ارتباط تحصیلات عالی با خطر ژنتیکی آلزایمر چیست؟
به گزارش راهبرد معاصر، تحقیقات جدید محققان بیمارستان عمومی ماساچوست این باور را به چالش می‌کشاند که ژنتیک تنها عامل تعیین کننده در خطر آلزایمر است، به ویژه برای افرادی که مستعد ابتلاء به انواع زودرس این بیماری هستند.
در این مطالعه، محققان داده‌های ۶۷۵ فرد حامل جهش ژنتیکی PSEN۱ E۲۸۰A را تجزیه و تحلیل کردند. این جهش ژنتیکی اغلب منجر به بروز علائم آلزایمر در حدود سن ۴۹ سالگی می‌شود.
محققان کشف کردند که افراد مبتلا به این جهش که دومین جهش افزایش دهنده خطر یعنی APOE e۴ را نیز داشتند، شروع سریع‌تری از زوال شناختی را تجربه کردند.
برعکس، افرادی که دارای جهش محافظ APOE e۲ بودند، شروع تأخیری علائم شناختی را مشاهده کردند.
در حالی که افرادی که دارای یک جهش پرخطر اضافی بودند، زوال شناختی سریع‌تری را تجربه کردند، محققان دریافتند که سطح تحصیلی بالاتر می‌تواند به عنوان یک عامل محافظتی عمل کند و حتی در صورت وجود خطرات ژنتیکی قوی، اختلالات شناختی را کاهش دهد.
تیم مطالعه همچنین چگونگی تأثیر سطح تحصیلات بر توانایی‌های شناختی را در افراد حامل جهش PSEN۱ E۲۸۰A، از جمله افرادی که دارای انواع مختلف ژنتیکی APOE بودند، ارزیابی کردند.
یافته‌های آن‌ها نشان می‌دهد که پیشرفت تحصیلی بیشتر، یا سال‌های تحصیل بیشتر، با عملکرد شناختی بهتر، به‌ویژه در میان افرادی که بالاترین خطر ژنتیکی برای این بیماری را دارند، مرتبط است.
دکتر «استفانی لانگلا»، نویسنده اول این مطالعه در بخش روانپزشکی بیمارستان عمومی ماساچوست، گفت: «پیشرفت تحصیلی بالاتر در برابر قوی‌ترین عوامل خطر ژنتیکی بیماری آلزایمر محافظت می‌کند و ممکن است مکانیسم مهم ذخیره شناختی در افراد دارای خطر ژنتیکی باشد.»
وی در ادامه توضیح داد: «نتایج ما نشان می‌دهد که افزایش سطح تحصیلات ممکن است یکی از راه‌های حفظ عملکرد شناختی در افراد در معرض خطر ابتلاء به بیماری آلزایمر باشد.»/ مهر