ابزار فشار ایران در مذاکره با طرف‌های غربی چیست؟

به گزارش راهبرد معاصر؛ اروپایی ها و آمریکا پیش از اینکه دولت جمهوری اسلامی ایران موضع رسمی درباره مذاکرات هسته ای و بحث برجام اتخاذ کند، علیه ایران دست به اجماع سازی جهانی زده اند. آنچه این روزها توسط سیاستمداران غربی در این باره بیان می شود نشان دهنده رویکرد تهدید آمیز آنها علیه ایران است. حال این سوال مطرح می شود در برابر فشارهای مختلف آمریکا و اروپا بر ایران، آیا ایران اهرمی برای اعمال فشار به طرف های مقابل در موضوع مذاکرات هسته ای و برجام دارد؟

«مصطفی خوش‌چشم»، کارشناس مسائل بین الملل در گفتگو با «راهبرد معاصر» با اشاره به تلاش‌های آمریکا برای اجماع سازی علیه ایران درمساله پرونده هسته‌ای گفت: اقدامات تهدید آمیز آمریکا و متحدانش درباره جمهوری اسلامی برای بازگرداندن ایران به پای میز مذاکرات به دو دلیل صورت می گیرد،  اول اینکه آمریکایی ها می خواهند ایران فرصتی برای کالیبره کردن استراتژی جدید مذاکراتی نداشته باشد و استراتژی دولت جدید کامل نشود. دوم هم به این دلیل که ایران در حال افزایش اندازه میزان ذخایر غنی سازی شده و سطح غنی سازی تا شصت درصد است این دو موضوع یعنی سطح غنی سازی و اندازه ذخایر از سوی ایران می تواند اهرم فشاری برای چانه زنی در مذاکرات باشد.

وی افزود: جمهوری اسلامی ایران تا قبل از مذاکرات هر چه قدر بتواند غنی سازی بیشتری داشته باشد، قطعا در مذاکرات با دست پرتر و توان بیشتری حاضر می شود. لذا آمریکایی ها سعی می کنند پیش از اینکه ایران با این اهرم خود را تقویت کند ایران را به پای میز مذاکره بکشانند. ضمن اینکه جمهوری اسلامی قطعا می بایستی با استراتژی متفاوتی از گذشته در مذاکرات حاضر شود. در گذشته خود موضوع مذاکره تنها وسیله و ابزار مورد استفاده در دیپلماسی هسته ای ما بود، در حالی که اینک در کنار این ابزار باید دو بسته سیاستی آفندی و پدافندی را نیز در دستور کار قرار دهیم.

خوش‌چشم در خصوص بسته سیاستی آفندی و پدافندی توضیح داد: بسته سیاست گذاری های پدافندی برای کاهش تاثیر گذاری تحریم ها در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت و بسته آفندی برای استفاده اهرم های فشار که در حال حاضر فقط از حوزه هسته ای از اهرم های فشار استفاده می کنیم، بنابراین نیاز است کشور در همه حوزه هایی که از اهرم فشار برروی طرف اروپایی و آمریکایی دارد به شکلی مدون، مکتوب و از پیش تعیین شده و دارای نقشه راه استفاده کند.

این کارشتاس مسائل بین الملل ادامه داد: علاوه برحوزه هسته ای، در حوزه نظامی اعم از حوزه موشکی ومنطقه ای و در حوزه پناهجویانی که به سمت اروپا می روند ما اهر های فشاری داریم که برای فشار به آمریکا و اروپا باید از آنها بهره برداری کنیم. به عنوان مثال در حوزه موشکی ایران می تواند با این استدلال که اگر آمریکا از انجام تعهدات خود سرباز بزند و تحریم ها را با شروط مورد نظر ایران لغو نکند به تقویت توان موشکی خود بپردازد. درچنین فضایی نیاز است ایران برد موشک هایش را افزایش دهد و از این موضوع به عنوان عنصر و اهرم فشار استفاده کند.

مصطفی خوش‌چشم با تاکید بر اینکه می بایست تمامی گروه های متحد ایران در محور مقاومت  آرایش تهاجمی به خود بگیرند، گفت: محور مقاومت می بایست مواضع نظامی خود اعم از انبارهای موشکی را به شدت تقویت کند. یعنی به صورت حداکثری تجهیزات و سلاح های خود را افزایش دهد تا با ارسال چنین پالس هایی بر روی آمریکایی که در حال عقب نشینی از غرب آسیاست و فعلا اولویت اول استقرار نیرو و حضور نظامی دریای اطراف چین است، آمریکا وادار شود به ایران امتیازات بیشتری بدهد.

این کارشناس مسائل بین الملل با بیان اینکه اگر بر روی طرف آمریکایی فشار نیاوریم آمریکایی ها به همراه متحدین خود از همه ابزارهای فشار اعم از فشار رسانه ای، تبلیغات و جنگ روانی، تا تهدیدات دیپلماتیک خود علیه ایران استفاده خواهند کرد، اظهار داشت:  آنها از رژیم صهیونیستی برای  اعمال تهدیدات نظامی نیز ممکن است علیه ایران استفاده کنند و از اروپا برای تهدید به تحریم های حقوق بشر. یعنی همه ابزارهای فشار در کنار تحریم ها را روی ایران اجرا می کنند، هر چند در حال حاضر فشار تحریم ها بر اقتصاد ایران تخلیه شده است اما فشار ترکیبی در پای مذاکرات برای بازگرداندن ایران به میز مذاکره و قبول امتیاز دهی به آمریکاست.

مصطفی خوش چشم داشتن نقشه راه برای مذاکرات را ضروری دانست و گفت:  برای توفیق در مذاکرات می بایستی هم نسبت به فشارها پدافندی فعالیت های قابل توجهی در دستور کار داشته باشیم و هم در طرف مقابل با استفاده از همه ابزارهای فشار بر روی طرف آمریکایی و اروپایی فشاری حداکثری ایجاد کنیم. با توجه به اینکه تاکنون فشارهای حداکثری آمریکا روی ایران جواب نداده، اما ما اهرم های فشاری داریم که تاکنون از آن علیه آمریکا و اروپا استفاده نکرده ایم؛ لذا می بایست فشار حداکثری در پای مذاکره به آمریکا آورده شود تا در موضوعی به نام فشار موازنه ایجاد شود. به این دلیل که آمریکایی ها می خواهند قبل از اینکه ایران به این گونه اقدامات دست بزند و موازنه ای در اعمال اهرم های فشار بیاورد به میز مذاکره برگردد.