راه پر فراز و نشیب ملی شدن فناوری هسته‌ای

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ 20 فروردین در یاد و خاطره ملت پرافتخار ایران یادآور روز بزرگ تحقق شعار «ما می‌توانیم» و نماد خودباوری، عزت، استقلال علمی و ملی و تداعی‌کننده شکوه، صلابت و اقتدار دانشمندان و جوانان متعهد و متخصص این مرز بوم است. دانشمندان ایرانی با وجود تمام ترفندهای استکبار جهانی، با صرف فعل خواستن و توانستن و با تلاش جهادی و بی‌وقفه قله‌های عرصه علم و فناوری را فتح کردند و با بومی‌سازی کامل صنعت هسته ای، برگ زرین دیگری بر افتخارات ایران اسلامی افزودند.

آغاز فرایند بومی سازی صنعت هسته ای

پس از عضویت جمهوری اسلامی ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در سال ۱۹۵۸ میلادی و سپس امضای پیمان منع گسترش سلاح های اتمی در سال 1968 میلادی، کشورمان وارد فرایند تصویب این معاهده در مجلس شورای اسلامی شد. نخستین رآکتور تحقیقاتی پنج مگاواتی آب سبک پس از خریداری در دانشگاه تهران نصب و راه‌اندازی شد.

سال نخست فعالیت دولت نهم بود که ایران اعلام کرد، تعلیق داوطلبانه غنی‌سازی پایان یافته‌ است و با فک پلمب، فعالیت‌های UCF اصفهان را زیر نظر آژانس بین المللی انرژی اتمی ادامه داد

ایران در سال ۱۳۵۳ در برنامه ای درازمدت تصمیم گرفت در مدت 20 سال فرایند بومی سازی چرخه کامل سوخت هسته ای را انجام دهد و 23 هزار مگاوات برق را از ۲۲ نیروگاه هسته‌ای تأمین کند. دی ماه سال ۱۳۷۳ قرارداد تکمیل و راه‌اندازی واحد نخست نیروگاه هسته ای بوشهر به صورت مشارکتی میان ایران و روسیه منعقد و در مردادماه ۱۳۷۷ به طور کلی بازبینی شد.

ورود ایران به باشگاه کشور‌های صاحب فناوری غنی‌سازی اورانیوم

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و فشار غرب و آمریکا، عملیات ساخت نیروگاه‌ها از جانب کشور‌های غربی متوقف و در دوران جنگ تحمیلی تأسیسات موجود مورد حمله هوایی دولت بعث عراق قرار گرفت که بر اثر آن آسیب‌هایی به تجهیزات و ساختمان‌ها وارد شد. سال نخست فعالیت دولت نهم بود که ایران اعلام کرد، تعلیق داوطلبانه غنی‌سازی پایان یافته‌ است و با فک پلمب، فعالیت‌های UCF اصفهان را زیر نظر آژانس بین المللی انرژی اتمی ادامه داد.

 
۲۰ فروردین سال ۱۳۸۵ دانشمندان ایرانی موفق به تولید چرخه کامل سوخت هسته‌ای در مقیاس آزمایشگاهی شدند و خبر دستیابى ایران به فناورى غنى‌سازى اورانیوم و راه اندازى زنجیره کامل غنى سازى به وسیله سانتریفیوژهاى ساخت ایران اعلام شد. به دنبال موفقیت دانشمندان و متخصصان کشورمان در دستیابی به نسل جدیدی از سانتریفیو‌ژها و اعلام آن به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، کشورمان وارد باشگاه کشور‌های صاحب فناوری غنی‌سازی اورانیوم شد.

 
شوراى عالى انقلاب فرهنگى در اقدامی نمادین، 20 فروردین را «روز ملى فناورى هسته اى» نام نهاد تا اثبات شود، جمهوری اسلامی ایران همواره بر حق قانونی خود در استفاده از انرژی هسته‌ای تأکید می کند.

 
چرا باید فناوری هسته ای داشته باشیم؟

کارشناسان بر این باورند، پیش‌بینی بحران انرژی و سوخت در دهه‌های آینده و کاربرد دانش هسته‌ای در تمام علوم روز اعم از پزشکی، کشاورزی، مهندسی ساخت و.. از جمله دلایلی است که ضرورت سرمایه‌گذاری بر تحقیقات گسترده هسته‌ای را برای کشور‌ها توجیه‌پذیر می‌کند. در سال های اخیر منحنی رشد و توسعه فناوری هسته‌ای ایران سیر صعودی داشته، به گونه‌ای که جمهوری اسلامی ایران در جمع چند کشور معدود باشگاه هسته‌ای جهان قرار گرفته و آنچه امروز برای مردم و مسئولان کشور مسلم است، اینکه با وجود فشار‌های بین‌المللی و صدور قطعنامه تحریمی شورای امنیت علیه ایران، نتوانسته است دانشمندان هسته‌ای کشورمان را از پیشرفت‌های رو به جلو باز دارد.

پس از تحقق ملی شدن فناوری هسته ای ایران، تحریم‌های وسیعی از طرف سازمان ملل متحد، آمریکا، اتحادیه اروپا و سایر کشور‌های جهان علیه کشورمان اجرا شد و همچنین شخصیت ها و دانشمندان دخیل در برنامه هسته‌ای ایران مانند اردشیر حسین پور، مسعود علی محمدی، مجید شهریاری، مصطفی احمدی روشن، داریوش رضایی‌نژاد، محسن فخری‌زاده و رضا قشقایی که راننده احمدی روشن بود، ترور شدند و به شهادت رسیدند.

پس از تحقق ملی شدن فناوری هسته ای ایران، تحریم‌های وسیعی از طرف سازمان ملل متحد، آمریکا، اتحادیه اروپا و سایر کشور‌های جهان علیه کشورمان اجرا شد

بی تردید انرژی هسته‌ای ریشه‌های انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی را قدرتمند‌تر ساخت و شعار‌های استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی در این فرایند، جلوه‌های عینی یافت و تصویر جدیدی از ایران اسلامی به جهان ارائه شد. پیشرفت فنی به مثابه پایه‌ای از ارکان قدرت‌سازی در جهان معاصر، واقعیتی است که در دست‌یابی جمهوری اسلامی ایران به فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای نمود یافته است.