متهمانی که در جایگاه طلب کار نشسته اند
به گزارش راهبرد معاصر؛ فیلم «خانه پدری» پس از گذر یک هفته‌ای از رفع توقیف و در آغاز دومین هفته توقیف شد؛ «خانه پدری» که در سال 1389 ساخته شده، بخاطر صحنه های خشونت بارش در تمام این سال‌ها اکران نشد.
پس از توقیف فیلم خانه پدری از سوی دادسرای فرهنگ و رسانه، مشخص شد عدم اصلاح صحنه‌های خشن که تعهد شده بود حذف شود علت توقیف این فیلم است. چون براساس آنچه عوامل فیلم متعهد شده بودند، مقرر بوده برخی از صحنه‌های این فیلم که خشونت علیه خانواده صورت گرفته است پیش از اکران اصلاح شود؛ اما اصلاحیه‌های مدنظر صورت نگرفته است.
فیلم «خانه پدری» آنقدر سیاه و خشن و هتاک است که هنوز برخی حتی به موافقت اعضای شورای پروانه نمایش با اکران آن اعتقادی ندارند و اسناد مربوط به موافقت کلی شورای پروانه نمایش در رسانه‌ها منتشر نشده است!
با این حال خبر توقیف با واکنش های متفاوتی همراه بود. برخی از افراد به دنبال ایجاد فضایی هستند تا جامعه را به دو قطبی تبدیل کنند. در این میان نکاتی قابل تامل باید مطرح شد که ذیل به آن اشاره می‌شود:
1- پس از توقف فیلم خانه پدری ریاست سازمان سینمایی، آقای انتظامی گفته‌اند:" سازمان سینمایی، تهیه‌کننده، کارگردان و پخش‌کننده این فیلم، قانونمندی خود را با اجرای فوری حکم دادستانی تهران نشان دادند اما در عین حال از ریاست محترم قوه قضاییه که در چند ماه اخیر مسائل مختلف را با تدبیر حل کرده‌اند و تصویری مثبت از دستگاه قضا نزد مردم ساخته‌اند، تقاضا داریم به این موضوع وارد شوند تا موجبات دلگرمی و همدلی و انسجام اصحاب فرهنگ و هنر فراهم شود."
این ادعا از این جنبه قابل تامل و بررسی است که اگر سازمان سینمایی قرار است که قانونمندی خود را نشان دهد چرا با اینکه حکم ابطال آیین‌نامه رده‌بندی سنی توسط دیوان عدالت اداری در رسانه‌ها مطرح شد، جناب انتظامی و سازمان سینمایی با استنکاف از اجرای آیین‌نامه فیلم خانه پدری را با درجه‌بندی سنی روانه اکران کردند.
آقای انتظامی فراموش کرده‌اند که دیوان عدالت اداری دو هفته پیش حکم ابطال آیین‌نامه رده‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی را ابلاغ کرده‌اند و سازمان سینمایی با زیرپاگذاشتن و بی اعتنایی کامل به حکم صادره، (با تعیین رده‌بندی برای فیلم) اقدام به اعطای مجوز اکران برای فیلم «خانه پدری» کرد و باید بابت این تخلف آشکار و نادیده گرفتن احکام قضایی باید مورد بازخواست جدی قرار گیرد.
2- جناب آقای انتظامی نمی‌توانند با فرافکنی، تقاضا و وعده دیدار با رئیس قوه قضائیه مسئله را حل کند. به هر حال در ساختار فعلی قوه قضاییه، فرآیند کارشناسی دقیقی در مورد فیلم خانه پدری و سایر آثار سینمایی صورت پذیرفته و جناب انتظامی کاملا در جریان این فرآیند قرار دارد و البته به افکار عمومی و برای دلخوشی اهالی فرهنگ، وعده‌ای تحقق نیافته را نوید می‌دهد.
3- ساختار قوه فعلی قطعا مثل ساختار دولت نیست. دستور دادستانی، دستور رئیس قوه قضائیه است و این دو از هم جدا نیستند که طی ملاقات {رئیس سازمان سینما} با رئیس قوه، حکم اولیه در مورد عدم توقف خانه پدری متوقف شود و دادستانی اطلاعیه‌ای را صادر کند تا پاسخی به اظهارات رئیس سازمان سینمایی باشد که با مسببان اکران خانه پدری برخورد خواهد شد.
4-انتظامی با یادآوری نظر منتقدان و کارشناسان درباره خانه پدری عنوان کرده است : نظر قاطبه مخاطبانی که این فیلم را در چهار روز نمایش آن دیده‌اند، با برداشت بازپرس مربوط در دادستانی تهران متفاوت است. اکثر مخاطبان و کارشناسان، این فیلم را ترویج خشونت علیه زنان نمی‌دانند، بلکه متقابلا آن را روایتی در تخطئه تحجر و اثرگذار نسبت به قتل‌های ناموسی یافته‌اند.
مهمترین سئوالی که از آقای انتظامی باید پرسید این است که کارمندان سازمان سینمایی در کنار درب تمامی سالن‌های سینما ایستاده‌اند و نظرات مردمی را مکتوب کرده‌اند؟ ایشان بر اساس کدام آراء ماخوذه‌ای چنین اظهار نظری می‌کنند؟!
5- در میان منتقدانی که در پی فضاسازی حول این فیلم هستند، نام برخی خبرنگاران وجود دارد که سابقه همکاری با رئیس سازمان سینمایی و یا حتی همکاری با این سازمان را دارند که خود بهترین دلیل برای حمایت از عملکرد این سازمان است.
