عوارض خطرناک کندن زخم
کندن زخم دلایل متعددی دارد که باید مورد بررسی قرار بگیرد، اما نکته مهم‌تر این وسواس، عوارض کندن زخم خشک شده است که آسیب‌های جبران ناپذیری را به جای می‌گذارد.
به گزارش راهبرد معاصر؛ معمولا کندن زخم‌ها یک نوع احساس رضایت به ما می‌دهد. برخی از افراد هم ممکن است این کار را برای رفع اضطراب، استرس یا بی حوصلگی انجام بدهند. از طرفی هم واقعیت اینست که خشکی، سفتی و خارش زخم‌ها حس بدی در ما به وجود می‌آورند و به همین خاطر سعی می‌کنیم با کندن از شرشان خلاص بشویم. اما اگر این زخم‌ها را بکنید، باید خودتان را برای مشکلات بعدی آماده کنید.
کندن زخم‌ها می‌تواند آن‌ها را بدتر کند، بنابراین همیشه بهتر است به جای کندن، اجازه بدهید خودشان خوب شوند.
همه ما وقتی یک زخم یا جوش خشک شده در هر جایی از بدنمان می‌بینیم، وسوسه می‌شویم که آن را بکَنیم؛ اما معمولا این عادت در دسته رفتار‌های ناسالم طبقه‌بندی می‌شود. اگر این کار را انجام بدهیم چه اتفاقی می‌افتد؟ در این قسمت با من همراه باشید تا با هم عواقبش را بررسی کنیم.
زخم دقیقا چیست؟
زخم‌ها یا خراش‌ها بانداژ‌هایی هستند که خود بدن تولید می‌کند. بعد از این که پوست خراشیده می‌شود، بدن یک پوسته سخت و خشک در قسمت بیرونی ایجاد می‌کند تا آن ناحیه را تمیز نگه دارد و یک پوست تازه زیر آن تشکیل شود. در واقع زخم‌ها یک سد برای محافظت از محل آسیب دیده در برابر باکتری‌ها و خاک تشکیل می‌دهند که معمولا هم موقتی هستند. وقتی که ترمیم پوست زیر این بانداژ طبیعی تمام می‌شود، پوسته‌ها خود به خود و در عرض ۱ یا ۲ هفته می‌ریزند.
عوارض کندن پوست زخم خشک شده
س اگر زخم را قبل از این که به طور طبیعی بیفتد، جدا کنید، سه حالت ممکن است پیش بیاید:
زخم دیرتر خوب شود
کندن خراش خشک شده معمولا باعث خونریزی مجدد آن می‌شود. علت اینست که بخشی از پوست تازه شکل گرفته‌ای که روی زخم رشد کرده است هم جدا می‌شود. در این شرایط بدن شما باید دوباره پوست جدیدی بسازد و در نتیجه، مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا زخم کاملا خوب شود.
می‌تواند جای زخم را بدتر کند
برخی از زخم‌های جزئی اسکاری روی پوست ایجاد نمی‌کنند؛ اما با کندن آن می‌توانید کاری کنید که جایش بیشتر بماند. متأسفانه استفاده از روغن‌ها و کرم‌های حاوی آنتی اکسیدان هم تاثیری نخواهد داشت.
ممکن است دچار عفونت شوید
زخم‌های باز بیشتر در معرض خطر کلونیزه شدن توسط باکتری‌های مضر هستند و همین هم می‌تواند احتمال عفونی شدن زخم را افزایش بدهد. عفونت‌های باکتریایی که معمولا به خاطر زخم‌ها به وجود می‌آیند، لازم است با آنتی بیوتیک درمان شوند، زیرا در غیر این صورت ممکن است منجر به عفونت خون، مفاصل، استخوان‌ها یا قلب شود.
زخم را نکَنیم، چه کار کنیم؟
سعی کنید زخم را به حال خودش رها کنید. اگر جای آن می‌خارد یا کلافه تان می‌کند، کمی وازلین بمالید.
همیشه این کرم را همراه تان داشته باشید و هر بار که وسوسه می‌شوید آن ناحیه را بکنید، مجددا کمی از آن رویش بمالید. این کار از کندن جلوگیری می‌کند و در عین حال به بهبود زخم هم کمک خواهد کرد.
اگر این کار دردی را دوا نمی‌کند، می‌توانید روی زخم را با باند بپوشانید؛ همچنین می‌توانید غذا‌هایی که به بهبود زخم کمک می‌کند را بخورید.
اگر دائما و پشت سر هم زخم‌های تان را بکنید، احتمالا دچار اختلال درماتیلومانیا هستید. این نوع افراد در مراحل حادتر به پوست سالم شان هم رحم نمی‌کنند.
این بیماری باید توسط یک متخصص سلامت روان درمان شود و معمولا هم با دارو و تراپی کنترل می‌شود./ نمناک