یادداشت اختصاصی حنیف غفاری، کارشناس مسائل بین‌الملل؛
خط مشی دموکرات‌ها برای پیروزی در انتخابات 2024
رئیس‌جمهور آمریکا بر روی آرای سلبی شهروندان آمریکایی و ترس آنها از بازگشت ترامپ حساب ویژه‌ای باز کرده است. دموکرات‌ها در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره در سال 2022 میلادی این خط‌مشی را امتحان کردند و با استناد به نفرت برخی رأی‌دهندگان مستقل و حتی برخی جمهوری خواهان سنتی از ترامپ توانستند کرسی‌های سنا را تصاحب کنند.
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ جو بایدن و دونالد ترامپ، دو نامزدی هستند که در نظرسنجی های عمومی و ایالتی مقبولیت بالایی ندارند، اما بر هم کنش آرای سلبی آنها نسبت به یکدیگر می تواند نتیجه ماراتن انتخابات ریاست جمهوری 2024 میلادی را رقم بزند.
در آخرین نظرسنجی های انجام شده، میزان نفرت عمومی از ترامپ حدود 64 درصد و برای بایدن 55 درصد بوده است. به عبارت بهتر، اکثریت نسبی شهروندان آمریکایی نسبت به حضور هر دوی این سیاستمداران در رأس معادلات سیاسی و اجرایی کشورشان ناراضی هستند.
بایدن از زمان حضور خود در کاخ سفید، نه تنها عملکرد موفقی در حوزه های گوناگون اقتصادی و اجتماعی نداشت، بلکه در حوزه سیاست خارجی نیز مولد بحران های پرهزینه و پایداری به زیان شهروندان آمریکایی بود
با وجود این، به نظر می آید اراده صاحبان پنهان و آشکار قدرت در هر دو حزب سنتی آمریکا تکرار دوگانه ترامپ-بایدن است. البته در صورت محکومیت قطعی ترامپ در پرونده حمله ششم ژانویه 2021 میلادی به کنگره آمریکا و تقلب واضح در ایالت جورجیا، این معادله می تواند دستخوش تغییراتی شود.
با فرض حضور ترامپ در رقابت های انتخابات ریاست جمهوری آتی، بایدن بر روی آرای سلبی شهروندان آمریکایی و ترس آنها از بازگشت ترامپ حساب ویژه ای باز کرده است. دموکرات ها در انتخابات میان دوره ای کنگره در سال 2022 میلادی این فرمول را امتحان کردند و با استناد به نفرت برخی رأی دهندگان مستقل و حتی برخی جمهوری خواهان سنتی از ترامپ توانستند کرسی های سنا را در پنسیلوانیا و آریزونا (دو ایالت حساس که نقش مهمی در تعیین نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایفا می کنند) تصاحب کنند.
بایدن از زمان حضور خود در کاخ سفید، نه تنها عملکرد موفقی در حوزه های گوناگون اقتصادی و اجتماعی نداشت، بلکه در حوزه سیاست خارجی نیز مولد بحران های پرهزینه و پایداری به زیان شهروندان آمریکایی بود. جنگ اوکراین به ورطه فرسایش غیر قابل پیش بینی افتاده و بازگشت آمریکا به توافق هسته ای نیز به معمایی چندلایه مبدل شده است. در چنین شرایطی بایدن نمی تواند از خود به عنوان رئیس جمهوری موفق یاد کند.
با این اوصاف، محدودسازی دامنه و قدرت انتخاب شهروندان آمریکایی در ساختار دوحزبی و کالج الکترال، جایی برای انتخاب عادلانه و آگاهانه در این کشور باقی نگذاشته است. نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال آینده در آمریکا هر چه باشد، مصداقی از حرکت رو به جلوی این کشور نیست و بالعکس، نشان دهنده عقب گرد بیشتر و عمیق تر واشنگتن نسبت به مقولاتی مانند دموکراسی و مشارکت عمومی خواهد بود.
نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال آینده در آمریکا هر چه باشد، مصداقی از حرکت رو به جلوی این کشور نیست
دوگانه سازی بر مبنای مؤلفه نفرت عمومی از نامزد انتخاباتی (ترامپ یا بایدن) بر همین اساس از سوی رسانه ها و جریان های تبلیغاتی وابسته به دو حزب دموکرات و جمهوری خواه طراحی و در حال اجراست. این روند در برگزاری انتخابات درون حزبی جمهوری خواهان نیز قابل مشاهده بود و در ماه ها و هفته های منتهی به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری نوامبر 2024 میلادی به اوج خود خواهد رسید.
در چنین شرایطی تلاش جریان های قدرت در آمریکا برای وارونه نمایی صحنه انتخاباتی این کشور به وسیله القای نوعی مشارکت فعال در انتخابات آتی نمی تواند مانع از تمرکز افکارعمومی دنیا بر آسیب ها و شکاف های ترمیم ناپذیر جاری در لیبرال دموکراسی ادعایی نظام سرمایه داری شود.