به گزارش راهبرد معاصر؛ در روزها و هفتههای اخیر، برخی دولتمردان و رسانههای زنجیرهای بر ضرورت پیوستن جمهوری اسلامی ایران به FATF تأکید کردهاند؛ از پیوند زدن موضوع افایتیاف با «منافع ملی» و «حل شدن مشکلات کشور» و «پایان تحریمها» تا طرح این ادعاها که «اگر FATF را تصویب نکنیم مردم شورش میکنند!» و «کره زمین با ما کار نمیکند!» و اینکه «FATF را باید بپذیریم حتی اگر ظالمانه باشد!» و اظهاراتی از این قبیل، درحالی¬که FATF بیشتر به یک دروغ و فریب آمریکایی میماند تا سازوکاری برای پولشویی! ازاینرو آنچه در پی میآید توضیحی در خصوص ابعاد این حقیقت مسلم و انکارناپذیر است.
افایتیاف به زبان ساده
افایتیاف یا همان کارگروه ویژه اقدام مالی (در پولشویی) یک سازمان بین دولتی است که در سال ۱۹۸۹ (سی سال پیش) با ابتکار گروه جی ۷ (آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن و بعدها کانادا) با هدف مبارزه با پولشویی بنیاد نهاده شده است. بر اساس گزارشهای منتشره، این کارگروه ۴۰ توصیه درباره پولشویی و ۹ توصیه هم درباره مبارزه با تأمین مالی تروریسم دارد که باید الزاماً از طریق وضع مقررات داخلی در کشورهای عضو، اجرا و دنبال شود!
برای نمونهای از این الزامات میتوان به این مورد اشاره کرد که در حال حاضر حدود ۲۸۵ شخص، موسسه و شرکت ایرانی (صنایع دفاعی، صنایع پیشرفته ازجمله هستهای و نانو، فرماندهان نظامی ازجمله سردار حاج قاسم سلیمانی، دانشمندان کشور در حوزههای مختلف و…) در لیست تحریمها قرار دارند و ایران با پیوستن به FATF به اعمال تحریمها علیه آنها در داخل کشور متعهد میشود!
افایتیاف، سازوکاری هم به نام «لیست سیاه» دارد که از سال ۲۰۰۰ میلادی بهصورت سالانه، کشورهایی که پرخطرترین مقصدهای سرمایهگذاری جهان هستند را معرفی میکند. سال ۲۰۰۹ (مهر 88) ایران پس از انتشار پنجمین هشدار افایتیاف به همراه ترکمنستان، ازبکستان و پاکستان در لیست سیاه قرار گرفت تا این سازمان در برابر ایران، اقدامات مالی را انجام بدهند البته بعد از گذشت 7 سال، اقدام مالی افایتیاف علیه ایران تعلیق شد و این سازمان در تیرماه 95 بیانیهای مبنی بر تعلیق ۱۲ ماهه ایران از لیست سیاه را منتشر کرد. افایتیاف در اسفند 96، تعلیق ایران از لیست سیاه را تمدید کرد (تمدید اول) و تا به امروز (بعد از ارسال چندباره لایحه مبارزه با پولشویی توسط دولت به مجلس و رد آن از سوی شورای نگهبان و ارجاع آن به مجمع تشخیص مصلحت نظام) 4 بار این تمدید ادامه داشته است. اواخر مهرماه سال جاری این سازمان برای چهارمینبار به ایران مهلت داد تا بهمن امسال به دو کنوانسیون پالرمو (معاهده بینالمللی علیه جرائم سازمانیافته فراملی) و CFT (کنوانسیون مقابله با تأمین مالی تروریسم) بپیوندد و نکته قابلتأمل این است که هشدار داده این مهلت تمدید نخواهد شد!
26 مهر 98، فارس به نقل از رویترز نوشت: «گروه ویژه اقدام مالی موسوم به FATF اعلام کرد مهلت نهایی ایران برای پیروی از معیارهای بینالمللی، فوریه 2020 (بهمن 98) است و پسازآن، این نهاد از تمامی اعضای خود درخواست خواهد کرد تا اقدامات متقابل انجام دهند.»
گفتنی است این تمدید مهلتهای بیهوده افایتیاف در حالی است که بر اساس اعلامهای دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام و برخی اعضای شورای نگهبان و همچنین بر اساس اظهارات نمایندگان مجلس، لوایح مربوط به FATF ازلحاظ قانونی و سیاسی منتفی شده و اساساً پیوستن ایران به FATF رد شده است.
مانعی برای دور زدن تحریمها
طی چند سال اخیر بهویژه پس از انتشار اخباری از کمکهای مالی جمهوری اسلامی ایران به جبهه مقاومت، دولتمردان و مقامات آمریکایی و غربی بر پیوستن ایران به این کارگروه تأکید مضاعف کردهاند.
ترامپ، رئیسجمهور آمریکا در بخشی از پیام نوروزی سال گذشته خود (2018) خطاب به مردم ایران گفته بود: «سپاه پاسداران از سال ۲۰۱۲ شانزده میلیارد دلار از ثروت ایران را صرف کمک به رژیم اسد و حمایت از تروریست¬ها در سوریه، عراق و یمن کرده است.»
همچنین برایان هوک، نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران در 30 آبان سال گذشته در گفتگو با تلویزیون الحره گفته بود: «ایران رژیمی است که از سال ۲۰۱۳ میلادی حدود ۱۶ میلیارد دلار در عراق، سوریه و یمن- بهمنظور حمایت از گروههای شبه نظامی مختلف، تولید موشک، و همه گونه تهدید علیه صلح و امنیت- هزینه کرده است.»
