بیوگرافی زهرا امیر ابراهیمی + حواشی و تصاویر دیده نشده

به گزارش راهبرد معاصر؛ زهرا امیر ابراهیمی فارغ التحصیل لیسانس رشته تئاتر می باشد، در اوج شهرت به خاطر انتشار فیلم خصوصی دوران سختی را گذراند و دوباره شروع به فعالیت در عرصه هنر کرد

شروع فعالیت
فعالیت اش از 17 سالگی در سال 1378 با ساخت فیلم کوتاهی بنام خت شروع شد و با گذراندن دوره های آزاد بازیگری فعالیت خود را از تئاتر بصورت جدی شروع کرد.

سینما و تلویزیون
اولین تجربه خود را در با فیلم انتظار در سال 79 در سینما بدست آورد، او سپس در سال 83 وقتی 23 ساله بود با سریال کمکم کن در رمضان 93 دیده شد.

شهرت
خانوم ابراهیمی با سریال پربیننده نرگس در تابستان 85 به شهرت رسید، علت دیده شدن این سریال فوت بازیگری نقش اصلی آن خانوم پوپک گلدره بود.

انتشار فیلم خصوصی
مدت کوتاهی بعد از اتمام سریال نرگس دو فیلم از روابط خصوصی منتسب به زهرا امیر ابراهیمی در رمضان سال 85 به صورت گسترده پخش شد.

ماجرای فیلم زهرا امیر ابراهیمی
خانوم ابراهیمی می گوید شخصی که در فیلم های منتسب به او بود شباهت زیادی به وی دارد ولی این فیلم ها ربطی به او ندارد و با تکنیک های مونتاژ ساخته شده است.

دستگیری نامزد
به گزارش گاردین : نامزد خانوم ابراهیمی که دستیار تهیه کننده بوده بعد از انتشار فیلم ها به ارمنستان فرار کرد که بعد از مدتی دستگیر و به ایران بازگردانده شد.

او پذیرفت که در این ماجرا نقش داشته است.

تهدید نامزدم
زهرا ابراهیمی می گوید به دلیل خیانت نامزدش در روابط زناشویی روابط آنها بهم خورده بود که نامزدش تهدید به انتقام کرده و گفته بود کاری می کنم که دیگر نتونی سرت را بلندی کنی …

مجبور به مهاجرت
در مدت بازداشت ابراهیمی شایعات مختلفی از جمله خودکشی او منتشر شد که بعدها تکذیب شد، وی مدتی بعد به علت جو موجود مجبور شد از وطن خود برای همیشه مهاجرت کند.

او از ایران خارج و به فرانسه رفت.

فعالیت در فرانسه
بعد از مهاجرت در سال 86 در تئاتر رویای طاهرگان خاموش شبنم طلوعی بازی کرد و در فیلم شیرین عباس کیارستمی هم ایفاقی نقش کرد، او چند تجربه کوتاه نیز دارد.

ازدواج در فرانسه
زندگی شخصی او در فرانسه در سکوت خبری ادامه دارد، گفته می شود به تازگی ازدواج کرده و عکس بالا منتسب به او و همسرش است که هنوز تایید نشده است.

علاقه به عکاسی
خانوم زهرا در عکاسی نیز فعالیت داشت و قبل از شهرت خود در سال 1384 این حرفه را به صورت جدی ادامه می داد و دو نمایشگاه با عنوان دید اول و دوم را نیز برگزار کرده است.