رژیم صهیونیستی در آذربایجان به دنبال چیست؟

به گزارش راهبرد معاصر، بسیاری از کارشناسان و تحلیل‌گران منطقه قفقاز در کنار نقش ترکیه و برنامه این کشور برای دستیابی به مسیر یکپارچه ترانزیتی از آسیای مرکزی به سمت اروپا، رژیم صهیونیستی را دلیل اصلی بحران و تنش در روابط تهران-باکو معرفی می‌کنند. در جریان جنگ 44 روزه قره باغ، جمهوری آذربایجان از طریق کمک‌های مستشاری و تسلیحاتی رژیم صهیونیستی موفق شد تا بسیاری از سرزمین‌های این منطقه را از کنترل ارمنستان خارج کرده و در باکو جشن پیروزی برگزار کند. در چنین شرایطی جمهوری اسلامی ایران به عنوان دشمن اصلی تل‌آویو، بارها مراتب اعتراض تهران مبنی بر حضور نیروهای رژیم صهیونیستی در نزدیکی مرزهای خود با آذربایجان را به مقامات باکو ابلاغ کرده است. در این گزارش سعی خواهیم کرد تا به بررسی حضور رژیم صهیونیستی در منطقه قفقاز با تمرکز بر افزایش تنش‌ها میان ایران و جمهوری آذربایجان بپردازیم.

رژیم صهیونیستی یکی از نخستین رژیم‌هایی است که پس از استقلال جمهوری آذربایجان استقلال این کشور را به رسمیت شناخت و متقابلا باکو نیز برخلاف اکثر کشورهای مسلمان روابط مستحکمی با تل‌آویو برقرار نمود. امروزه حضور و نفوذ رژیم صهیونیستی در آذربایجان در حوزه اقتصادی، انرژی، اطلاعاتی و نظامی گسترش یافته است و این مسئله به شکل مستقیم امنیت ملی ما را تهدید می‌کند.  در حوزه اطلاعاتی رژیم صهیونیستی علاوه بر ایجاد ایستگاه‌های جاسوسی در گرجستان، در آذربایجان نیز برای کنترل و رصد تحرکات ایران اقدام به ایجاد مراکز شنود کرده است. نقطه عطف در روابط تل‌آویو-باکو را می‌توان افتتاح خط لوله «باکو-تفلیس-جیهان» در سال 2006 و افزایش انتقال نفت آذربایجان به سرزمین‌های دانست. امروز آذربایجان 40% نفت رژیم صهیونیستی را تامین می‌کند. علاوه بر این شاهد حضور شرکت‌های رژیم صهیونیستی برای اجرای طرح‌های کشاورزی و صنعتی در 50 کیلومتری مرزهای خود هستیم. در بعد امنیتی نیز ما بارها شاهد نفوذ پهپادهای رژیم صهیونیستی از مرز جمهوری آذربایجان به سمت ایران برای انجام عملیات‌های شناسایی و خرابکاری بوده‌ایم. باکو علاوه بر دادن مسیر عبور برای نفوذ تروریست‌های وابسته به موساد، در عملیات‌های بزرگ ضد امنیتی همچون سرقت اسناد هسته‌ای کشور با تل‌آویو همکاری نزدیکی داشته است. علاوه بر این در بخش تامین تسلیحات به گزارش انستیتو تحقیق صلح بین‌المللی در استکهلم در فاصله سالهای 2010 تا 2020 رژیم صهیونیستی بعد از روسیه دومین تامین کننده تسلیحات برای جمهوری آذربایجان بوده است. براساس آمار منتشر شده از سوی این موسسه در سال‌های 2016 تا 2020 این خرید اسلحه توسط رژیم صهیونیستی 69% رشد داشته است. علاوه بر این گزارشات غیر رسمی حاکی از آن است که آذربایجان و رژیم صهیونیستی در حال مذاکره بر سر قرارداد جدید تسلیحاتی به ارزش دو میلیارد دلار هستند. همچنین برخی منبع در پی افزایش تنش میان ایران و آذربایجان خبر از خرید سامانه دفاع ضد بالستیک «آرو 3» (ختس 3) رژیم صهیونیستی توسط باکو می‌دهند. طی روزهای گذشته نیز چندین هواپیما ترابری نظامی ایلیوشین 76 بین تل‌آویو و باکو در حال رفت و آمد بوده است.

