به گزارش راهبرد معاصر؛ فرشید پورحاجت با انتقاد از نامناسب بودن فضای کسب و کار در حوزه تولید مسکن، اظهار کرد: چند صد نوع فعالیت صنفی و اقتصادی از بخش مسکن اموارت خود را می‌گذرانند؛ شهرداری که 60 درصد درآمدهای آنها از حوزه مسکن است یا سازمان امور مالیاتی، سازمان نظام مهندسی، کارخانه‌های تولید و... همه از قِبل حوزه مسکن درآمد کسب می‌کنند.
وی ادامه داد: در این بین انبوه‌ساز یا توسعه گر (developer) وجود دارد که باید تمام هزینه‌ها را از مردم بگیرد و بخش عظیم سرمایه خودش را برای تولید مسکن صرف کند و آنرا تحویل دهد. در این شرایط انتظار دارند با هزینه‌های سرسام آور مردم صاحب مسکن شوند. هر وقت که شکاف بزرگی در قیمت مسکن روی داد دشمنی فرضی تحت عنوان سوداگر را پیدا می‌کنند.
وی با طرح این پرسش که حالا این سوداگر کیست، خدا می‌داند، افزود: از کجا متولد شده خدا می‌داند، نمی‌شود عقل مردم را به بازی بگیریم.
دبیر کانون سراسری انبوه‌سازان با تاکید بر این‌که وضعیت ساخت و سازهای مسکن در کشور خوب نیست، اظهار کرد: دولت هیچ سیاستی برای حوزه زمین ندارد؛ اگر بخواهیم بهبود فضای کسب و کار را مد نظر قرار بدهیم یکی از بخش‌ها وجود قوانین مزاحم، یک بخش سیاست‌های پولی و اعتباری و بخش دیگر در حوزه آسیب‌شناسی قیمت است که این مورد به زمین برمی‌گردد.
پورحاجت بیان کرد: همه کارشناسان اعلام می‌کنند که حداقل 50 درصد از قیمت تمام شده مسکن مربوط به قیمت زمین است. سیاست دولت برای تامین زمین جهت تولید مسکن چیست؟ اگر دولت به دنبال این است که انبوه‌سازان خانه‌های ویلایی قدیمی را تخریب کرده و یک خانه را به 10 واحد تبدیل کنند که به این کار سیاست نمی‌گویند.
وی ادامه داد: این تراکم‌فروشی و شهرفروشی است؛ غیر از این نیست. باید در بخش تولید مسکن برنامه‌ها مشخص باشد. حتی در بحث بازآفرینی که به نظر می‌رسد تلاش زیادی شد اما واقعیت آن است که وزیر سابق راه و شهرسازی سال گذشته گفته بود که دستگاه های دولتی حدود 40 متر برای ساخت مسکن زمین به وزارت راه دادند.
وی اظهار کرد: واقعا آیا دولت به این بزرگی که در همه امور دخالت می‌کند در محله‌های هدف بازافرینی شهری 40 متر زمین دارد؟ آیا وقتی سیاست اصلی دولت در حوزه بازآفرینی است فقط موجودی املاکش 40 متر است. اینها سئوالات اساسی هستند که پاسخ آنها مشخص نیست.
منبع: تسنیم