کشف موجودی نورافشان و مرموز در اعماق «منطقه نیمه‌شب» اقیانوس

به گزارش راهبرد معاصر؛ معمای ظاهر شدن یک نهنگ بلوگا در ساحل نروژ که افسار به گردن داشت، ممکن است سرانجام حل شده باشد. این نهنگ سفید اهلی که محلی‌ها نام هولدیمیر را برایش انتخاب کردند، پنج سال پیش در میان گمانه‌زنی‌های گسترده مبنی بر جاسوس بودنش برای روسیه، خبرساز شد. اکنون یک کارشناس گونه‌های دریایی معتقد است که این نهنگ به‌واقع متعلق به ارتش بوده و از یک پایگاه نیروی دریایی در دایره قطب شمال فرار کرده است.

به گفته آنان، این جانور یک لیسه دریایی از گونه‌ای جدید از نرم‌تنان است. این گونه به اندازه یک سیب است و با نام علمی «باثیدویوس کاداکتیلوس» (Bathydevius caudactylus) شناخته می‌شود.

دانشمندان در موسسه تحقیقات آکواریوم خلیج مونتری برای اولین بار در فوریه سال ۲۰۰۰ این موجود مرموز را طی یک مأموریت غواصی عمیق با استفاده از یک ابزار کنترل از راه دور در عمق ۲۶۱۴ متری در اعماق اقیانوس آرام مشاهده کردند و آن را «نرم‌تن مرموز» نامیدند.

از آن زمان بدین‌سو این نوع جانور بیش از ۱۵۰ بار در ماموریت‌های غواصی مختلف مشاهده شده است. پژوهشگران با مطالعه‌ی این موجود در آزمایشگاه تشخیص دادند که با نوع جدیدی از نرم‌تنان موسوم به «لیسه دریایی» سر و کار دارند که نوعی بی‌صدف از حلزون‌های دریایی به شمار می‌رود.

موسسه تحقیقات آکواریوم خلیج مونتری ویدئویی از این لیسه جدید را منتشر کرده است که به آرامی در اعماق آب شناور است.

این موسسه در بیانیه‌ای که روز سه‌شنبه منتشر شد، اعلام کرد: «تیم تحقیق اولیه در طبقه‌بندی این موجود به مشکل برخورد، زیرا این نرم‌تن دارای حجمی بزرگ و شبیه کلاه در یک طرف، دمی صاف که در طرف دیگر با برجستگی‌های انگشتی‌شکل احاطه شده است و اندام‌های داخلی رنگارنگ در بین این دو بود.»

این نرم‌تن در منطقه‌ای از اعماق اقیانوس زندگی می‌کند که به «منطقه نیمه‌شب» یا ناحیه ژرف‌دریایی معروف است.

این منطقه که در عمق هزار تا ۴ هزار متری زیر سطح آب‌های آزاد امتداد دارد به خاطر «دمای بسیار پایین و سرد، تاریکی مطلق و فشار شدید» شناخته می‌شود.

خانواده این گونه حلزون‌های دریایی معمولاً روی بستر دریا یا در محیط‌های ساحلی زندگی می‌کنند و تنها چند مورد معدود در نزدیک به سطح دریا مشاهده شده‌اند.

این موجود علاوه بر آب‌های سواحل اقیانوس آرام در آمریکای شمالی از اورگون تا کالیفرنیای جنوبی، در درازگودال ماریانا در اقیانوس آرام غربی نیز مشاهده شده است.

تیم محققان می‌گوید این جانور دریایی با قابلیت‌های ویژه‌ای برای شکار در این عمق تطبیق یافته است. لیسه بی‌صدف می‌تواند با خم کردن بدنش به صورت ستونی در آب بالا و پایین برود و در صورت تهدید، از بدن شفاف خود برای پنهان شدن استفاده کند.

این لیسه همچنین می‌تواند با ذرات درخشانی که در بافت بدن خود دارد، به هنگام تهدید از زیست‌تابی برای ایجاد حواس‌پرتی شکارچی درخشش استفاده کند.

این نرم‌تن‌ها دوجنسه هستند و هنگام تخم‌گذاری از پای خود برای اتصال موقت به کف دریا استفاده می‌کنند.

دانشمندان می‌گویند بررسی بیشتر این جانور دریایی و نوع سازگاری آن با آب‌های عمیق می‌تواند به شناخت بهتر منطقه نیمه‌شب، که بزرگترین زیستگاه روی زمین است و ۷۰ درصد از آب‌های کره زمین را شامل می‌شود، کمک کند. / یورونیوز