به گزارش «راهبرد معاصر»؛ سالیان درازی است شیعیان و عاشقان اباعبدالله الحسین (ع) اربعین که فرا می رسد، از هر دین و آیینی پای در راه زیارت مکان های زیارتی مختص شهدای کربلا می گذارند؛ زیارتی که نخستین بار به وسیله حضرت زینب(س)، امام سجاد(ع) و جابرابن عبدالله انصاری در چهلمین روز شهادت سیدالشهدا (ع) انجام و به تدریج به سنتی زیبا و گردهمایی بزرگی شیعیان مبدل شد.
امروز اربعین را گوشهای از عظمت اسلام می خوانند و دشمنان به سبب ترس بزرگی که از این آیین دارند، به دنبال تخریبش هستند؛ شاید از این منظر که اربعین حسینی جلوه عظیم و بی بدیل شکوه و همبستگی ظهور منجی را به تصویر می کشد؛ منجی ای که با مهیا شدن مقدمات ظهورش عدل و داد را بر زمین می گستراند و امید مردمان را در تحقق عدالت عملی و آرمانشهری مهدوی بر پا می کند.
در کتب تاریخی چنین ترسیم شده، در زمان ظهور و پس از تشکیل آرمانشهر مهدوی همه با هم یکسان و کنار هم زندگی میکنند، همان شرایطی که در راهپیمایی اربعین شاهدیم
عاشقان و دلدادگان اباعبدالله از چند هفته مانده به اربعین خود را آماده می کنند، دل از سود و زیان دنیایی می شویند تا در آیینی سنتی و راهپیمایی میلیونی نهضت حسینی را به نهضت مهدوی متصل کنند. چنانچه بشارت ظهور مهدی(عج) پس حضور میلیونی عاشقان اباعبدالله(ع) قرنهاست گوش زمین را نوازش داده و آزادیخواهان و مظلومان را امیدوار و چشمانتظار نگه داشته است.
به باور مفسران و پژوهشگران دینی، حضور دهها میلیونی عاشقان حسینی از سراسر جهان، پیر و جوان، مسلمان و غیرمسلمان، عرب و عجم، فارس و ترک کنار هم و همدل نه تنها حیرت جهانیان را برانگیخته است، بلکه مطابق روایات و سخنان بزرگان، این همایش گسترده بشارتهای بزرگی در خود دارد؛ «بشارت فراهم شدن سپاه بزرگ اسلام برای یاری آخرین حجت حق، بشارت باز شدن راه قدس كه از كربلا میگذرد، بشارت فراگیر شدن نام و یاد حسین(ع) كه امام عصر(عج) در هنگام ظهور خود را با این نام معرفی میکنند و ... ».
در کتب تاریخی چنین ترسیم شده، در زمان ظهور و پس از تشکیل آرمانشهر مهدوی همه با هم یکسان و کنار هم زندگی میکنند، همان شرایطی که در راهپیمایی اربعین شاهدیم؛ حضور تمامی اقشار و راهپیمایان، بدون هیچگونه سازماندهی دولتی، با خلوص نیت قلبی که خود سبب آشنایی، قرابت و محبت بالایی میان قومیتها، مذاهب و ملیتهای گوناگون و به همدلی بیشترشان منجر میشود.
تصاویر و صحنههای بیبدیل از خودگذشتگی میزبانان و پذیراییکنندگان در مسیر راهپیمایی عظیم اربعین به گونهای است که گویا در مسیر و زمان راهپیمایی، رایحه ظهور مهدی موعود (عج) برای همگان قریب به یقین است. بیتردید راهپیمایی اربعین مصداق بارز زمینهسازی ظهور و حکومت جهانی امام زمان(عج) است.
حضور دهها میلیون زائر پیاده اربعین از سراسر جهان بشارت آماده شدن سپاه بزرگ اسلام برای یاری آخرین حجت حق و فراگیر شدن نام و یاد امام حسین(ع) است. آنجا که در دعای ندبه می خوانیم «أَیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلاءَ» كجاست آنكه خون شهيد كربلا را انتقام كشد؛ شاید نزدیکترین معنای اربعین به عنوان نهضت عظیم راهپیمایان حسینی با آرمانشهر مهدوی محقق می شود؛ درست در این معنای عجیب رفتار زائران و میزبانانی که یکی پای پیاده کیلومترها و فرسنگ ها از دیار خود دور میشود و دیگری تمام آنچه دارد برای پذیرایی از وی بر طبق می گذارد تا مبادا زائر اربعین گرسنه، تشنه یا خسته بماند. هر دو به دنبال تحقق سنتی هستند که بیشک از مظاهر و جلوه های آرمانشهری است که تحقق آن در زمان ظهور مهدی(عج) بشارت داده شده بود.
بی شک با ظهور منجی بسیاری از موانع برسر راه اتحاد جوامع اسلامی و پیوستن آزادگان جهان به انقلاب مهدی(عج) برچیده می شود و حقیقت اسلام همانطور که امروز در آمریکا و کشورهای غربی خود را نشان داده است، به نمایش درمی آید
به گفته کارشناسان، اینکه مشتاقان حسینی از شرق و غرب عالم خود را برای حضور در همایش میلیونی پیاده روی اربعین آماده می کنند، گوشه ای از نمایش عظمت قیام مهدوی و پیوستن میلیون ها انسان عاشق به امام زمان(عج) است.
اربعین شاید همان صدای بلند و مهیبی باشد که پیش از ظهور منجی در گوش عالمیان نواخته میشود تا شاید بیدارشان کند؛ مردم دنیا، آنهایی که ندای بیداری را می شوند، می آیند سواره یا پیاده تا به خیل عظیم راهپیمایان حسینی بپیوندند و ندای «هل من ناصر ینصرنی» را این بار برای ظهور منجی در گوش فلک زمزمه کنند؛ اما حرکت خودجوش در حال رقم خوردن خود همان صدای بلندی است که در آستانه ظهور شنیده می شود.
بی شک با ظهور منجی بسیاری از موانع برسر راه اتحاد جوامع اسلامی و پیوستن آزادگان جهان به انقلاب مهدی(عج) برچیده می شود و حقیقت اسلام همانطور که امروز در آمریکا و کشورهای غربی خود را نشان داده است، به نمایش درمی آید.
اربعین زمینه ساز ظهور است و جلوه های بی بدیل آن در جای جای سنت زیبای شیعی با نشانه هایی که در کتب تاریخی از آرمانشهر مهدوی ترسیم شده، قرابت بالایی دارد. وقتی اربعین تجلیگاه خوبی ها و محبت ها می شود، وقتی از میهمان نوازی بی منت و بی قید و شرط میزبانان تا پیاده روی و زیارت خالصانه میهمانان را می بینیم، یعنی همه برای یک مقصود با هر زبان، دین و آیینی گرد هم می آیند.
اربعین راهی به سوی آرمانشهر مهدوی است؛ همان روزگاری که همه بدون تفاوت در نژاد، ثروت، برتری در ظاهر و لباس در سرزمینی واحد از تمام نعمات الهی بهره مند خواهند بود؛ پس بی شک اربعین و نهضت راهپیمایان حسینی به نهضت مهدوی متصل خواهد شد.