آیا قرارداد ایران و چین موجب خنثی سازی تحریم‌های آمریکا می‌شود؟
به گزارش راهبرد معاصر، پیش‌بینی‌ها و آمارهای جهانی معتبر از آینده اقتصاد جهان نشان می‌دهد طی پنج تا ده سال آینده، چین به قدرت اول جهان تبدیل می‌شود. قدرتی بی‌بدیل که از آمریکا به عنوان اولین قدرت اقتصادی جهان می‌گذرد و آمریکا را پشت سر می‌گذارد، به این دلیل آنچه آمریکا علیه چین به عنوان تحریم‌ها به کار می‌گیرد نگرانی از قدرتمندی چین و تبدیل این کشور به قدرت برتر جهانی در عرصه اقتصادی است.
سفر وزیر خارجه چین به ایران برای امضای توافق 25 ساله بین ایران و چین در راستای همکاری‌های مشترک ایران و چین از این جهت برای دنیا حائز اهمیت است که جمهوری اسلامی ایران برای طولانی مدت با یک قدرت اقتصادی قرار داد استراتژیکی را منعقد می‌کند به ویژه اینکه چینی‌ها برای تحقق و اجرای قرارداد مزبور از هشت سال گذشته به دولت آقای روحانی پیشنهاد و درخواست داده بودند که متاسفانه دولت آقای روحانی در اوایل کار خود نسبت به انعقاد این قرار داد بی‌توجهی کرد، اما در آخرین ماه‌های دوره دومن ریاست جمهوری خود بر آن است تا قرار داد 25 ساله ایران و چین رابه امضاء برساند.
براساس قرار داد 25 ساله ایران و چین برای همکاری‌های مشترک اقتصادی، چین به عنوان یک شریک راهبردی نفت قابل توجهی از ایران خریداری می‌کند و این موضوع می‌تواند منجربه سرمایه گذاری بسیار گسترده‌ای در صنعت نفت و در عرصه‌های بالادستی و پایین دستی کشور شود. با انعقاد قرارداد راهبردی و 25 ساله ایران و چین عملا منجر به خنثی سازی و بی اثر کردن تحریم‌های نفتی آمریکا می‌شود.
جمهوری اسلامی ایران با انعقاد قرار داد 25 ساله در حال مراوده تجاری و اقتصادی با کشوری است که در سالهای آینده قدرت اول اقتصاد جهان است، قرارداد دو سر سودی که می‌تواند بخشی از نیاز ما به سرمایه‌گذاری های لازم را در صنعت نفت را تامین و تضمین کند، این موضوع برای هر دو کشور بسیار حائز اهمیت است بخصوص در شرایطی که عربستان به دلیل حملات متداوم انصارالله به حوزه‌های صنعت نفتی این کشور در شرایط نامطمئنی قرار گرفته است لذا در وضعیت کنونی، عربستان سعودی نمی‌تواند تامین کننده مطمئنی برای نفت چین باشد از این رو ایران به عنوان یک تامین کننده مطمئن می‌تواند بخشی از نیازهای نفتی چین را تامین کند. در مقابل چین نیز به عنوان یک شریک راهبردی می‌تواند بخشی از نیازهای کشور ما را تامین کند، در واقع با امضای قرار داد 25 ساله بازی برد -بردی که منافع دو طرف را تامین می‌کند به وقوع می پیوندد.
بی‌تردید آنچه برخی از کارشناسان به عنوان نگرانی از تداوم خام فروشی در مساله انعقاد قرار داد 25 ساله ایران و چین ابراز می‌کنند تایید شدنی و قابل بحث است. جمهوری اسلامی ایران برای عبور از مقوله خام فروشی و استفاده از فرصت خرید نفت ایران توسط چین پیش از هر موضوعی باید سرمایه‌گذاری در بخش پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و پتروپالایشگاه‌ها و محصولات نفتی را با قرار داد انعقاد شده افزایش دهد تا نقیصه فروش نفت خام پوشانده شود.
قطعا ما نباید روی فروش نفت خام اصراری داشته باشیم، بلکه قرار داد 25 ساله با چین و کسب‌درآمد از این طریق باید سکوی پرتابی برای ما باشد تا از این طریق به سمت تولید محصولات نفتی برویم تا نقیصه خام فروشی نفت برطرف می شود.
ما می‌توانیم تولیدات نفتی را چند برابر کرده و به کشورهای منطقه و فرامنطقه صادر کنیم اما اگر صرفا سرمایه‌گذاری را به سمت فروش نفت خام ببریم، بدیهی است که به ضرر ماست اما اگر بخشی از آن را به سمت نفت خام و بخشی به سمت ساخت پالایشگاه‌ها پتروشیمی‌ها و پتروپالایشگاه‌های جدید سوق دهیم در واقع هر چند نفت خام صادر می‌کنیم اما در عوض میزان صادرات فرآورده ها نفتی را نیز به کرات افزایش خواهیم داد و قطعا این استراتژی می‌تواند شعار سال جدید «تولید، پشتیبانی‌ها، مانع‌زدایی‌ها» را محقق کند.