چرا ترامپ را باید گزینه مطلوب چین برای ریاست جمهوری آمریکا دانست؟

به گزارش راهبرد معاصر، هر چه به ماه نوامبر سال جاری میلادی که زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا است نزدیک می شویم، بازار حدس و گمانه زنی در مورد نتیجه این انتخابات و مولفه های تاثیرگذار بر آن نیز روز به روز، داغ تر می شود. در برهه زمانی کنونی، شیوع گسترده ویروس کرونا در آمریکا و تاثیرات منفی گسترده اقتصادی آن بر اقتصاد این کشور سبب شده تا بسیاری از ناظران و تحلیگران و همچنین افکارعمومی آمریکا، ترامپ را به بی کفایتی و سومدیریت بحران متهم کنند و از شکست احتمالی وی در انتخابات آتی ریاست جمهوری در آمریکا سخن بگویند. نظرسنجی­های مختلفی که در ماه­های اخیر توسط نهادها و اندیشکده های مختلف برگزار شده اند و از برتری جو بایدن در مقایسه با ترامپ در نزد افکار عمومی حکایت دارند، به طور خاص، به مثابه برون داد بی کفایتی ترامپ در بحبوحه بحران سلامت و اقتصاد آمریکا ارزیابی می شوند. با این همه، آنچه به ویژه در سال­ های اخیر در مورد انتخابات آمریکا از اهمیت قابل توجهی برخوردار بوده، کنشگری دولت­ های قدرتمند خارجی در قالب این انتخابات است. این مساله به قدری مهم است که اخیرا جان بولتون در کتاب افشاگرانه خود به نام "اتاق حوادث"، از درخواست ترامپ از چین مبنی بر حمایت از وی در جریان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، پرده برداری کرد. پیشتر نیز بسیاری از محافل سیاسی و رسانه­ ای آمریکا، روسیه را به دخالت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال 2016 و برگزیده شدن ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا، متهم کرده بودند. در این راستا و با توجه به اهمیت این مساله، بدون تردید، انتخابات آمریکا برای مهمترین رقیب سیاسی و اقتصادی این کشور در عرصه بین المللی یعنی جمهوری خلق چین، از اهمیت فوق العاده­ای برخوردار است و نتیجه آن می تواند نقش مهمی در پیشبرد سیاست­ های کلان چین در عرصه جهانی بازی کند. از این رو، اینگونه به نظر می رسد که گزینه مطلوب چین در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، خودِ چین و منافع آن است که در صورت پیروزی ترامپ، به بهترین وجه تضمین و تامین خواهد شد.

ترامپ و تضعیف موقعیت رهبری جهانی آمریکا

ایالات متحده آمریکا برای سال ها(مخصوصا پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی)، داعیه رهبری جهان را داشته است. این ادعای آمریکایی­ ها مستند به دو ارزش عمده سیاسی و اقتصادی جهانِ آمریکایی یعنی "اعتقاد به دموکراسی و لیبرالیسم اقتصادی" بوده است. با این حال، همزمان با ورود ترامپ به عرصه سیاسی آمریکا و کسب جایگاه ریاست جمهوری این کشور، این اصول که به نوعی بنیان گفتمانی آمریکا در عرصه بین ­المللی نیز بوده اند، به شدت آسیب دیده ­اند.

ترامپ پس از به قدرت رسیدن، جنگ ­های تجاری گسترده ای را با کشورهای مختلف جهان به راه انداخت و با وضع تعرفه­های سنگین به کالاهای وارداتی آمریکا از کشورهای خارجی، ابتدایی­ ترین اصول لیبرالسم اقتصادی را زیر پا گذاشت. از سویی، تاکید نظام سیاسی آمریکا بر گسترش و توسعه دموکراسی در جهان، با ورود ترامپ به عرصه قدرت در این کشور، به شدت مخدوش شده است. وی بارها و بارها، مخالفان خود در سیاست داخلی آمریکا و همچنین در عرصه بین ­المللی را تهدید به اقدامات تنبیهی کرده و عملا فضای گفتگو، همکاری و دموکراسی را از بین برده است.

