به گزارش راهبرد معاصر؛ سعید خزایی، تحلیلگر مسائل بین المللی بر این باور است که ترامپ در ۴ سال آینده فشار شدیدتری بر ایران وارد خواهد کرد به ویژه بر فشار بر هم پیمانان ایران اقدام خواهد کرد و همچنین با فشار اقتصادی بر کشورهایی مثل چین با افزایش تعرفه ها و سایر اقدامات و فشار بر اروپایی که برخلاف اقدامات خود استقلالی ندارد می تواند وضعیت ایران را سختتر از گذشته کند.
آقای ترامپ به دلیل رویکرد نژادپرستانه ای که دارد شعار گروه نژاد پرست کوکلوسکلان ها را تکرار می کند و عبارت اول آمریکا را در فضای جامعه منتشر کرد او حتی دیگر سفید پوستان و سایر نژادها را قبول ندارد. به عبارتی در آمریکا جز آنگلوساکسون ها بقیه مردم ترامپ را فردی نژاد پرست می دانند. مسائل پیش آمده ضربه مهلکی بر استراتژی ترامپ وارد کرد. جنبش جان سیاهان مهم است و عدم توجه او به گسترش بیماری کرونا و ضعف قوه مجریه آمریکا موجب مشکلات فراوانی شد. ترامپ علاوه بر وعده های انتخاباتی و شعار هایی که در رابطه با ایران، کره شمالی ونزوئلا و سایر کشورها می داد نتوانست در عرصه سیاست خارجی موفق باشد. از طرفی ترور شهید قاسم سلیمانی از طرف نهادهای بین المللی مورد پذیرش نبوده و آمریکا از این منظر نیز محکوم شده است. تمام این مسائل در کنار انتشار کتاب جان بولتون و افشای ارتباطاتی که ترامپ با روسیه داشت گواه این مدعا است که کار ترامپ در این دوره بسیار مشکل است و به نظر نمی رسد او بتواند در این دوره بر طبق سنت همیشگی آمریکا برای دو دوره در کاخ سفید حضور پیدا کند.
در ابتدا باید بگویم که آقای بایدن می تواند یک معاون اجرائی خوب باشد شاید دموکرات ها با این موضوع کنار آمده اند و حتی بسیاری از جمهوری خواهان آمریکا امروز آقای بایدن را بهتر از ترامپ می دانند. در عدم انتخاب خانم کلینتون مساله ایمیل های دولتی و دخالت مستقیم او در پدید آوردن گروههای افراطی و جنگ در منطقه و مسائل خانوادگی او و حالت غش وی در یکی از برنامه های انتخاباتی اش نقش مهمی در عدم انتخاب وی داشت و کاملا به ضرر او تمام شد. به رغم این مسائل فاصله بین او و ترامپ کم بود و در حقیقت او رای آورد. دموکرات ها از باب شدن پوپولیسم در جهان شگفت زده شدند آنها متوجه استقرار راست افراطی بر سیاست جهان نبودند. باید باور کنیم آینده هدفی متحرک است و امروز نیز این احتمال وجود دارد که سندی بر علیه یکی از این دو نماینده رو شود. افشاگری هایی توسط دستگاههای امنیتی بوجود بیاید و مسیر انتخابات را تغییر دهد. در مورد ضعف آقای بایدن باید بگویم پوپولیسم نمی تواند برای مدتی طولانی دوام داشته باشد بویژه با فاصله گرفتن هم پیمانان آمریکا در اروپا این شیوه فعلی اداره کشور نمی تواند دوام زیادی داشته باشد.
طبیعتا آقای ترامپ در ۴ سال آینده فشار شدیدتری بر ایران وارد خواهد کرد به ویژه بر فشار بر هم پیمانان ایران اقدام خواهد کرد و همچنین با فشار اقتصادی بر کشورهایی مثل چین با افزایش تعرفه ها و سایر اقدامات و فشار بر اروپایی که برخلاف اقدامات خود استقلالی ندارد می تواند وضعیت ایران را سختتر از گذشته کند البته آقای بایدن نیز می تواند با ایجاد اجماعی تکثر گرا که قبلا هم وجود داشت با اتحادیه اروپا فشار اقتصادی و فشار نرمی بر علیه ایران ایجاد کند. توجه به اینکه کدام یک از این دو نفر رییس جمهور خواهد شد موضوع ما نیست و مساله ایران این است که ایالات متحده هدف گذاری های کلی دارد و آقای بایدن نیز بارها گفته است که من به آرمان اسراییل وفادار هستم پس نمی توان از ایشان هم رویکرد مصالحه جویی کاملی را انتظار داشت. احتمالا ایشان هم برای فشار بر ایران برنامه هایی خواهد داشت و اینبار مجامع بینالمللی با آمریکا در اجماع خواهند بود.
برداشتن تحریم تسلیحاتی در برجام پیش بینی شده و طبیعتا ترامپ در تلاش است تا جسد نیمه جان برجام هم وجود نداشته باشد تا بایدن موفق به احیای آن نشود. به نظر می رسد وقتی آقای بایدن می گوید به برجام برمی گردد شاید در مورد موضوعات تسلیحاتی موضعی مشابه داشته باشد و بخواهد اصلاحاتی بر آن وارد کند که به نوعی تحریم تسلیحاتی ایران ادامه پیدا کند و ایران به پروتکل الحاقی برگردد که ایران به شرط برجام آن را پذیرفته بود و امروز مجلس خواستار خروج است. آقای بایدن حتما بر موضوع فعالیت های منطقه ای ایران تمرکز خواهد کرد که می توان گفت تنها تفاوت اساسی در خروج از برجام بود و اینبار بایدن می تواند اجماع جهانی را نیز با خود همراه کند.
او همین بازی را قوی تر بازی خواهد کرد یعنی در رابطه با اتحادیه اروپا نیز خروج او از پیمان ها قوی تر خواهد شد و ایجاد فشار و قرار دادن در مضیقه ادامه خواهد داشت.