اتفاق خيلى خوب براى پرسپوليس

به گزارش راهبرد معاصر؛ پرسپولیس که با تکیه بر خط دفاعی خوب خود و کلین‌شیت‌های پیاپی در 5 دوره قبل از لیگ فصل پیش، توانسته بودند عنوان قهرمانی لیگ برتر را به‌دست آورند، در فصل گذشته با دریافت 21 گل عملکرد نسبتاً بدی را در سازماندهی دفاعی پشت‌سر گذاشتند و به گفته اکثر کارشناسان، گل‌های خورده زیاد باعث از دست رفتن قهرمانی این تیم شد.

بازگشت به تنظیمات کارخانه
پرسپولیس در 3 بازی ابتدایی خود نشان داده که در حال بازگشت به تنظیمات کارخانه برای کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر است. این فرمول که گل خورده کمتر باعث قهرمانی در فوتبال ایران می‌شود، حالا یک اصل بدیهی و پذیرفته شده توسط مربیان، کارشناسان و هواداران است. نکته‌ای که گل‌محمدی هم در کنفرانس خبری بعد از بازی با آلومینیوم به آن اشاره کرد و موقعیت ندادن پرسپولیس به حریف را نکته‌ای بسیار مهم عنوان کرد. پرسپولیس که در لیگ پانزدهم به دلیل خوردن 34 گل و تفاضل گل کمتر نسبت به استقلال خوزستان قهرمانی لیگ را از دست داد، از لیگ شانزدهم تا لیگ بیستم به ترتیب با دریافت 14،15،14،17،14 گل و بر پایه سازماندهی خوب دفاعی، توانست قهرمان لیگ شود. اما پرسپولیس در لیگ بیست‌و‌یکم در حالی که بهترین خط حمله لیگ را در اختیار داشت، با دریافت 21 گل، یعنی فقط 4 گل خورده کمتر نسبت به تیم هوادار، نتوانست عنوان قهرمانی لیگ برتر را از آن خود کند.

مدافعان سخت‌گیر یحیی
پرسپولیس در سه بازی اول خود فقط و فقط مجموع امید گل 0.66 را به رقبای خود داده که نشانگر قدرت خط دفاعی این تیم در فصل جاری است. این در حالی است که این تیم در فصل پیش، در هر بازی امید گل 0.69 را به حریفان خود می‌داد و در سه بازی اول این فصل حتی به اندازه یک بازی فصل گذشته هم به رقبای خود امید گل نداده است. خط دفاعی پرسپولیس در این سه بازی تنها 22 بار به حریفان اجازه شوتزنی داده که از این تعداد، فقط 8 شوت در چارچوب دروازه پرسپولیس بوده است. نکته قابل تامل در همه شوت‌های دریافتی پرسپولیس این است که 13 شوت از خارج محوطه جریمه و 9 شوت هم از داخل محوطه جریمه شلیک شده و دفاع تیمی پرسپولیس این فرصت را به هیچ بازیکنی نداده که از داخل شش‌قدم به سمت دروازه سرخ‌پوشان شلیک کند.

نقطه ضعف دیگری که در دو فصل گذشته گریبان‌گیر پرسپولیس شده بود، دریافت گل‌های زیاد از روی کرنر، ضربات آزاد و سانتر از جناحین بود که گویا این نقطه ضعف هم تا حدی ترمیم شده است. در 3 بازی اول پرسپولیس، رقبا 9 بار به وسیله کرنر، 10 بار به وسیله سانتر از جناحین و 4 بار به وسیله ضربات آزاد توپ را به داخل محوطه جریمه پرسپولیس فرستادند که فقط 2 بار این ارسال‌ها به شوت منجر شد. 15 مرتبه از این ارسال‌ها هم یا توسط مدافعین پرسپولیس زده شده و یا با خروج موفق علیرضا بیرانوند همراه شده است. همچنین از مجموع 8 اوت دستی بلند که به درون محوطه جریمه پرسپولیس فرستاده شده، 7 مرتبه مدافعان پرسپولیس موفق به زدن توپ شدند و فقط یک‌بار این پرتاب‌های بلند منجر به زدن شوت توسط مهاجمین حریف شده است. این آمار خوب در حالی است که مرتضی پورعلی‌گنجی در 3 بازی اول فصل، به دلایل محرومیت و عدم صدور کارت آی‌تی‌سی نتوانست در ترکیب پرسپولیس حضور داشته باشد./ فوتبال 360