تکاپوی پوچ ضدانقلاب خارج‌نشین برای اخراج دیپلمات‌های ایرانی

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ چندی پیش گروه بی هویتی موسوم به «ایرانیان مدافع عدالت و حقوق بشر» راه‌اندازی شد و چهره‌هایی نظیر حامد اسماعیلیون که خود را سخنگوی انجمن خانواده‌های جانباختگان پرواز اوکراینی می داند، از آن حمایت کردند.

این گروه در طوماری خطاب به وزیران امور خارجه‌ «گروه هفت» شامل انگلیس، کانادا، آمریکا، ژاپن، آلمان، فرانسه و ایتالیا خواستار آزادی زندانیان سیاسی در ایران شدند.

از دیگر درخواست‌های این طومار، اخراج سفیران جمهوری اسلامی ایران در این کشورها یا نمایندگان آن‌ها در سازمان‌های بین‌المللی است؛ طوماری که خواستار «عنصر نامطلوب» تلقی شدن این افراد شده است.

درواقع این چندمین طومار و فراخوان گسترده اینترنتی است که از آغاز اعتراضات و اغتشاشات در کشورمان پس از فوت دختر ایرانی به راه افتاده؛ فراخوان هایی که هیچ کدام اثری نداشته است و ضدانقلاب خارج نشین در تحقق اهداف شوم خود ناکام مانده اند.

فراخوان ضدانقلاب از کشورهای عضو «گروه هفت» در حالی است که بعضی از شهروندان ایرانی مقیم این کشورها نسبت به اخراج دیپلمات‌های ایرانی و امکان نداشتن دریافت خدماتی نظیر تمدید گذرنامه ابراز نگرانی و با این طومار مخالفت کرده اند. منتقدان طومار می‌گویند اخراج دیپلمات‌های جمهوری اسلامی ایران مسیر دیپلماسی را خواهد بست.

جواد مهاجری، کنسول اسبق ایران در هلند در گفت وگو با خبرنگار «راهبرد معاصر» گفت: پیگیری چنین درخواست هایی عبث و بی نتیجه است و‌ هیچ دولت و بازیگر خردمندی در عرصه بین الملل حاضر نمی شود هزینه های اخراج دیپلمات یا دیپلمات هایی از جمهوری اسلامی ایران را بپذیرد و روابط دوجانبه اش را با عضوی از جامعه بین الملل دچار چالش کند.

منتقدان طومار می‌گویند اخراج دیپلمات‌های جمهوری اسلامی ایران مسیر دیپلماسی را خواهد بست

وی افزود: هیچ دولت و بازیگر خردمندی در عرصه بین الملل حاضر نمی شود چشم از منافع برقراری سفارتخانه ها بردارد و این گونه فراخوان ها طرحی مذبوحانه از سوی آنهایی است که به دلایل مختلف هیچ ارتباط و علاقه ای به ایران ندارند، لذا نمی توانند یا نمی خواهند ببینند در نتیجه فعالیت گسترده و متعهدانه سفارتخانه های ایران در اقصی نقاط دنیا و همچنین ظرفیت های عظیم اقتصادی کشور، منافعی متوجه کشور و ملت ایران شده است.

رایزن اقتصادی سفارت ایران در جمهوری آذربایجان عنوان کرد: خیل ایرانیان مقیم خارج از کشور از خدمات کنسولی سفارتخانه ها برخوردارند و ارتباط و رفت و آمدشان به مام‌میهن و دیدار با خانواده هایشان میسر است. بنابراین اهداف پیگیری کنندگان اینگونه طرح ها نه فقط خیرخواهانه، دوستانه و دلسوزانه نیست، بلکه از روی حسادت و غرض ورزی و در خوشبینانه ترین حالت ممکن، دوستی خاله خرسه و البته بیهوده و خیال خام است.

محسن پاک آیین، سفیر اسبق ایران در جمهوری آذربایجان نیز در گفت وگو با خبرنگار «راهبرد معاصر» گفت: اقدام ضدانقلاب علیه دیپلمات های ایرانی یا فراخوان برای آزادی زندانیان سیاسی کاملا بی تأثیر و حرکتی برای مطرح شدن ضدانقلاب خارج نشین، منافقین، سلطنت طلبان و کومومله است که در ایران هیچ پایگاهی ندارند و دارای پرونده سیاه تروریستی هستند.

اهداف پیگیری کنندگان اینگونه طرح ها نه فقط خیرخواهانه، دوستانه و دلسوزانه نیست، بلکه از روی حسادت و غرض ورزی و در خوشبینانه ترین حالت ممکن، دوستی خاله خرسه و البته بیهوده و خیال خام است

وی افزود: آنها می خواهند بر موج دشمنی علیه ملت ایران به بهانه و ادعای همراهی با مردم سوار شوند و خودشان را مطرح کنند. درواقع فراخوان های اینترنتی هیچ گونه وجاهت قانونی ندارند، چه برسد به طومار، زیرا اقدامی در فضای مجازی تلقی می شود، واقعی نیست و اروپایی ها پیش تر نیز چنین اعمال فشارهایی را علیه کشورمان امتحان کرده اند و به خوبی می دانند اخراج دیپلمات های ایرانی اثری ندارد.

سفیر اسبق ایران در جمهوری آذربایجان عنوان کرد: در دوران سلمان رشدی، ماجرای ترور میکونوس و دیگر توطئه ها علیه کشورمان این موارد رخ داده و بعد از مدتی شاهد بودیم حرفشان را پس گرفته اند. در ماجرای ترور میکونوس که در رستورانی به همین نام واقع در برلین آلمان و در ۱۷ سپتامبر ۱۹۹۲ (۲۶ شهریور ۱۳۷۱) رخ داد، تعدادی از سران اپوزیسیون کُرد کشته شدند که دادگاه آلمان با اتهام زنی به ایران، حکم جلب علی فلاحیان، وزیر اطلاعات دولت سازندگی و برخی دیگر از مقام های ایرانی را صادر کرد.

پاک آیین گفت: ایران کشوری قدرتمند است و اروپا با همه مشکلاتی که دارد نمی تواند بر ایران بابت دیکته کردن مواضعش فشار بیاورد. ایران از سیاستی منطقی پیروی می کند، مواضع عاقلانه و منطقی را می پذیرد و مقابل هرگونه استبداد و دیکتاتوری خارجی می ایستد. بنابراین، این گونه طومارها و فراخوان های اینترنتی از سوی ضدانقلاب اگر هم با حمایت دولت های اروپایی باشد، نتیجه ای نخواهد داشت و بی ثمر خواهد بود.