به گزارش راهبرد معاصر، در این پژوهش محققان داده هایی را در مورد ۱۲۹۱ خمیازه جداگانه که از باغ وحش ها و ویدئوهای آنلاین جمع آوری شده و در مجموع ۵۵ گونه پستاندار و ۴۶ گونه پرنده را پوشش می دهد، به دست آمده است. در این مطالعات، محققان همبستگی های مثبت قوی بین مدت خمیازه کشیدن یک حیوان و اندازه مغز آن پیدا کردند.
یورگ ماسن (Jorg Massen) اخلاق شناس دانشگاه اوترخت هلند گفت: ما با دوربین به چندین باغ وحش رفتیم و در کنار محوطه حیوانات منتظر خمیازه کشیدن حیوانات بودیم. او افزود: این مطالعه می تواند برخی از شکاف های دانش ما در مورد خمیازه را پر کند از جمله اینکه چرا در وهله اول این اتفاق می افتد و چرا حیواناتی مانند زرافه ها اصلاً نیازی به خمیازه کشیدن ندارند.
محققان در مقاله خود نوشتند: اگرچه الگوی خمیازه ثابت است، اما مدت زمان آن با اندازه مغز و تعداد نورون ها تکامل یافته است. علاوه بر این، به نظر می رسد که این عملکرد در طیف متنوعی از حیوانات حفظ شده است به طوری که منشا تکاملی آن را می توان حداقل به جد مشترک پرندگان و پستانداران و حتی بیشتر از آن ردیابی کرد.
همچنین پیشتر مشخص شده بود که خمیازه کشیدن یک راه ضروری برای خنک کردن مغز است. بنابراین، مغزهای بزرگتر به خمیازه های طولانی تری نیاز دارند تا به درستی خنک شوند. به نظر می رسد که این اطلاعات همچنین نشان می دهد که پستانداران طولانی تر از پرندگان خمیازه می کشند. دمای هسته پرندگان بالاتر از پستانداران است که به معنی اختلاف دمای بیشتر با هوای اطراف است، به این معنی که خمیازه کوتاهتر برای کشیدن هوای خنکتر کافی است.
اندرو گالوپ (Andrew Gallup) از دانشگاه ایالتی نیویورک توضیح داد: خمیازه از طریق استنشاق همزمان هوای خنک و کشش عضلات اطراف حفرههای دهان، جریان خون خنکتری را به مغز افزایش می دهد و در نتیجه عملکرد تنظیم حرارتی دارد.
محققان اعلام کردند: این موضوع هیچ ارتباطی با هوش ندارند، فقط اندازه مغز و تعداد نورونهایی که در آن قرار دارند با خمیازه مرتبط هستند.
در حالی که تحقیقات بیشتری برای کشف دلایل خمیازه کشیدن وجود دارد، محققان مطالعه نتیجه می گیرند که این یافته ها پشتیبانی بیشتری برای پیشب ینی های متمایز ناشی از فرضیه خنکسازی مغز فراهم می کند.
شرح کامل این مطالعه و یافته های حاصل از آن در مجله تخصصی Communications Biology منتشر شده است./ بهداشت نیوز