6-آقای انتظامی مکلف است «قانون اهداف و وظایف وزارت ارشاد»، «نقشه مهندسی فرهنگی کشور» مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی و توصیه‌های رهبری در حوزه‌ی سینما را مطالعه و متوجه باشند که اعطای مجوز تولید به آثاری سخیف مانند «رحمان 1400»، «هزارپا»، «مطرب» و هنجارشکنانی نظیر «زیرنظر» ،«دیدن این فیلم جرم است»، «سرکوب» و موارد مشابه با قوانین و موضوعات فوق‌الذکر کاملا تعارض دارد.
7-فیلم «خانه پدری» آنقدر سیاه و خشن و هتاک است که هنوز برخی حتی به موافقت اعضای شورای پروانه نمایش با اکران آن اعتقادی ندارند و اسناد مربوط به موافقت کلی شورای پروانه نمایش در رسانه‌ها منتشر نشده است!
8-تحلیل اقدامات سازمان سینمایی را در چند مورد می‌توان دسته‌بندی کرد. اظهارنظرهای متناقض معاونت اداره نظارت و ارزشیابی درخصوص اصلاح فیلم موهن «خانه پدری»، نمایش نظرنهایی و پنهان رییس سازمان سینمایی مبنی بر استفاده ابزاری از رده‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی برای زمینه سازی به جهت اکران فیلم‌های هنجارشکن است. مدیران سازمان سینمای با ناراستی از مسیر اکران فیلمی که احتمال می‌رود پروانه نمایش آن در شورای پروانه نمایش تاییدنشده و از انتشار آن قصور کرده‌اند، آیا سعی در هزینه تراشی برای نظام را دارند؟!
9- آقای انتظامی، حکم قضایی دیوان عدالت اداری مبنی بر ابطال رده‌بندی سنی را هوشمندانه نادیده انگاشته و با شانتاژ خبری و دعوت از رییس قوه‌ی قضاییه برای ورود به ماجرا درتلاش برای فرار رو به جلو است.درخواست انتظامی از ریاست قوه‌ی قضاییه برای صیانت از مرزبندی ها و قوانینی که همگی با تولید و اکران آثار هنجارشکن تنافر و تعارض دارند، نیز در همین راستاست.
10- سیر بازی های سیاسی دولت تدبیر و امید با اصحاب فرهنگ و هنر به ایستگاه «خانه پدری» رسیده است، رئیس سازمان سینمایی به سیاق اسلاف دیگر خود (صالحی امیری) وقتی در مسائل معیشتی، تمام موضوعات کشور حتی آب خوردن مردم را به برجام گره زدند، برای پر کردن سبد رأی دولت در انتخابات اسفندماه برای بازی با هنرمندان علی رغم اطلاع از جلوگیری از اکران این فیلم ساختار شکن برای ملتهب نمودن فضای کشور و هجمه به ارکان نظام با هدف قهرمان سازی های سیاسی دولت بیم و امید از هنرمندان شریف کشور سوء استفاده کرد.
اما همه خوب میدانند انتظامی با اهداف سیاسی به سازمان سینمایی آمده است. برای خدمت به جریان بیم و امید با عبور از مصوبات قانونی حوزه نظارت سعی در مشروعیت بخشی به آثار هنجار شکن با استفاده از مسئله رده بندی سنی دارد، حال که این موضوع برخلاف اظهار نظر معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در تضاد با ماده 8 نظارت بر پروانه نمایش آثار سمعی و بصری است که صراحتا اعلام می کند شورای پروانه نمایش در صورت نیاز و در خصوص موضوع فیلم خاصی، میتواند از نظر کارشناسانی خارج از شورای پروانه نمایش استفاده نماید.قطعا روش فعلی مسیری است برای عبور از قوانین بالادستی حوزه نظارت آثار سینمایی که نشان از طراحی های خطرناک ایشان در ماه های آتی است که بیشتر بوی پوپولیسم فرهنگی می دهد تا رگه هایی از تدبیر و امید.
نقش شورای پروانه نمایش در اکران «خانه پدری» چگونه بود؟
با توجه به ضرورت رأی اعضای شورای پروانه نمایش -که غالبا دارای رویکردهای اصول‌گرایانه هستند- برای صدور پروانه اکران فیلم از یک سو، و از سوی دیگر محتوای قابل تامل فیلم توقیفی «خانه پدری»، این سوال ایجاد شده که چرا اعضای این شورا پروانه نمایش فیلم سینمایی مذکور را صادر کرده‌اند؟
در این حالت احتمال اعمال نفوذ از سوی بخش‌های دیگری وجود دارد که با نشر اخباری این فرضیه امروز تقویت شد. اخباری مبنی بر اعمال نفوذ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در صدور پروانه نمایش این فیلم سینمایی که توسط خبرگزاری فارس منتشر شد. اخباری که نشان می‌دهد اکثریت اعضای شورای نمایش با اکران عمومی این فیلم مخالف بوده‌اند، اما نهایتا با اعمال نفوذ مسئولین وزارت ارشاد و سازمان سینمایی مجوز نمایش این فیلم صادر شده است.
اما سئوالی که همچنان اذهان را با خود درگیر کرده است ، عدم مصاحبه و گفت‌وگوی اعضای شورای پروانه نمایش با خبرنگاران و توضیح درباره چرایی بروز این مسئله است.چرا برخی از اعضای شورا از پاسخ به این سوال طفره می‌روند؟ آیا اعضای این شورا با اکران این فیلم واقعا مخالف بوده‌اند؟ به راستی چرا تاکنون حاضر به گفت‌وگو با خبرنگاران نشده‌اند؟
ترکیب اعضای شورای پروانه نمایش را آقایان حسن خجسته ، محمد احسانی، حسین کرمی، جمال شورجه، مجید رضابالا، کمال تبریزی، رضا پورحسین، محمد هادی کریمی و حجت الاسلام خاموشی تشکیل می‌دهند.