وضعیت پیچیده اقتصادی مردم افغانستان؛ فروش فرزند برای تامین غذا
به گزارش «راهبرد معاصر»، در ماههای اخیر شرایط افغانستان در ابعاد اجتماعی، سیاسی و حتی اقتصادی تغییر کرده است. از محدودیتهای دولت اسلامی جدید برای زنان فعال این کشور تا انتصابات عجیب و غریب در این دولت و حالا که اقتصاد این کشور به حدی افول و سقوط کرده که خانوادههای افغانی که نتوانستند مهاجرت کنند و مجبور میشوند فرزندان خود را برای پرداخت بدهیها بفروشند. مثل مادری که درآمدش از نظافت روزانه در بخش غربی شهر هرات 50 سنت است و برای سیر کردن شکم خانوادهاش به یک مرد بدهی 400 پوندی دارد که اگر دختر سه سالهاش را به او بفروشد، بدهی او تمام میشود.
اگر صالحه 40 ساله بدهی خود را ظرف سه ماه پرداخت نکند، دخترش باید خانه خودشان را ترک و در خانه مرد دیگری کار کند و حتی قبل از رسیدن به سن بلوغ با یکی از پسران مرد ازدواج کند. با این شرایط دیگر وضعیت صالحه در افغانستان غیر معمول نیست، چرا که با اتمام ذخایر نقدی و قطع کمکهای بینالمللی، این کشور با بحران انسانی مواجه است. خانواده های دیگر در هرات هم مجبور شدهاند فرزندان خود را برای پرداخت بدهیهای خود بفروشند.
از زمان ورود طالبان به افغاستان، اقتصاد این کشور در آستانه سقوط قرار گرفته؛ با وجود کمبود اسکناس، در حالی که قیمت کالاهای اساسی به دلیل کمبود این کالاها بیشتر شده، ارزش ارز سقوط کرد. این در حالی است که سازمان ملل متحد هشدار داده که پیدا کردن غذا به زودی در شرایط خطرناکی قرار میگیرد.
یا پول میدهی یا دخترت را!
این هفته رئیس سازمان ملل متحد درباره افغانستان هشدار داده که افغانستان با یک "لحظه سازنده-مخرب" روبرو است و او از کشورها خواسته تا به اقتصاد افغانستان که قبل از تسلط طالبان سقوط کرده بود، پول بدهند. تا یک ماه بعد از ورود طالبان، این کشور به کمکهای بینالمللی وابسته بود که 75 درصد از هزینههای دولت را شامل میشد.
افغانستان با بحران نقدینگی دست و پنجه نرم میکند چرا که داراییهای این کشور در آمریکا و دیگر کشورها همچنان مسدود و بلوکه هستند و کمکهای مالی سازمانهای بینالمللی به حالت تعلیق درآمده است. اثرات فروپاشی اقتصادی در این کشور میتواند برای کشوری که یک سوم جمعیت آن با کمتر از 2 دلار در روز زندگی میکنند، کشنده باشد.
اما برای صالحه؛ او یا باید به نحوی پول کافی برای پرداخت بدهی خود پیدا کند یا دختر سه سالهاش را از دست بدهد. شوهر صالحه که خیلی از او بزرگتر است، کار نمیکند. صالحه و خانوادهاش در مزرعهای در بادغیس کار میکردند اما به دلیل جنگ و خشکسالی مجبور به مهاجرت به هرات شدند. آنها مجبور بودند برای تغذیه خانواده پول قرض کنند. از زمانی که طالبان قدرت را در دست گرفت، قیمت غذاهای اصلی مثل آرد و روغن دو برابر شده است.
صالحه از خانه دو اتاقه کوچک خود به وال استریت ژورنال میگوید: «اگر زندگی قرار باشد به همین وحشتناکی ادامه داشته باشد، من، خودم و فرزندانم را خواهم کشت. من حتی نمیدانم امشب چه بخوریم.» عبدالوهاب، شوهر صالحه هم میگوید: «من سعی میکنم پول پیدا کنم تا دخترم را نجات بدهم.»
مردی که به صالحه وام داده، اسمش خالد احمد است. او هم تأیید میکند که گفته در ازای دختر سه ساله آنها، از بدهی این خانواده چشم پوشی میکند. او میگوید: «من هم پول ندارم. آنها پول من را پس ندادهاند بنابراین چارهای نیست جز گرفتن دخترشان.»
طالبان: مردم باید به درگیری عادت کنند
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد هشدار داد که بحران انسانی در افغانستان در حال عمیق شدن است و دست کم 18 میلیون نفر یا نیمی از جمعیت این کشور را تحت تأثیر قرار میدهد. بسیاری از آنها در حال حاضر در حال جمع آوری بطریهای پلاستیکی برای بازیافت یا فروش برای کسب درآمد کافی برای تهیه غذا هستند.
یک مقام طالبان میگوید که مردم افغانستان به"چند ماه" نیاز دارند تا به درگیری عادت کنند. او میگوید: «ما 20 سال پیش علیه جهاد جنگیدیم، اعضای خانواده خود را از دست دادیم، غذای مناسب نداشتیم و در نهایت پاداش این دولت به ما رسید. اگر مردم مجبورند برای چند ماه مبارزه کنند، پس دیگر چه حرفی باقی میماند؟ محبوبیت برای طالبان مهم نیست.»
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد این هفته گفت: «در حال حاضر، با مسدود شدن داراییها و توقف کمکهای توسعهای، اقتصاد این کشور در حال سقوط است. بانکها در حال بسته شدن هستند و خدمات اساسی مثل مراقبتهای بهداشتی در بسیاری از نقاط تعطیل شده است. تزریق نقدینگی برای جلوگیری از فروپاشی اقتصادی افغانستان موضوعی متفاوت از به رسمیت شناختن طالبان، لغو تحریمها، آزاد شدن داراییهای مسدود شده یا برگرداندن کمکهای بین المللی است.»