نشانه‌های تبدیل شدن برنامه موشکی به عنوان راهبرد اصلی غرب در برابر ایران چیست؟

به گزارش راهبرد معاصر؛ تجربه برجام به غرب نشان داد که جهت مواجه شدن با جمهوری اسلامی ایران نیازمند رویکردی، پرونده محور و گام به گام است زیرا نمی توان تمام تهدیدات ایران را یک بار برای همیشه و به صورت یکجا حل کرد. از همین رو باید در پرونده های مربوط به ایران، اولویت بندی قائل شد و به تناسب اولویت به سراغ هر یک رفت. از آن جا که مسئله انرژی هسته ای، بحث داغ روز میان تهران و بسیاری از پایتخت های غربی بود، از همین رو، شاهد بودیم که ایران به دلایل متعددی که در راس آن ها، "پرونده هسته ای" قرار داشت، تحت فشار تحریم ها قرار گرفت. با فشار ویژه بر روی بحث هسته ای و همزمان فشار کمتر در سایر مباحث، غرب توانست در نهایت ایران را راضی کند که پای میز مذاکره نشسته و با بده- بستان هایی، محدودیت در فعالیت های هسته ای را بپذیرد.

همانطور که پیش بینی می شد، با حل شدن مسئله هسته ای اما، نگاه خصمانه غرب نسبت به ایران پایان نیافت و فشار تحریم ها همچنان تا حد زیادی به بهانه پرونده های دیگر باقی ماند. طبق شواهد و قرائن موجود، اکنون غرب و به خصوص اروپا، قصد ندارد طبق خواسته تل آویو و یا واشنگتن، همه مسائل را یکجا با ایران حل کند چون در صورت چنین درخواستی، مسلما با گارد ایران مواجه خواهد شد؛ در نتیجه اروپا تلاش دارد باز هم پرونده به پرونده پیش برود. متاثر از این نگاه، فشار های دیپلماتیک و اقتصادی بر روی ایران به بهانه های مختلف ادامه می یابد، ولی به بهانه یک پرونده بسیار شدید خواهد شد. برای شناخت بهتر از پرونده اولویت دار بعدی، لازم است تا پرونده های روی میز غرب ضد ایران را بررسی نماییم.

پرونده های روی میز غرب در رابطه با ایران

پرونده اقدامات منطقه ای: در این جا مشکل غرب با ایران بر سر حمایت از گروه های محور مقاومت است که در کشورهای یمن، سوریه، عراق و لبنان فعالیت می کنند. نگرانی غرب از آن است که این بازیگران نزدیک به ایران بتوانند در نهایت کل دولت های خود را کنترل کنند و عملا کشور خود را عضوی از محور مقاومت کنند. غربی ها در کنار محور ریاض و رژیم صهیونیستی، مکرر این جنبه از "تهدید ایران" را برجسته کرده و خواستار رفع آن شده اند.

پرونده موشکی: برد و توان موشکی جمهوری اسلامی ایران پس از جنگ تحمیلی، پیشرفتی چشمگیر داشته و موشک ها برای تهران، به عنوان یک بازدارنده موثر در مقابل دشمنان در آمده است. با توجه به توان بازدارندگی که موشک های ایرانی ایجاد می کنند، غرب به دنبال آن بوده تا ایران را مجبور به محدود سازی برنامه های موشکی اش کند که البته تا به امروز به توفیقی دست نیافته است. بدیهی است در صورت محدود شدن توان موشکی ایران، توان ضربه متقابل این بازیگر در مقابل حمله احتمالی دشمنانی همچون رژیم صهیونیستی پایین خواهد آمد و اهرم "تهدید به جنگ" بران تر از همیشه عمل خواهد کرد.

