به گزارش راهبرد معاصر، حجت الاسلام محمدرضا درانی، کارشناس مسائل تربیتی با اشاره به اینکه انسان دارای دو بُعد مادی و معنوی است که باید هر کدام به رشد و تکامل لازم دست یابند، گفت: جسم انسان مانند سایر موجودات دارای رشد تکوینی و ذاتی است که هرگز توقفپذیر نیست مگر اینکه مرگ مانع این رشد شود. منتها تفاوت انسان با سایر موجودات در ابعاد معنوی و عقلانیت اوست؛ به این معنا که عقل و معنویت انسان، مسیرهای رشد به سوی مقصدی معین که همان ارزشهای الهی است برای افراد مشخص میکنند.
وی افزود: خداوند برای انسان زمینههای رشد را متناسب با استعدادهایی که درون او به ویعه گذاشته است، فراهم میکند. دین و شریعت برای این انسانی که باید استعدادهای خود را در مسیر رشد کشف کند و از دیگر سو از این مسیر خارج نشود، ارزشهایی را معرفی میکند و یا او را از مسائل منفی پرهیز میدهد. پس هدف اصلی، رشد و تکامل در ابعاد معنوی است که با عمل به ارزشهای دینی و پرهیز از ضد ارزشها حاصل میشود. مسئلهای مثل حجاب در این پازل جایگاه دارد. یک زن هر اندازه مقید به پوشش دینی باشد، در مسیر رشد و تکامل معنوی قرار میگیرد، همان مسیری که خداوند او را با این هدف آفرید.
این مدرس حوزه و دانشگاه پوشش زن در نگاه اسلام را دارای سه ویژگی معرفی کرد و افزود: در مسئله پوشش واجب زن، لباس و رنگ معینی شرط نیست، اما حد واجب پوشش زن سه گزاره است: 1ـ پوشش تمام بدن جز گردی صورت و پوشش دست تا مچ، 2ـ پوشاندن حجم بدن 3ـ عدم جلب توجه برای نامحرم یا تبرُّج. این گزارهها همان مواردی است که خداوند برای یک زن تعریف کرده است؛ یعنی همان محدودههایی است که اگر آشکار شود ارزش معنوی زن را کاهش میدهد و از دیگر سو مهمترین مواضعی است که اگر پوشانده شود به شدت در تکامل معنوی او اثربخش خواهد بود و او را به رستگاری میرساند.
دُرانی ارائه مدل به جای معرفی الگو را یکی از چالشهای مهم برای بانوان معرفی کرد و گفت: یکی از مشکلات جامعه ما آن است که به جای ارائه الگوهای مناسب به مردم، به آنها مدل معرفی کنیم. به عنوان مثال روزی چادر قجری، یا چادر لبنانی و یا روزی چادر دانشجویی را به عنوان مدل به جامعه ارائه میدهیم و این مسئله مُدزدگی و تنوعطلبی را بین مردم تقویت و آنها را از حقیقت حجاب و فلسفه آن جدا میکند و باعث حالتی از گیجی و گنگی در افراد میشود.
وی با تصریح بر اینکه اساساً حیا و حجاب شناسنامه زن ایرانی است، گفت: ما وقتی در تاریخ گذشته ایران نگاه میکنیم، زن ایرانی را بانویی عفیف و با پوشش کامل مییابیم. آنچه مکاتب الحادی در این سدههای اخیر رواج دادند، اتفاقاً درست بر خلاف آموزه ادیان و سنت پاک جوامع بود؛ دستاورد تلاش آنها قانون بیحجابی اجباری بود. در واقع حجاب ریشه در سنت دینی کشورمان دارد، آنچه بر ما تحمیل و اجبار شد، بیحجابی بود.
منبع: تسنیم