نقش آیت‌الله خامنه‌ای در عملیات آزادسازی خرمشهر
به گزارش راهبرد معاصر هشت سال دفاع مقدس و جنگ تحمیل شده از سوی رژیم بعث عراق به ملت ایران به قدری دارای جزئیات گسترده است که حتی امروز هم با گذشت بیش از سه دهه هنوز هم جزئیاتی دارد که از نظر‌ها پنهان مانده و نیاز است به برای مردم تبیین شود.
اهمیت تبیین و بیالن جزئیات جنگ تحمیلی آن هم از زبان افرادی که خود در آن برهه زمانی حضور پررنگی در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور داشته‌اند از دو جهت حائز اهمیت است. اولا از این باب که مسیر تحریف جنگ را برای بدخواهان می‌بنندد و ثانیا شنیدن این سخنان از زبان همان رزمندگان در عین حال که برای مخاطبان باورپذیر‌تر خواهد بود، بهتر به نسل‌های بعد نیز منتقل می‌شود که این خود موضوع بسیار مهمی است.
توجه به همین موضوع و قرار گرفتن در سالروز آزادی خرمشهر، عاملی شد تا در برنامه دوشنبه شب جهان آرا با حضور سردار سرلشکر پاسدار سید یحیی صفوی، دستیار و مشاور عالی فرمانده معظم کل قوا، از ناگفتههای دوران هشت سال دفاع مقدس صحبت شود.
وی در این برنامه نکات بسیار مهم را از ایام دفاع مقدس بیان کردند که مهمترین بخش‌های آن مرور می‌شود.
سرلشکر صفوی، دستیار و مشاور عالی فرمانده معظم کل قوا گفت: برعکس تبلیغات رایج که تحرکات ایران را عامل جنگ می‌دانند، تا قبل از شروع جنگ، کنسولگری عراق در خرمشهر به محلی تبدیل شده بود که امکانات ترور را در اختیار گروه تحریرالاحواز قرار می‌داد و آن‌ها ۱۰۰ انفجار در لوله‌های نفت و حتی انفجار در بازار شهر را رقم زدند. مرز‌ها را هم باز کرده بودند تا گروه‌های ضد انقلاب به راحتی رفت و آمد کنند و آن‌ها را تجهیز هم می‌کردند.
وی ضمن اشاره سخنان امام خمینی (ره) درباره مقوله صدور انقلاب، افزود: به گفته امام راحل، صدور انقلاب در واقع معرفی این الگوی حاکمیتی بود نه لشکرکشی نظامی و استفاده از زور، ولی فهم خارجی‌ها و برداشت آن‌ها اشتباه بود.
مشاور عالی فرمانده معظم کل قوا در مورد اشتباه صدام در دریافت مشاوره از برخی مسئولین فراری حکومت پهلوی تاکید کرد: برخی خیانتکاران ایرانی مثل شاپور بختیار، مرتب با صدام جلسه داشتند، یا اویسی که از فرماندهان ارتش شاهنشاهی بود به او می‌گفتند ارتش ایران از هم پاشیده و آمادگی ندارد، در واقع به صدام مشاوره می‌دادند و صدام هم قول‌هایی مبنی بر سپردن حکومت به آن‌ها داده بود.
وی در پاسخ به سوال در مورد اینکه آیا امکان مقابله با وقوع جنگ خاطرنشان کرد: برای جلوگیری از وقوع جنگ باید به خواسته‌های صدام تن می‌دادیم که شامل لغو قرارداد ۱۹۷۵، تسلط کامل بر اروندرود و الحاق جزایر سه گانه به کشور‌های عربی بود در حالیکه طبق قرارداد الجزایر، رژیم بعث مسائلی که انکار می‌کرد را پذیرفته بود.
صفوی با اشاره به نقش شهید جهان آرا گفت: شهید جهان آرا از مبارزان دانشگاهی پیش از انقلاب بود و شخصیتی کاریزماتیک داشت که بچه‌های خرمشهر کاملا او را قبول داشتند. او هم در ۳۴ روز مقاومت خرمشهر بسیار تاثیرگذار بود و هم در آزادسازی این شهر و در قرارگاه مرکز کربلا، حضوری جدی داشت و توانست یک تیپ را ساماندهی کند.
وی درباره نقش رهبر معظم انقلاب در آزادسازی خرمشهر تاکید کرد: در زمان ریاست جمهوری و فرماندهی کل قوا توسط بنی صدر، امام راحل فرمودند چرا ایران حالت تهاجمی ندارد؟ بر این اساس ما تصمیم گرفتیم وارد این فاز شویم و در ستاد عملیات جنوب، عملیات شکست حصر آبادان را طراحی کردیم که با حمایت آیت‌الله خامنه‌ای که نماینده امام (ره) بودند تصویب شد، ولی فرمانده نیروی زمینی ارتش گفت طرح متعلق به سپاه است و لشکر ۷۷ خراسان هم باید آن را قبول کند؛ من و شهید حسن باقری ۳ ماه به ماهشهر می‌رفتیم تا آن‌ها را هماهنگ کنیم.
مشاور عالی فرمانده معظم کل قوا یادآور شد: سپاه جنگ انقلابی را در مقابل جنگ کلاسیک ارتش بعث، ابداع و اجرا کرد؛ به عبارتی طرح‌ریزی عملیات‌های ما به گونه‌ای بود که احاطه دو طرفه بر لشکر‌های عراق داشتیم و آن‌ها تصور چنین عملیاتی را نمی‌کردند.
وی در ادامه افزود: استراتژی سیاسی ـ نظامی ما، حملات پی در پی بر ستون فقرات ارتش عراق بود به طوری که از ۵ مهر ۱۳۶۰ تا سوم خرداد، طی ۹ ماه، ۸ هزار کیلومتر مربع از اراضی اشغال شده ایران از عراقی‌ها بازپس گرفته شد که برای رژیم بعث غیر قابل تحمل بود.
صفوی با اشاره به عدم صلح پس از آزادسازی خرمشهر تاکید کرد: بعد از پیروزی خرمشهر، هنوز یک ۵۰۰ کیلومتر از مرز‌های غربی ایران در اختیار عراق بود و آن‌ها قبول نمی‌کردند که این مناطق را آزاد کنند و سپس آتش‌بس شود از طرفی صدام هم قابل اعتماد نبود که این امر بعد از پذیرش قطعنامه توسط ایران ثابت شد. اراده سیاسی و قدرت نظامی عراق بعد از آزادسازی خرمشهر هنوز پابرجا بود بنابراین نمی‌شد به آتش‌بس فکر کرد.
وی در پایان گفت: آمریکا و شوروی بعد از پیروزی ایران در فاو و عملیات‌های والفجر ۸ و کربلای ۵ دریافتند نمی‌توانند با ارتش بعث، در مقابل ایران بایستند بنابراین به شروط ایران تن دادند و بند‌هایی در قطعنامه گنجانده شد که به نفع ایران بود؛ همچنین عراق به عنوان متجاوز معرفی شد. کشور متجاوز باید خسارت جنگ را بپردازد که البته عراق اقدامی در این زمینه نکرد هر چند هواپیما‌هایی که خلبانان عراقی به ایران آوردند را به عنوان بخشی از خسارت نگه داشته‌ایم.