ماجرای تجاوز معلم به ۵ دانش آموز در اهر صحت دارد؟ + واکنش آموزش و پرورش

شاید به این دلیل که بنده به دنبال علاقه و احساس مسؤولیت برای فعالیت در حوزه علوم تربیتی و ارتباط با نوجوانان، افتخار این را داشته‌ام که مدتی را عهده‌دار مسؤولیت یک مرکز آموزشی دارای 175 دانش‌آموز دبیرستانی در یکی از مراکز استان‌ها باشم و ازطرفی دیگر، چون دانش‌آموخته حوزه علوم تربیتی نیز هستم، این خبر و درواقع این جنایت، برای بنده، احساس می‌کنم چندین برابر بیشتر از افراد دیگر، غیرمنتظره، تکان‌دهنده، هولناک و بسیار دلخراش بود؛ آنهم از سوی شخصی که نام «معلم» را با خود به همراه داشته و مسؤولیت تربیت کودکان معصومی را به عهده داشته است؛ کودکانی که در مقطع پایین، درس می‌خوانده‌اند؛ آنهم با هزاران زحمت و بدبختی و در یک محیط روستایی محروم و همراه با هزاران امید از سوی والدینشان؛ هرچند برخی در لابه‌لای سخنانشان، طوری وانمود می‌کنند که اتفاق زیاد مهمی هم تصور و قلمداد نشود! سخن اولم با مدیران ارشد آموزش و پرورش است که باید خیلی دقت کنند در روی شخصیت انسان‌ها؛ چراکه در جذب و گزینش آنها؛ با صِرف نام امامان را به ترتیب گفتن یا سوره حمد را درست خواندن یا در صف اول راهپیمایی‌ها، شعاردادن‌ها و مواردی از این قبیل، نمی‌شود انسان‌ها را شناخت و به خدمت در آموزش و پرورش و به‌خصوص به شغل مقدس معلمی که از حساسیت بالایی برخوردار است، دعوتشان کرد و گمارد. عوض اینکه از شخص داوطلب معلمی و پذیرفته‌شده از مرحله علمی، سؤال کنیم که نماز جمعه می‌رود یا نه؟ این را بررسی کنیم که کودکی‌اش را چه‌گونه گذرانده و آیا در کودکی، خود مورد تجاوز قرار گرفته است؟ و آیا درکل، شخص سالمی است؟ چون بیشتر این افرادی که در بزرگسالی، رفتارهای آزاردهنده از نوع جنسی دارند، در کودکی، خود مورد تجاوز بزرگسالان قرار گرفته‌اند؛ لذا سؤالات شرعی اینچنینی، شاید ضروری باشند برای تشخیص و شناخت اولیه و تشخیص برخی موارد در گزینش اما این قسمت بررسی و بررسی دقیق روانی هم از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر ایرانی، از این واقعه و از این جنایت این مثلاً معلم، گریه کند و عزادار شود، جای هیچ مذمتی نیست. چیزی که مشخص است، این است که این رفتار و سؤاستفاده جنسی از کودکان از سوی این شخص، احتمالاً استمرار داشته و دفعتاً و برای همین یک بار هم اتفاق نیفتاده است و شاید این شخص، در طی چندین سال گذشته، کارش همین بوده و این عمل شنیعش در محیط روستایی، به جهت ترس قربانیان از اظهار و یا واهمه خانواده‌هایشان از آبروریزی و مواردی از این قبیل در یک محیط کوچک بوده که فاش نشده که اکنون بالاخره گندش درآمده و رسانه‌ای هم شده و دل‌های بسیاری از مردم منطقه را جریحه‌دار کرده که باید به دقت بررسی کنند این موضوع را. گرچه آمار کودک‌آزاری در ایران، به اندازه‌ای که این آسیب در کشورهای غربی گسترش دارد، حتی از سوی