5 راهبرد اساسی جبهه انقلاب در مسیر انتخابات 1400
به گزارش راهبرد معاصر؛ علی‌‌الظاهر وضعیت اصلاح‌طلبان در حوزه تشکیلاتی یکپارچه‌تر است؛ اما این موضوع نسبت به اخبار منتشر شده در رسانه ها بیشتر شبیه یک فضاسازی رسانه‌ای و به نوعی پوشش بر اختلافات مهم آینده است. دوگانه کاندیدای ائتلافی – کاندیدای اختصاصی کماکان به عنوان یکی از مهم‌ترین مباحث درون تشکیلاتی اصلاح‌طلبان به شمار می‌رود. این در حالی است که حزب اعتمادملی با حضور اختصاصی در انتخابات (طی هفته گذشته) پرده از اختلافات عمیقی در میان اصلاح‌طلبان برداشت. در کنار آن نزاع لفظی حسین مرعشی و سعید حجاریان یا مجموعه اصلاحات با تیم دولت نیز از وجود یک اتحاد ویترینی و شکننده خبر می دهد. اما فرصت مناسب امروز این شرایط را برای جبهه انقلاب و تحقق دولت جوان انقلابی بیشتر محقق می کند. لذا در یادداشت زیر بنا داریم تا فضای مطلوب پیش رو را بر اساس 5 بستر حیاتی مورد بررسی قرار دهیم.
اگر در تاریخ دوره‌های مختلف انتخابات ریاست‌جمهوری تورقی داشته باشیم، خواهیم یافت که برخی مشکلات و کارکردهای ناقص نامزدهای این جبهه باعث آن شده تا عملاً پیروزی را به نامزد رقیب واگذار کنیم. در این یادداشت بنا داریم تا با برشمردن پنج سرفصل اصلی، شرایط را به گونه‌ای پیش‌طراحی شده برای یک پیروزی سیاسی رقم بزنیم. اساساً پنج موضوعی که در گفتمان میان جامعه و امر سیاسی در اولویت اساسی قرار داشته و جبهه انقلاب در تبیین آن باید نسبت به رقیب پیشی بگیرد شامل:
- تأکید بر ابزار و نیروهای داخلی
- عبور از شعارگرایی
- رفع مشکلات با نسخه عملی
- عبور از مسئله مشارکت حداقلی
- بسط عدالت و رفع تبعیض‌ها
- تأکید بر ابزار و نیروهای داخلی: جبهه انقلاب باید بکوشد در برابر سناریوهای غرب‌گرایانه‌ی رقیب، نسخه‌های ملموس داخلی را اتحاذ کند. مردم باید به این آگاهی در حین تبلیغات و مناظرات برسند که اساساً نگاه به آن‌سوی مرزها شکست خورده است. به معنای واقعی کلمه، تفاسیر پوشالی نامزدهای جناح مقابل در خصوص ارتباط با جهان پیرامون باید از کانال یک منطق تجربی عبور کرده و در ساحتی واقعی حلاجی شود.
- عبور از شعارگرایی: جبهه انقلاب باید در برابر نخوت و نابسامانی دولت فعلی وضعیتی متغیر را ترسیم کنم، درصحنه بودن، حضور فعال در کنار مردم نه در برابر مردم و یا نه از پشت کرسی‌ها می‌تواند بازی را به شکل دیگری ترسیم نماید. به نوعی ترسیم یک فضای پراگماتیک در برابر روحیه انتزاعی و شعارگونه دولت‌های فعلی و یا گذشته.
- رفع مشکلات با نسخه عملی: برای هر مشکل (فساد، بیکاری، تورم، رشد اقتصادی، آزادی اجتماعی) و موارد این چنینی باید دستورالعمل‌های مصداقی، قابل فهم، غیربیانیه‌ای منتشر و اطلاع‌رسانی شود. مردم باید بدانند در ازای رأیی که به سبد نامزد یا نامزدهای جبهه انقلاب می‌اندازند چه عاید آن‌ها خواهد شد. مشکلات آن‌ها خارج از ادبیات رایج کارگزاران جمهوری اسلامی با چه میزان و مقداری از حمایت دولت آینده و برنامه‌های قابل لمس آن می‌تواند رفع شود. در این مسئله باید نامزد جبهه انقلاب دقت کند تا به ورطه خطرناک وعده و وعید و یا مکر و تکبر غلتیده نشود.
- عبور از مسئله مشارکت حداقلی: برای یک بار هم که شده باید در برابر طلسم جبهه اصلاحات در خصوص ادعای «علاقه جبهه انقلاب به مشارکت اندک» ایستاد. رسانه‌های ضدانقلاب و یا بازوان تبلیغاتی داخلی آن باید با وجود برنامه‌های مدون جبهه انقلاب ببینند که اساساً یکی از مدافعان مشارکت حداکثری جناح نزدیک‌تر به حاکمیت است. این روحیه در مسائلی چون دعوت از جوانان برای حضور در انتخابات و ستادهای انتخاباتی باید رونق بگیرد. فضای مجازی ما وضعیتی مشابه با کارناوال‌های انتخاباتی به خود بگیرد، در میانه‌ی تمام برنامه‌ریزی‌های خود هدف و غایت را دعوت قشر متوسط شهری - یا همان قشر هویتی خاکستری به سمت و سوی اصول و مرام جبهه انقلاب باید در نظر گرفته شود.
- بسط عدالت و رفع تبعیض‌ها: شرایط اجتماعی و تغییرات محیطی ما نشان می‌دهد که مسئله نابرابری امروزه یک مسئله مهم اجتماعی است و در انتخابات 1400 ظرفیت این را دارد که تبدیل به یک نقطه نزاع اساسی شود. خصوصاً که دولتی بر سرکار است که سیاست‌های خود را در مخالفت و ضدیت با عدالت صورت‌بندی کرده و پیش برده است
تمام پنج مورد یاد شده اگر چه نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و آگاهسازی مکتوب و گاهاً شفاهی نامزد یا نامزدهای جبهه انقلاب داشته اما تمیز قائل بودن میان مسائل حیاتی و حاشیه‌ای، خود به عنوان یکی از گام‌های اساسی در مورد پیروزی جبهه انقلاب باید در نظر گرفته شود. عمده مشکلات اساسی ما در سال‌های اخیر عدم درک مناسبات با اهمیت از اعمال حاشیه‌ای انتخاباتی بوده و امروز زمان جراحی بسیاری از روش‌های غلط، کم‌فایده، هزینه‌ساز و فریزشده است.