حملات دریایی یمن، خطرناک‌تر از جنگ نفت‌کش ها

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ برد کوپر، فرمانده ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا گفت، اقدامات انصارالله یمن و حملاتشان به کشتی‌های تجاری شدیدترین حملاتی است که در دو نسل گذشته انجام شده است. وی حملات کشتی‌ها به غرب آسیا را بدترین حملات از زمان درگیری‌های موسوم به «جنگ نفتکش‌ها» در دهه ۱۳۶۰ و دوران جنگ ایران و عراق توصیف کرد. آن زمان، نبرد دریایی میان واشنگتن و تهران در یک روز به اوج خود رسید، به طوری که آمریکا به طور تصادفی یک هواپیمای مسافربری ایرانی را ساقط کرد که در آن حادثه ۲۹۰ مسافر هواپیما شهید شدند.

قدرت ارتش یمن مبتنی بر اصل واکنش سریع و استفاده درست از قایق های کوچک و نیز در اختیار داشتن موشک های ضد کشتی ارزان قیمت و بهره مندی از مزیت نیروهای پویا و مجاهد است

فیلیپ پیلکینگتون، کارشناس ایرلندی در این باره عنوان کرد، محاصره دریایی یمنی ها علیه رژیم صهیونیستی در امتداد دو دریای سرخ و عرب در نوع خود نخستین اقدام ضدصهیونیستی گسترده است، اما چرا و چگونه؟ وی در پاسخ گفت، بستن تنگه باب المندب فراتر از تحولات غرب آسیاست، زیرا تحمیل محاصره دریایی نیازمند دریانوردی در آب های عمیق است که گران ترین عناصر قدرت نظامی یک کشور به شمار می روند، حفظ آن بسیار ارزشمند است و صرف بخش زیادی از هزینه ها در این عرصه مستلزم ورود نیروی دریایی آن کشور به «بازی بزرگان» است.

این کارشناس ایرلندی افزود: یمنی ها محاصره دریایی رژیم صهیونیستی را محقق کردند و توانستند بر مجموعه چالش های داخلی برای ایجاد نیروی نظامی بزرگ دریایی فائق آیند؛ آن هم با استفاده از فناوری ارزانی که باعث شد محاصره دریایی مستحکمی در مقابل ائتلاف دریایی آمریکا که قدرتمندترین ناوگان دریایی جهان را در اختیار دارد، شکل بگیرد.

یمنی هایی که در بندر الحدیده از ساحت مقاومت دفاع می کنند، شاید از «قدرتمندترین ناوگان دریایی جهان» چیزی نمی دانند و همین بی توجهی باعث شده است جسورانه مقابل ناو‌های جنگی صهیونیستی-آمریکایی-انگلیسی و عناصر محلی و منطقه‌ای شان بایستند. قدرت و اعتبار ارتش یمن در برابر توان نظامی و دریایی آمریکا و متحدانش قابل قیاس نیست، همان گونه که نمی توان معادلات امروز را همچون دوران جنگ نفتکش ها دانست.

اما موضوع اصلی حمایت یمنی ها از اقدامات بشردوستانه در غزه در زمان نسل کشی صهیونیست هاست. قدرت ارتش یمن مبتنی بر اصل واکنش سریع و استفاده درست از قایق های کوچک و نیز در اختیار داشتن موشک های ضد کشتی ارزان قیمت و بهره مندی از مزیت نیروهای پویا و مجاهدی است که می توانند هزینه های دشمن را افزایش و اثربخشی حملات هوایی آنها را کاهش دهند. مهم تر از همه اینکه این واکنش سریع و مطمئن نشان دهنده منشأ آن، یعنی باور به موضوعات ایدئولوژیک بشردوستانه است که معتقدند پیروزی نهایی با مقاومت و این پیروزی در خون های ریخته شده شهدای فلسطین نهفته است.

شاید گزارش وب سایت آمریکایی اینترسپت درباره توانایی یمنی ها در تحمیل محاصره دریایی بی‌سابقه، کنترل کشتی صهیونیستی و هدف قرار دادن بیش از 35 کشتی که قصد داشتند به بندر ایلات در سرزمین های اشغالی برسند، معمای خیزش یمن را حل کرده باشد. در میان این کشتی ها تعدادی کشتی آمریکایی وجود داشت که جدیدترینشان کشتی «Ocean Gas» متعلق به ناوگان دریایی ارتش آمریکا بود.