در این راستا، تحرکات ترامپ که تا حد زیادی موجب تضعیف ارزش ­های سیاسی و اقتصادی آمریکا شده اند، گفتمان آمریکایی قدرت را با چالش و بحران محتوایی رو به رو کرده­اند و فضایی را به وجود آورده اند که به موقعیت بین­ المللی آمریکا تا حد زیادی آسیب زده است. از  این رو، چین که مهمترین رقیب بین­ المللی آمریکا جهت کسب موقعیت رهبری جهانی است، ادامه حضور ترامپ را اتفاقی خوشایند برای خود ارزیابی می کند زیرا پکن از طریق ترامپ می تواند، ناکارآمدی گفتمان آمریکاییِ قدرت را بیش از پیش به افکار عمومی بین­ المللی و همچنین کشورهای مختلف جهان گوشزد کند و از این طریق، موقعیت خود را به عنوان یک جایگزین مناسب برای آمریکا، در اذهان افکار عمومی و دولتمردان کشورهای مختلف جهان تقویت کند.

ترامپیسم و تسهیل افزایش نفوذ چین در عرصه معادلات بین المللی

یکی دیگر از خدماتی که ترامپ در دوره ریاست جمهوری خود به اهداف و منافع جمهوری خلق چین در عرصه بین­ المللی کرده، هموارسازی راه برای گسترش نفوذ جهانی این کشور در عرصه معادلات بین ­المللی است. اقدامات ترامپ نظیر خروج گسترده از توافقات بین­ المللی (نظیر توافق آب و هوایی پاریس، سازمان یونسکو، سازمان بهداشت جهانی و توافق هسته­ ای ­ایران موسوم به برجام) و ارائه چهره ­ای غیرمتعهد (از آمریکا) نسبت به اصول و قواعد بین­ المللی سبب شده ­اند تا چین، عرصه ه­ای حاضر و آماده را برای پر کردن جای آمریکا در جهان بیابد و با فعال سازی حضور خود در زمینه­ هایی که آمریکایی ­ها در آن­ها حضور چندانی ندارند، عملا بر عمق نفوذ بین ­المللی خود بیفزاید.

در این راستا به عنوان مثال شاهدیم که به محض اینکه ترامپ اعلام کرد از سازمان بهداشت جهانی خارج و بودجه اعطایی آمریکا به آن را به دلیل همدستی این نهاد با چین در زمینه مخفی کاری شیوع ویروس کرونا قطع خواهد کرد، چینی­ها وارد میدان شدند و بر میزان کمک­های مالی خود به این سازمان افزودند و به کشورهای مختلف جهان اطمینان دادند که چین به صورت کامل و متعهدانه، تا پایان یافتن بحران شیوع ویروس کرونا در کنار آن­ها خواهد بود و از هیچ کمکی در این زمینه کوتاهی نخواهد کرد. این مثال به خوبی نشان می دهد که تا چه حد ترامپ، آمریکا را به سمت انزواگرایی بین ­المللی سوق داده و چینی­ها با تمرکز بر این مساله سعی کرده­اند سنگرهای تسخیر شده توسط آمریکا در عرصه بین­ المللی را که به دلیل سیاست های ترامپ خالی شده اند، یکی پس از دیگری فتح کنند.

به طور کلی، با توجه به این مسأله که ترامپ و ترامپیسم، عملا در نقطه مقابله آن اصول و ارزش هایی هستند که جامعه آمریکا سال ها خود را با آن ها به جهان معرفی کرده و موقعیت رهبری جهانی خود را توجیه کرده است، بهترین گزینه برای تامین مناقع جمهوری خلق چین در جریان انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا، کسی جز ترامپ نیست. در واقع، گزینه اصلی چین در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا خودِ چین و منافع آن است که شخصی چون ترامپ به خوبی می­تواند راه را برای حصول این منافع هموار سازد.