم کاهش تعهدات برجامی گفتهاند؛ «مقاومت زمینه را برای مذاکره میسازد و مذاکره از مقاومت بهرهبرداری میکند و اینها با هم منافاتی ندارند»! جناب روحانی توضیح ندادهاند که منظور ایشان از دو واژه «مقاومت» و «مذاکره» چیست؟! که بر اساس آن معتقدند؛ «مقاومت زمینه را برای مذاکره میسازد»؟! اگر مذاکره مورد نظر ایشان همین مذاکره با آمریکا باشد، که مفهوم واقعی آن تسلیم است و بدیهی است که برخلاف نظر آقای روحانی، مذاکره و تسلیم نه فقط با یکدیگر منافات دارند، بلکه دو مقوله متضاد نیز هستند. کاش جناب روحانی یکبار -فقط یک بار برای همیشه- برای مردم و افکار عمومی توضیح میدادند که مذاکره با آمریکا غیر از تسلیم در برابر باجخواهی آنها چه معنی و مفهوم دیگری دارد؟! آمریکا پیشاپیش«سقف» مذاکره مورد نظر خود را مشخص کرده و با صراحت -و نه به تلویح یا در پرده- اعلام کرده است که منظور از مذاکره با مقامات کشورمان، وادار کردن ایران به توقف صنایع موشکی، جلوگیری از حضور ایران در منطقه و توقف حمایت از نیروهای مقاومت است. اکنون دو پرسش با جناب روحانی در میان است؛
اول آنکه آیا جناب ایشان، منظور و مقصود آمریکا از مذاکره را نمیدانند؟! پاسخ این سؤال به یقین منفی است و نمیتوان پذیرفت که آقای روحانی در جایگاه رئیسجمهور کشورمان از این گزاره که بارها به صراحت و به طور رسمی از سوی مقامات آمریکایی مطرح شده است، بیخبر باشند!
و دوم؛ آیا مذاکرهای که طرف مقابل، سقف و نتیجه مورد قبول خود از آن را پیشاپیش اعلام کرده است، میتواند غیر از دیکتهنویسی، مفهوم و معنای دیگری داشته باشد؟! پاسخ این پرسش نیز منفی است.
این دو نکته بدیهیتر از آن است که درک آن به آسانی ممکن نباشد و نیازی به اذهان ژرفاندیش و پیچیده ندارد. بنابراین با عرض پوزش، باید سخن آقای دکتر روحانی که فرمودهاند؛ «مقاومت زمینه را برای مذاکره میسازد»! تصحیح شود. احتمالاً منظور آقای روحانی این بوده که «مقاومت زمینه را برای تسلیم نمیسازد».