پرونده حقوق بشر: از آن جا که قوانین مدنی و جزایی هر کشور طبق عرف بین الملل جزو حقوق حاکمیتی دولت ها دانسته می شود، غرب اهرم مقبولی برای اعمال فشار شدید علیه ایران در رابطه با پرونده حقوق بشر ندارد. معیارهای غربی برای حقوق بشر ایران در صورت پذیرفته شدن، ماهیت اسلامی نظام جمهوری اسلامی را زیر سوال می برد و بر همین مبنا، تهران همواره مخالفت جدی خود با پذیرش درخواست های غرب در این رابطه را مردود دانسته است.

پرونده امنیت خلیج فارس: به منظور تامین امنیت ترانزیت سوخت های صادرشده از خلیج فارس، دولت های غربی به دعوت از محور ریاض، حضوری تقریبا گسترده در این منطقه دارند. این حضور گاه باعث تجاوز این قدرت ها به آب های ایران شده و متعاقبا عکس العمل فوری نیروی دریایی جمهوری اسلامی را به همراه آورده است. در کنار این مسئله، تهدید به بستن تنگه هرمز در صورت اقدام نظامی علیه ایران، یکی از اهرم های بازدارنده برای تهران بوده است. از همین رو، غرب تلاش دارد تا جمهوری اسلامی ایران را وادار به "اصلاح رفتار های دریایی در خلیج فارس" نماید.

پرونده سایبری: توان سایبری جمهوری اسلامی ایران، همزمان با پرخنه کردن فضای سایبر در محیط های دولتی و خصوصی، بسیار بالا رفته است. غرب نگران است که هکر های ایرانی بتوانند با ورود به سیستم های سایبری مراکز نظامی، اطلاعاتی و عمومی، ضربات خطرات بسیار بزرگی علیه دشمنانشان بیافرینند بدون آن که هزینه های گزافی بدهند و یا حتی شناسایی شوند.

اولویت با کدام پرونده است؟

همانطور که آمد، غرب مطمئن شده که نمی تواند همزمان همه این پرونده ها را با ایران به مذاکره بگذارد بنابراین، با اولویت قائل شدن به یکی ، فشار تحریم ها را به بهانه آن بالا می برد تا ایران به مذاکره تن دهد. شواهد و قرائن از آن حکایت دارد که امروز پرونده اولویت دار، "برنامه موشکی" است. سفر بوریس جانسون به عمان برای بررسی مسئله موشکی ایران، تاکید چندین باره رژیم صهیونیستی در خصوص این که ایران به 150 هزار حزب الله موشک داده و به دنبال ساخت کارخانه موشک در جنوب لبنان و سوریه است، تاکید فرانسه بر این که «برنامه موشکی ایران منشا اصلی تمام ناآرامی های خاورمیانه است»، کنفرانس خبری موشکی نیکی هیلی با آن چه که مدعی بود باقیمانده های موشک ایرانی شلیک شده از یمن به ریاض بوده، گزارش های اولیه گروه تحقیق سازمان ملل در تائید این که موشک اصابت کرده به ریاض احتمالا ایرانی بوده و در نهایت، پیشنهاد قطعنامه ضد برنامه موشکی ایران به بهانه دخالت در جنگ یمن، همگی نشان می دهد که اکنون، پرونده اولویت دار برای غرب، موشک ایران است.

تحریم های موشکی با شدت تحریم هسته ای در راه است

نقشه راه برجام برای دولت های غربی، آن ها را به سوی تحریم شدید ایران به منظور پذیرش مذاکره و سپس محدودیت ها با وعده گشایش اقتصادی راهنمایی می کند. اکنون و با توجه به پرونده هسته ای، احتمالا غرب در صدد است تا در برنامه ای میان مدت، حساسیت ها نسبت به برنامه موشکی ایران را تشدید کند و به مرور روسیه را با خود همراه سازد تا تحریم های شدید، همانند آن چه که در سال 1390 اعمال شد، تکرار شود. به عبارت روشن تر، می توان آینده برخورد غرب با پرونده موشکی ایران را در تاریخ برخورد آن با پرونده هسته ای دید.