رتبه دوم عمل سزارین در دنیا به ایران رسید

به گزارش راهبرد معاصر از مدت‌ها پیش از تصویب قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده، زمانی که زمزمه‌های ورود مجلس شورای اسلامی به بحث بحران پیری جمعیت آغاز شده بود، رسانه‌های معاند به‌همراه جریانات فکری همسوی خود در داخل کشور سعی در حاشیه‌سازی و ایجاد نگرانی برای مردم نسبت به این طرح داشتند چراکه به‌خوبی نسبت به بحران پیری جمعیت ایران و عواقب آن برای کشور آگاه هستند و می‌دانند که با ادامه همین روندِ کم‌فرزندی و کاهش نرخ باروری کل، بدون هیچ‌گونه جنگ و زحمتی، جمهوری اسلامی ایران از درون دچار فروپاشی خواهد شد.

شاهد این مدعا هم، اسناد متعدد مرتبط با کنترل جمعیت مانند پروژه "NSSM200" و یا اظهار نظر برژینسکی مشاور امنیت ملی کارتر است که در جایی گفته است: از فکر حمله پیش‌دستانه علیه تأسیسات هسته‌ای ایران دوری کنید و گفت‌وگوها با تهران را حفظ کنید، چون زمان، آمارهای جمعیتی و تغییر نسل در ایران به‌نفع نظام کنونی نیست.

حالا با گذشت قریب به یک دهه از تغییر سیاست‌های جمعیتی و با وجود از دست‌ رفتن بخش مهمی از فرصت فرزندآوری جوانان کشور در دولت یازدهم و دوازدهم، مجلس شورای اسلامی طی ساعت‌ها بحث کارشناسی و استفاده از نقطه‌نظرات اساتید مجرب و باتوجه به آمارهای جمعیتی کشور طرحی را جهت تغییر وضعیت فعلی کشور به‌نفع خانواده و فرزندآوری تنظیم کرده است که هفته گذشته با تأیید شورای نگهبان تبدیل به قانون شد.

پرواضح است که دشمنان قسم‌خورده مردم ایران و برخی دنباله‌های داخلی آنها تمام تلاش خود را جهت جلوگیری از اجرای این قانون و به حاشیه راندن آن، با وارد کردن شبهات و تحریف واقعیت‌ها به‌کار می‌گیرند.

در این یادداشت با استفاده از نظرات سایر کارشناسان در حد توان پاسخ شبهات مطرح‌شده داده شده است؛

یکی از مواردی که مکرراً و به‌اشتباه مطرح می‌شود، کم‌نشان دادن توان جمعیتی کشور است که گاهی با استدلال‌های نامرتبط با موضوع، گفته می‌شود کشور ظرفیت جمعیت بیشتر را ندارد اما در واقعیت چه از نظر مساحت و چه از نظر تأمین منابع ظرفیت امکان افزایش جمعیت در کشور به‌راحتی فراهم شده است، به‌عنوان مثال با وجود اینکه جمعیت ایران و آلمان تقریباً برابر است، در ایران 60 درصد زمین‌های با ظرفیت کشت دست‌نخورده هستند و این نشان‌دهنده وجود ظرفیت‌های لازم جهت افزایش جمعیت است.

مورد بعدی مسائل مرتبط با غربالگری‌های دوران بارداری است که باوجود پژوهش‌های معتبر و استفاده از پروتکل‌های کشورهای پیشرو در این زمینه به‌صورت بهینه اصلاح شده است چراکه تا پیش از این برای پیدا کردن هر 1 جنین مبتلا به سندروم داون 19 جنین سالم را سقط می‌کردیم، همین مقایسه به‌خوبی نشان‌دهنده ناکارآمد بودن و آسیب‌زایی بسیار زیاد این فرایند در ایران بود که در قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده مطابق با پروتکل‌های کشورهای پیشرو این فرایند از اجبار غیرضرور به توصیه تغییر کرد چراکه بیش از 90 درصد مادران اساساً در معرض خطر نیستند که نیاز به غربالگری‌های دوران بارداری داشته باشند و اگر هم نیاز یا تقاضای آن وجود داشته باشد با درخواست مادر یا تجویز پزشک قابل انجام است اما جوسازی‌ها به‌گونه‌ای است که گویا منع انجام غربالگری وجود دارد و بناست سالانه تعداد زیادی کودک معلول متولد شوند.

یکی دیگر از مباحثی که از سر ناآگاهی مطرح است، مسئله تغییر رویکرد وزارت بهداشت در قبال سزارین است، چراکه با وجود عوارض زیاد عمل سزارین برای مادران، نظیر چسبندگی‌ بافت‌های بدن، ناباروری و... این عمل مورد استقبال سیستم‌های بهداشتی دنیا نیست و اولویت با زایمان طبیعی مادران است اما سالها در ایران به‌خلاف شواهد علمی این عمل تحت پوشش بیمه انجام شده است به‌گونه‌ای که ما رتبه دوم دنیا را داریم، طبیعتاً اگر سلامت مادران و مسئله فرزندآوری برای کشور مهم باشد، سیاست‌گذاری‌ها باید به‌گونه‌ای باشد که زایمان طبیعی در اولویت قرار بگیرد و آمار سزارین کاهش یابد.

مسئله دیگر بحث ممنوعیت توزیع رایگان اقلام پیشگیری از بارداری است، پرواضح است که توزیع رایگان این اقلام از جمله سیاست‌های پیشین تحدید نسل و در جهت کاهش تعداد موالید کشور بوده است و با تغییر این سیاست‌ها و نیاز مبرم کشور به فرزندآوری نباید در بر پاشنه قبلی بگردد. از طرف دیگر این اقلام به‌راحتی در دسترس هستند و به‌قدری کم‌هزینه‌اند که نگرانی‌هایی بی‌حدواندازه که در این باره مطرح می‌شود عملاً وجود خارجی ندارد.

جدای از اراده مسئولین امر، مهم‌ترین مسئله در خصوص اجرایی شدن این طرح بار مالی آن است که با توجه به مشوق‌های طرح و سیاست‌های طراحان بسیاری از موارد نیاز به منابع جدیدی ندارد و با توجه به منابع موجود و صرفاً از طریق هدفمند شدن منابع عملی خواهد شد. قسمتی از بار مالی جدیدی هم که وجود دارد با مشخص کردن منابع تأمین آن طراحی شده و در نتیجه این طرح تا حد خوبی اجرایی و عملیاتی است.

در انتها باید این نکته را یادآور شد که جمعیت جوان و پویا، مؤلفه‌ای مهم در رشد اقتصادی و حتی زیربنای آن است، به همین دلیل بسیاری از کشورهای صنعتی و توسعه‌یافته نظیر آلمان، ژاپن، آمریکا، هلند و... با وجود استفاده بهینه از نیروی کار همچنان به‌دنبال افزایش فرزندآوری و جوانی جمعیت هستند چراکه به‌خوبی می‌دانند پیری جمعیت موجب تضعیف اقتصادی آنان خواهد شد.تسنیم