نگاهی به اجرای ساعد باقری و «سحوری» تلویزیون
مردم علاقه‌مند به فرهنگ و ادب ایران اسلامی با برنامه سحری شبکه چهار سیما حال و هوای دلنشین‌تری دارند.
به گزارش راهبرد معاصر ، سیدمحسن خاتمی در یادداشتی نوشت: "سحوری" برنامه ای است که امسال زینت بخش سحرهای رمضانی شبکه چهار سیما شده است... اجرای ادیبانه ساعد باقری و نفس گرم او، مجالی است که بتوانی در آستانه روز، سیری در گلستان متون نیایشی و ادبی داشته باشی، با خویش خلوت کنی و به محاسبه و ملامت نفس بپردازی، دل را در پیمان ازلی خویش با حق قویتر گردانی، گاهی نیز با گریزهای به موقع، یادی از مظلومیت اهل بیت(ع) کنی و گوشه چشمی تر...
فراوانی خوشحالی های ابراز شده و مطالب نوشته شده در تحسین برنامه "سحوری" و اقدام شایسته بازگرداندن ساعد باقری -که الحق سرمایه ای ملی است- به سیمای ملی، گواه توفیق این برنامه سحرگاهی است. چه دلنشین تر از اینکه این خوشحالی، وجه مشترک افراد مختلفی است از عام و خاص مردم و با سلایق گوناگون سیاسی! درود بر حسن تدبیر مسببان این اتفاق که در این ماه رحمت الهی، زمینه این یکدلی و مهر را در بین مردم مسلمان فراهم آورده اند!
اما در این میان، متأسفانه انگار این توفیق و یکدلی، خوشایند یکی دو رسانه نیامده است و باز با نگاهی سیاست زده به این برنامه فاخر و معنوی نگریسته اند و بذر تفرقه و دشمنی پراکنده اند! دیروز یادداشتی را در فضای مجازی دیدم که منتشر شده بود و البته نام و نشانی از نویسنده آن نیافتم!!... این یادداشت بدون نویسنده چنان پاره هایی ناهمگون را به هم وصله کرده بود که در عین ناراحتی از مضمون آن، با خواندن بعضی سطرهایش خنده ای از سر حیرت نیز بر لبانم می نشست که موجب شد چند نکته ای را سیاهه کنم:
یک. اولاً نمیدانم چرا در دو سه جای متن، استاد ساعد باقری را "ساعدی" خطاب کرده است؟!... احتمالاً خطایی نگارشی است که البته چندبار تکرار شده و شاید هم تبادر نام "غلامحسین ساعدی" (نویسنده، متوفی 1364) موجب این اشتباه شده است!.... الله اعلم
دو. در همان ابتدای یادداشت به نام های اشاره شده است که چند سال پیش خطاب به ساعد باقری و برخی شاعران دیگر انقلاب نوشته شد. خوب است بدانید نگارنده آن نامه به دلیل افتراء و نشر اکاذیب در دادگاه تجدید نظر محکوم شد و البته با گذشت و مهر همین عزیزان رو به رو شد. جالب این جاست که نویسنده در استناد به همان نامه هم برداشتهایی مغایر با متن آن کرده است!!
سه. عباراتی را نیز که گویا فرازهایی از یک شعر است، بیان کرده و با منتسب دانستن آن شعر به ساعد باقری، ایشان را متهم به سعی در القای تقلب کرده است! شعری که تا به حال هیچکس از ساعد باقری نشنیده و حتی خود ایشان نیز از سرودن آن بی خبرند! و این یعنی دروغ و افترای مسلّم!
چهار. وقتی ده سال از ماجرایی گذشته و نظام قضایی حکومت اسلامی نیز تکلیف پرونده ها و اتهامات مربوط به آن رویداد را روشن کرده است، این گونه اتهام زنیها به کسانی که دل در گرو اسلام و انقلاب دارند و کوبیدن بر طبل تفرقه چه معنایی دارد؟! این ها نه آموزه اسلام عزیز است نه سنت رهبر فززانه انقلاب که بارها بر این مفهوم تأکید کرده اند که سلایق سیاسی هر کس محترم است و این اختلاف ها نباید موجب بدرفتاری و برخوردهای حذفی شود.