نزدیکان کودک، در کشور ما وضعیت چنین نیست اما باید این آسیب در کشوری مثل ایران، به صفر برسد و حتی یک مورد آن، زیاد است؛ به‌خصوص از طرف یک معلم. دلیل جسارت در تکرار این کار از سوی اشخاص مختلف که گاهی آن را می‌شنویم، به نظرم در کنار سایر عوامل اولیه و ثانویه، برخورد سطحی با این موضوع در سال‌های اخیر بوده است که با مجرم، معمولاً با ملایمت رفتار شده است. من در هر باری که چنین اخباری را می‌شنوم، مثل هر ایرانی دیگر و مثل هر انسانی، به شدت متأثر می‌شوم. بیشتر ماها متأسفانه به دلیل وجود تابوهای فرهنگی، اجتماعی و سنتی که برای خودمان تراشیده‌ایم و بر این موضوع هم سایه افکنده است، پنهان می‌کنیم این موضوع را و بیشتر کودکانمان هم، آگاهی ندارند در این زمینه معمولاً. بنده به عنوان یک فعال اجتماعی، به نوبه خویش، خواستار رسیدگی جدی به این موضوع و اجرای اشد مجازات برای مشارالیه هستم. در آخر، یادآوری این نکته برای همه ما ضروری است که والدین عزیز باید متوجه این نکته باشیم که مسایلی، مانند: ترس از آبرو، مانع مراجعه ما به مبادی قانونی و مانع اطلاع‌رسانی نشود و حتماً موضوع را با مشاور در میان بگذاریم. کودکان ما، باید یاد بگیرند تا تحت هیچ شرایطی، سکوت نکنند و طوری تربیت شوند که این موارد را به والدین اطلاع بدهند. آزار جنسی، پیامدهای کوتاه‌مدت و بلندمدتی را به همراه دارد که حل آنها، به ظرافت خاصی نیاز دارد؛ ضمن آنکه باید مدت زمانی هم بر آن بگذرد. شهرستان اهر، یک میدان معلمی دارد؛ قطعاً صلاحیت تشخیص این واقعه و صدور حکم متناسب با عمل، با دادگاه و سیستم قضایی است؛ اگر دادگاه به این نتیجه رسید که باید این شخص معلم‌نما را که اینچنین موجب جریحه‌دار شدن دل‌های خانواده‌های مربوط و عموم مردم شده، مجازات کنند، پیشنهاد می‌کنم این مجازات و اجرای حکم را، هرچند حتی در حد همان چند ضربه شلاق هم بوده باشد، در همین میدان معلم و در انظار عمومی و البته با رعایت پروتکل‌های بهداشتی به خاطر اینکه مطمئنم با ازدحام جمعیت مواجه خواهیم بود و همه اهری‌های غیرتمند مقیم مرکز استان و تهران حاضر خواهند شد، برگزار کنند و نکته آخر و مهم اینکه: طبق ماده 31 ، تمام جرایم موضوع قانون کودک‌آزاری، جنبه عمومی داشته و بدون شکایت شاکی خصوصی نیز، قابل تعقیب می‌باشد و حتی در صورت گذشت شاکی خصوصی که ممکن است دخالت‌هایی هم در آن و در جهت کسب بخشودگی بشود در این موضوع، تعقیب موقوف نخواهد شد و نظر به ماده ۳۱ ، این جرم، یعنی کودک‌آزاری، تنها قائم به شکایت شاکی خصوصی نیست که پیگیر باشند یا نباشند؛ لذا جنبه عمومی دارد که امیدواریم به این موضوع، به صورت جدی و دقیق و در اسرع وقت و در خارج از نوبت در مرکز استان آذربایجان شرقی، رسیدگی شود که ما منتظر صدور و اجرای حکم متناسب از سوی مبادی قضایی هستیم.
محمدرضا باقرپور – مدیر مسؤول رسانه یادآوری

اگه راست باشه این معلم اعدام باید بشه