در گزارش  این وب سایت تخصصی آمریکایی آمده است، آمریکا نمی‌تواند موفق شود انصارالله را از نقشه‌های دریایی اش باز دارد، زیرا این اقدام به معنای افزایش تنش‌های پرهزینه و پرخطر برای آمریکاست؛ به‌ویژه اینکه یمنی‌ها توانستند در هفت سال جنگ شدید با ائتلاف عربی، بر سلاح‌های آمریکایی غلبه کنند. این سلاح ها در اختیار ارتش عربستان به عنوان قوی ترین متحد نظامی آمریکا در منطقه پس از رژیم صهیونیستی قرار داشت و اکنون جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا به طور ضمنی اعتراف می کند در آستانه شکست ژئوپلیتیکی برابر انصارالله و ارتش یمن قرار دارد.

موضوعی که وب سایت آمریکایی به آن توجه نکرده است، اینکه جنبش انصارالله توانسته قدرت نظامی خود ازجمله نیروی دریایی را با وجود بمباران مداوم سعودی-اماراتی، آن هم با در اختیار داشتن سلاح های مرگبار آمریکایی ازجمله هواپیماهای غول پیکر و ناوهای جنگی حفظ کند.

آمریکا نمی‌تواند موفق شود انصارالله را از نقشه‌های دریایی اش باز دارد، زیرا این اقدام به معنای افزایش تنش‌های پرهزینه و پرخطر برای آمریکاست

در حالی که نیروهای آمریکایی ادعا می‌کنند در ماه جاری کشتی حامل قطعات موشکی و سایر تسلیحات ارسال شده ساخت ایران را که به سمت یمن می رفت توقیف کرده است، اعتراف می کنند در حادثه ای ناشناخته دو نیروی دریایی آمریکا مفقود شدند و بعد از گذشت چند روز بدون یافتن اثری از آنها مرگشان را اعلام کرد.

اقدامات تحریک آمیز آمریکا در دو دریای سرخ و عرب بر شدت محاصره بنادر رژیم صهیونیستی به وسیله یمن افزوده است، به ویژه از زمانی که کشتی های تجاری شروع به حرکت در آب های پر از درگیری نظامی کرده اند و نیروی دریایی آمریکا قادر به تحرکی مؤثر برای محافظت از کشتی های تجاری نیست و بسیاری از کشتی‌های فعال در عرصه دریایی بین‌المللی این موضوع را دریافته‌اند. همین موضوع باعث شده است کشتی های تجاری به طور رسمی هنگام عبور از دریای سرخ اعلام کنند هیچ ارتباطی با رژیم صهیونیستی ندارند؛ یعنی همان کاری که تاکنون بیش از 64 کشتی تجاری هنگام حرکت در آب‌های نزدیک به مناطق درگیری انجام داده اند.

علاوه بر این، کشتی‌هایی که اصرار داشتند به سمت سرزمین های اشغالی حرکت کنند، مسیر خود را به سمت دماغه امیدنیک تغییر دادند. وب‌سایت آمریکایی فاکس نیوز این وضعیت را نشان دهنده هرج و مرج در اقتصاد جهانی خواند و اعلام کرد، کشتی‌های کانتینری در حال تردد میان اروپا و آسیا شروع به بازگشت از تنگه باب المندب کردند و مجبور هستند مسیر قاره آفریقا را از دماغه امیدنیک انتخاب کنند، مسیر تجاری ای که از زمان افتتاح کانال سوئز در بیش از 150 سال پیش تاکنون نادیده گرفته شده است.

صهیونیست ها و متحدان آمریکایی و غربی اش عادت نداشتند ببینند اعراب دریا را به روی رژیم صهیونیستی می بندند. در سال 1967 میلادی مصر تلاش کرد تنگه تیران را در نزدیکی جزیره صنافیر در دریای سرخ ببندد که این موضوع خشم صهیونیست ها را برانگیخت و به طور مستقیم علیه مصر اعلام جنگ کرد.

یمن به مدت دو ماه بدون کوچکترین تردید و واهمه ای به محاصره دریایی رژیم صهیونیستی در بخش جنوبی کشورش ادامه داده، به طوری که با وجود فاصله جغرافیایی از قلب حادثه در فلسطین اشغالی، توانسته است مرهمی باشد بر زخم های مردم مظلوم غزه. علاوه بر فلسطینیان، برادران لبنانی، عراقی و ایرانی نیز از تجاوزات رژیم صهیونیستی رنج می برند و درد می کشند، اما همه مسلمانان همیشه به وعده خداوند امیدوارند که پیروزی نصیب آنهاست و می توانند هیولای عبری را هر چقدر هم که سلاح های ویرانگر در اختیار داشته باشد، شکست دهند.