بگذریم...، این روزها مجال خوبی است برای زدودن زنگار از دل و گسترش مهر. "سحوری" برنامه‌ای است که با رویکردی اصیل و فرهنگی برای روشنی بیشتر سحر روزه داران آمده است، حضور ساعد باقری نیز که هم یکی از شاعران برجسته جمهوری اسلامی ایران است و هم به فضل خدا صفای باطن و نفسی گرم دارد، به توفیق این برنامه افزوده است.
تسنیم
فراوانی خوشحالی های ابراز شده و مطالب نوشته شده در تحسین برنامه "سحوری" و اقدام شایسته بازگرداندن ساعد باقری -که الحق سرمایه ای ملی است- به سیمای ملی، گواه توفیق این برنامه سحرگاهی است. چه دلنشین تر از اینکه این خوشحالی، وجه مشترک افراد مختلفی است از عام و خاص مردم و با سلایق گوناگون سیاسی! درود بر حسن تدبیر مسببان این اتفاق که در این ماه رحمت الهی، زمینه این یکدلی و مهر را در بین مردم مسلمان فراهم آورده اند!
اما در این میان، متأسفانه انگار این توفیق و یکدلی، خوشایند یکی دو رسانه نیامده است و باز با نگاهی سیاست زده به این برنامه فاخر و معنوی نگریسته اند و بذر تفرقه و دشمنی پراکنده اند! دیروز یادداشتی را در فضای مجازی دیدم که منتشر شده بود و البته نام و نشانی از نویسنده آن نیافتم!!... این یادداشت بدون نویسنده چنان پاره هایی ناهمگون را به هم وصله کرده بود که در عین ناراحتی از مضمون آن، با خواندن بعضی سطرهایش خنده ای از سر حیرت نیز بر لبانم می نشست که موجب شد چند نکته ای را سیاهه کنم:
یک. اولاً نمیدانم چرا در دو سه جای متن، استاد ساعد باقری را "ساعدی" خطاب کرده است؟!... احتمالاً خطایی نگارشی است که البته چندبار تکرار شده و شاید هم تبادر نام "غلامحسین ساعدی" (نویسنده، متوفی 1364) موجب این اشتباه شده است!.... الله اعلم
دو. در همان ابتدای یادداشت به نام های اشاره شده است که چند سال پیش خطاب به ساعد باقری و برخی شاعران دیگر انقلاب نوشته شد. خوب است بدانید نگارنده آن نامه به دلیل افتراء و نشر اکاذیب در دادگاه تجدید نظر محکوم شد و البته با گذشت و مهر همین عزیزان رو به رو شد. جالب این جاست که نویسنده در استناد به همان نامه هم برداشتهایی مغایر با متن آن کرده است!!
سه. عباراتی را نیز که گویا فرازهایی از یک شعر است، بیان کرده و با منتسب دانستن آن شعر به ساعد باقری، ایشان را متهم به سعی در القای تقلب کرده است! شعری که تا به حال هیچکس از ساعد باقری نشنیده و حتی خود ایشان نیز از سرودن آن بی خبرند! و این یعنی دروغ و افترای مسلّم!
چهار. وقتی ده سال از ماجرایی گذشته و نظام قضایی حکومت اسلامی نیز تکلیف پرونده ها و اتهامات مربوط به آن رویداد را روشن کرده است، این گونه اتهام زنیها به کسانی که دل در گرو اسلام و انقلاب دارند و کوبیدن بر طبل تفرقه چه معنایی دارد؟! این ها نه آموزه اسلام عزیز است نه سنت رهبر فززانه انقلاب که بارها بر این مفهوم تأکید کرده اند که سلایق سیاسی هر کس محترم است و این اختلاف ها نباید موجب بدرفتاری و برخوردهای حذفی شود.
بگذریم...، این روزها مجال خوبی است برای زدودن زنگار از دل و گسترش مهر. "سحوری" برنامه‌ای است که با رویکردی اصیل و فرهنگی برای روشنی بیشتر سحر روزه داران آمده است، حضور ساعد باقری نیز که هم یکی از شاعران برجسته جمهوری اسلامی ایران است و هم به فضل خدا صفای باطن و نفسی گرم دارد، به توفیق این برنامه افزوده است.
تسنیم