چگونه به یک کودک خجالتی کمک کنیم؟

به گزارش راهبرد معاصر سایر کودکان کمتر هیجان زده می شوند. بچه‌های خجالتی یا محتاط‌تر مدرسه رفتن برایشان سخت تر است. آنها ممکن است در صحبت کردن در کلاس تردید داشته باشند، از حضور در گروه خودداری کنند، یا ترجیح دهند خودشان را حفظ کنند و در گوشه ای آرام بازی کنند.

چگونه به یک کودک خجالتی کمک کنیم در مدرسه مشارکت داشته باشد؟

بدانید که خجالتی بودن یک ویژگی ثابت نیست. فقط به این دلیل که کودک شما در حال حاضر خجالتی است، این بدان معنا نیست که او همیشه اینطور خواهد بود یا در هر موقعیتی خجالتی خواهد بود. همچنین خجالتی بودن ذاتاً بد نیست، بنابراین احساس نکنید که باید رفتار فرزندتان را تغییر دهید. در عوض، راه هایی را پیدا کنید که به آنها کمک کنید در مدرسه موفق شوند، حتی زمانی که احساس خجالت می کنند.

• با معلم حرف بزنید. با معلمان و کارکنان مدرسه در ارتباط باشید. ارتباط والدین و معلم ابزار مهمی برای کمک به کودکان خجالتی در مدرسه است.
• با مقایسه یادداشت هایی در مورد نحوه رفتار فرزندتان در مدرسه و خانه شروع کنید. چه فعالیت هایی را در خانه دوست دارند که بخشی از کلاس درس نیست؟ فرزند شما چه چیزی را دوست ندارد که از او در مدرسه انتظار می رود؟ از معلمان فرزندتان اطلاعات جمع آوری کنید و به دنبال راه هایی بگردید تا کلاس را به مکانی جذاب و راحت تبدیل کنید. با معلم ملاقات کنید و برنامه ریزی کنید.
• علایق آنها را به مدرسه بیاورید. به عنوان مثال، اگر فرزند شما مجذوب اشکال است، از معلمش بپرسید که آیا می تواند مجموعه خود را برای به اشتراک گذاشتن با کلاس بیاورد. ممکن است فرزند شما از ارائه رسمی خودداری کند، اما ممکن است فرصتی برای صحبت کردن یا پاسخ دادن به سؤالاتش در مدرسه وجود داشته باشد.
• حتی اگر کودک شما فوراً صحبت نمی کند، فقط داشتن چیزهای مورد علاقه او در کلاس می تواند به رفع کمرویی او کمک کند. آنها می توانند مشارکت کنند و احساس تعلق کنند که این یک شروع است. حتی اشتراک گذاری کتاب یا اسباب بازی مورد علاقه فرزندتان می تواند کمک کننده باشد.
• به مدرسه آنها سر بزنید. بازدید از کلاس آنها می تواند به کودک خجالتی شما کمک کند تا در مدرسه احساس راحتی بیشتری کند. ممکن است برنامه شما اجازه بازدیدهای منظم یا طولانی کلاس را ندهد، اما هر از گاهی فرصتی برای مشاهده رخ می دهد. ممکن است بتوانید برای خواندن کتاب، کمک در وعده ناهار یا همراه کردن یک سفر علمی وارد شوید.
• مطمئن شوید که آنها به چالش کشیده شده اند. اگر فرزند شما تمایلی به شرکت در فعالیت های کلاسی ندارد، ممکن است به این دلیل باشد که آنها خیلی آسان هستند. اگر مشکوک هستید که این یک مشکل است، با معلم در مورد راه هایی کار کنید که فرزندتان را بیشتر به چالش بکشد. از طرف دیگر، ممکن است فرزند شما از این کار خودداری کند زیرا فعالیت های کلاس بسیار چالش برانگیز است. با معلم فرزندتان صحبت کنید تا راه هایی برای به چالش کشیدن مناسب فرزندتان بیابد. بسته به سن آنها، در نظر داشته باشید که فرزندتان را نیز در این بحث ها شرکت دهید.
• در خانه به آنها کمک کنید. گاهی اوقات بچه‌ها در مدرسه خجالتی رفتار می‌کنند، زیرا نگران درست نشدن کارها هستند. برخی از کودکان برای درک مهارت های جدید در یک مکان ساکت، بدون تحریک و فشارهای کلاس درس، آرامش بیشتری دارند. اگر برای کودک شما نقاشی کردن با قلم مو، درمقابل جمع صحبت کردن یا نوشتن داستان در مدرسه ناخوشایند است، با هم در خانه تمرین کنید. به فرزندتان فرصت پیشرفت بدهید، اما سعی کنید به او فشار نیاورید. ایده این است که اعتماد به نفس فرزندتان را تقویت کنید.
• روی دستاوردهای آنها تمرکز کنید. فقط به موانع توجه نکنید. پیروزی های فرزندتان را در داخل و خارج از کلاس درس جشن بگیرید. انجام یک ورزش، یادگیری ساز، شرکت در پروژه های خدمات اجتماعی و حتی کمک خوب در خانه می تواند به تقویت اعتماد به نفس فرزند شما در مدرسه کمک کند.
• "شاگرد" آنها باشید. می‌توانید به فرزند خردسال خود با نقش‌آفرینی به عنوان یک روش غیرتهدیدکننده برای تمرین حضور در کلاس کمک کنید. یک کلاس درس با حیوانات عروسکی درست کنید و اجازه دهید فرزندتان آن را اجرا کند. شما می توانید به سازماندهی بازی کمک کنید و به عنوان یکی از "دانش آموزان" شرکت کنید، اما اجازه دهید فرزندتان جریان کلاس را هدایت کند. ممکن است ترس های مدرسه مانند بچه های بدجنس یا معلم بدخلق را کشف کنید. خنده فرزندتان ممکن است به رها شدن برخی از احساسات ترس آنها کمک کند تا بتوانند اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند. در مورد آنچه اتفاق می افتد صحبت کنید، از فرزندتان سؤال بپرسید و از اطلاعات برای صحبت با معلمش استفاده کنید.
• برای بچه های بزرگتر، از آنها بخواهید چیزی را که در مدرسه یاد گرفته اند به شما یا خواهر یا برادر کوچکترشان بیاموزند. در حین آموزش به نحوه ارتباط آنها توجه کنید. بحثی را در مورد چگونگی آموزش و یادگیری در کلاس درس و اینکه چه چیزی در آن احساس خوب و نه چندان خوب دارد، شروع کنید. اگر مشکلی پیش آمد، با فرزندتان در مورد چگونگی بهبود آنها استراتژی بنویسید.