با وجود تمام این شواهد اما باز هم الهام علیف وجود نیروهای بیگانه و همکاری با رژیم صهیونیستی برای ضربه به منافع ملی ایران را انکار می‌کند! وی روز سه‌شنبه 5 اکتبر 2021، علیف با ارسال پیام ودیویی در نزدیکی مرزهای ایران با لحنی طلبکارانه بار دیگر وجود نیروهای خارجی (رژیم صهیونیستی) را در این نقطه تکذیب کرد. اما دلیل این صراحت و سخن پراکنی رئیس جمهور آذربایجان را باید در جایی خارج از مرزهای این جمهوری خودخوانده جست و جو کرد. در همین رابطه روزنامه «بیزیم یول» در مطلبی نوشت: «علیف معمولا در مقابل کشورهای دیگر جانب احتیاط را رعایت می‌کند اما این بار برای آنکه ایران درباره قدرت و توان جمهوری آذربایجان دچار اشتباه نشود آَشکارا درباره ایران اینگونه سخن گفته است.». این روزنامه آذری زبان در ادامه افزود: «علیف این را همواره ابراز و به طور آشکار بیان نمی‌کند، اما همه ما می‌دانیم که سالهاست مناسبات مان با رژیم صهیونیستی، ایران را ناراحت می‌کند.» واقعیت آن است که امروز جمهوری بادکوبه به دلیل برخورداری از حمایت‌های سیاسی، نظامی و اقتصادی از سوی ترکیه و رژیم صهیونیستی تصور می‌کند که نه تنها ارمنستان بلکه ایران را نیز می‌تواند به چالش بکشد و منافع ما را به خطر بی‌اندازد. برای خنثی سازی تصورات غلط باکو لازم است تا ایران مجموع اقداماتی برای مقابله با تهدیدات ترکی-عبری اتخاذ کند. نگارنده نخست پیشنهاد می‌کند تا تهران-ایروان روابط شان را در حوزه‌های امنیتی-نظامی گسترش دهد. تسلیح ایروان به موشک‌های نقطه زن و پهپادهای پیشرفته می‌تواند در قالب پیمان‌های دفاعی جدید در دستور کار قرار بگیرد. گام بعدی کنار گذاشتن آذربایجان از کریدور «شمال-جنوب» از طریق تکمیل مسیرهای جایگزین ارتباطی در خاک ارمنستان می‌باشد.

بهره سخن

در سال‌های اخیر دیگر نمی‌توان روابط باکو و تل‌آویو را کوه یخی دانست که تنها یک دهم آن پیدا است! حضور عناصر موساد و مستشاران رژیم صهیونیستی در نزدیکی مرزهای ایران این قابلیت را برای رژیم صهیونیستی فراهم می‌کند تا آنها رژیم بادکوبه را تبدیل به «لبنانی جدید» در مرزهای شمالی غربی کشورمان کنند. یکی از طرح‌های که دستگاه امنیتی رژیم صهیونیستی بر روی آن تمرکز داشته است؛ مسئله خرابکاری و در صورت نیاز حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران بوده است. گسترش روابط نظامی رژیم صهیونیستی با همسایه شمالی ما می‌تواند آذربایجان را به محلی برای عملیات نظامی تل‌آویو علیه تاسیسات اتمی کشورمان بدل کند. در چنین وضعیتی تهران باید ضمن حفظ کانال‌های دیپلماتیک برای حل صلح‌آمیز اختلافات، حضور نظامی خود در مرزهای شمالی را تقویت کرده و در صورت نیاز تاسیسات، تسلیحات و اشخاص وابسته به رژیم صهیونیستی را هدف قرار دهد. از «باکو» تا «دبی» رژیم صهیونیستی به دنبال ایجاد مراکز توطئه علیه منافع کشورمان است. صهیونیست‌ها می‌خواهند خط مواجه محور مقاومت را به نزدیکی مرزهای کشورمان بکشاند .در این طرح صهیونیستی، بازنده اصلی کشورهای همسایه ایران خواهند بود زیرا خود را تبدیل به محل تصفیه حساب و محل منازعه تهران-تل‌آویو خواهند کرد.