چگونه می توانم کودک خجالتی خود را تشویق کنم تا حرف بزند؟

فقط به این دلیل که کودک شما خجالتی است به این معنی نیست که نمی تواند به طور کامل در مدرسه شرکت کند. به جای اینکه از فرزندتان بخواهید صریح تر باشد، او را تشویق کنید تا درخشش خود را به گونه ای به اشتراک بگذارد که برای او احساس خوبی داشته باشد. بحث کنید که چقدر مهم است افراد از یکدیگر یاد بگیرند. روش های مختلف شرکت در کلاس را مورد بحث قرار دهید: صحبت با یک شریک، استفاده از نوشتن یا نقاشی، بحث با یک گروه کوچک، یا اشتراک گذاری با کل کلاس.

کاهش ترس فرزندتان حتی اندکی می‌تواند مدرسه را به تجربه لذت‌بخش‌تری تبدیل کند که باعث ارتقای یادگیری می‌شود و هدفی شایسته است. با رعایت نکات بالا، می توانید به فرزندتان کمک کنید در مدرسه اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد.

شما می خواهید فرزندتان برای رفتن به مدرسه مشتاق باشد. اما سعی کنید زیاد نگران نباشید، به خصوص اگر کودک شما هنوز در پیش دبستانی است. در طول سال های پیش دبستانی، بچه ها تازه شروع به یادگیری نحوه تعامل با همسالان و شرکت در فعالیت های گروهی کرده اند. بسیاری از کودکان پیش دبستانی هنوز در انجام بازی موازی در کنار سایر کودکان، با مشاهده و تقلید به جای بازی مستقیم با دوستان، احساس راحتی می کنند.

در مهدکودک بیشتر کودکان به صورت تعاملی بازی می کنند، اما هنوز در حال تطبیق با محیط اجتماعی مدرسه هستند. هم در پیش دبستانی و هم در مهدکودک، کودکان در حال آزمایش شرایط جدید و یادگیری قوانین رفتاری جدید هستند. این فرآیندی است که ممکن است زمان ببرد.

وقتی بچه های خجالتی بزرگتر می شوند، ممکن است بازی با یک دوست یا گروه کوچکی از همسالانشان راحت تر باشد. فرزندتان را تشویق کنید تا در موقعیت های اجتماعی که در آن کم و بیش احساس راحتی می کند قرار بگیرند. بحث و گفتگو و عادی سازی احساس خجالتی می تواند راه درازی داشته باشد.

درست همانطور که شخصیت ها متفاوت است، بچه ها در نحوه ارتباط آنها با مدرسه بسیار متفاوت هستند. برخی از کودکان بیشتر از بقیه طول می کشد تا خود را با یک روال کلاسی روزانه یا مدرسه، معلم یا کلاس جدید وفق دهند. برخی در ابتدا خجالتی هستند اما در نهایت عادی می شوند. دیگران خجالتی باقی می مانند و هیچ ایرادی در آن وجود ندارد. کمرویی معمولی مشکلی نیست که نیاز به رفع داشته باشد.

چگونه می توانم بفهمم که کودک خجالتی من به کمک نیاز دارد؟

بیشتر اوقات خجالتی بودن یا ساکت بودن مشکل جدی نیست، اما در برخی موارد خجالتی بودن می تواند ناتوان کننده باشد و باعث کناره گیری کودکان و اجتناب از موقعیت های اجتماعی شود. در این موارد، مشکلات اجتماعی می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. کمرویی همچنین می تواند نشانه ای از یک اختلال اضطرابی در کودکان باشد.

چند هشدار وجود دارد که ممکن است نشان دهد که فرزند شما به توجه حرفه ای نیاز دارد. اگر فرزند شما:

• قبل یا در مدرسه به طور منظم گریه می کند یا عصبانی می شود
• بیشتر اوقات به طور قابل توجهی کنار گذاشته می شود و تماس چشمی کمی برقرار نمی کند
• در مدرسه به خشونت عمل می کند و سایر بچه ها یا معلمان را کتک می زند
• همچنین، اگر خجالتی بودن فرزندتان با زندگی روزمره و دوستی های او تداخل دارد، از پزشک کودک خود بخواهید که شما را به یک درمانگر ارجاع دهد./سلامت نیوز