لازم به یادآوری است مواردی از این قبیل ادعاها در اظهارات مقامات آمریکایی و اروپایی بارها وجود داشته است. آنها نیک میدانند که تیر فشارها و تحریمها علیه جمهوری اسلامی به سنگ خورده و از سازوکارهای مالی وزارت خزانهداری آمریکا و لیستهای تحریمی هم آبی گرم نشده است. به همین خاطر است که حداقل برای فشار حداکثری و عملیات تبلیغی هم که شده FATf را علم کرده تا شاید از رهگذر آن بتواند مانعی برای دور زدن تحریمها ایجاد کند و همچنین دور جدیدی از تحریمها علیه ایران را آغاز کند.
هفته گذشته سینا عضدی، پژوهشگر مرکز تحقیقات استراتژیک دانشگاه فلوریدای جنوبی در مصاحبه با یکی از شبکههای ضدانقلاب در پاسخ به اینکه چه تحریمهای دیگری مانده که آمریکا علیه ایران اعمال کند و یا آنکه آمریکا چه گزینهای برای اعمال فشار علیه جمهوری اسلامی دارد، گفت: «آمریکا چیزی برای تحریم ایران ندارد مگر اینکه بخواهد از طریق سازمان FATF مناسبات مالی ایران را بیشتر محدود کنند و این کشور را تحت تحریم قرار دهد.»
وی افزود: «چیز دیگری نمانده که جمهوری اسلامی در آن تحریم شود؛ ایران در نفت، صنایع خودروسازی و پتروشیمی تحریم است و برای خود آمریکا هم مشکل است که جز افایتیاف، چیزی برای تحریم پیدا کند.»
همچنین هفته گذشته بود که اندیشکده دولتی و سلطنتی «کیتو» در بریتانیا با انتشار گزارشی تأکید کرد که تصویب لوایح FATF از سوی ایران مقدمه رسیدن به برجام 2 است. این اندیشکده سلطنتی انگلیسی به آمریکا پیشنهاد کرده برای رسیدن به توافقی جدید با ایران شامل حوزه موشکی و فعالیتهای منطقهای، بهاصطلاح هویجهایی به ایران پیشنهاد داده شود که محقق شدن آن منوط به تصویب لوایح FATF باشد.
چرا FATF دروغ است؟
ادعای FATF این است که برای مبارزه با پولشویی شکل گرفته است اما بر اساس گزارش خبرگزاریها و به نقل از منابع رسمی، اولاً) بیش از ۹۰ درصد بانکهای بزرگ اروپایی و همچنین کشور کانادا بهطور سیستماتیک به پولشویی آلوده هستند و حتی کشور استونی، «بهشت پولشویی جهان» یا «پایتخت پولشویی جهان» لقب گرفته است و ثانیاً) این کشورها که عمدتاً عضو رسمی FATF هستند هیچگاه در لیست کشورهای پرخطر (لیست سیاه FATF) قرار نگرفتهاند!
اگر در اینترنت جستجوی کوتاهی کنید، اخبار و گزارشهای بسیاری را در این خصوص خواهید دید. طبق گزارش والاستریت ژورنال، دوسوم بانکهای کانادا استانداردهای پولشویی را رعایت نمیکنند و این کشور مهد پولشویی در آمریکای شمالی به شمار میرود. شرایط نامطلوب پولشویی در کانادا در حالی است که این کشور عضو رسمی نهاد FATF است.
خبرگزاری مهر سال گذشته نوشت که به گزارش نشریه ویک، ۱۸ بانک بزرگ اروپایی از مجموع ۲۰ بانک اروپایی در یک دهه گذشته به علت عدم رعایت قوانین پولشویی متحمل جریمههای سنگینی شدهاند.!
بر اساس همین گزارشها، بیش از ۷۰ درصد پولشویی دنیا یعنی سالانه حدود ۱ تریلیون و ۴۰۰ میلیارد دلار در اروپا و آمریکا پولشویی انجام میشود و این در حالی است که سازمان FATF که آمریکا و کشورهای مهم اروپایی مانند انگلیس، آلمان، فرانسه و کانادا در آن عضویت دارند و به عبارتی پایهگذار آن بودهاند، هیچ نقشی در افشا و مقابله با آن ندارد!
در کنار موارد فوق و برای پاسخ به اینکه چرا FATF دروغ است؟ مرور برخی دیدگاههای مقامات آمریکایی در خصوص FATF خالی از لطف نیست؛
1. مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا در اواسط ماه گذشته عدم تصویب مقررات مربوط به FATF از جانب ایران را نگرانکننده خواند و خواستار تصویب فوری کنوانسیون پالرمو و سی.اف.تی توسط ایران شد.
2. استیون منوچین، وزیر خزانهداری آمریکا اوایل تیرماه سال جاری در نشست FATF در شهر اورلاندوی آمریکا گفت: «FATF اقدام به پیشگیری از دور زدن تحریمها میکند.» او گفت: «سرانجام، تحت ریاست ایالاتمتحده آمریکا، FATF روشهایی را آزمایش کرد که استانداردها بتوانند بهطور مؤثر در مورد تهدید تأمین مالی اشاعه سلاحهای کشتارجمعی، مبارزه کنند. کشورهای یاغی، تروریستها، و سندیکاهای جنایی بینالمللی بهطور فزایندهای در دور زدن تحریمها و سایر اقدامات پیشگیرانه، بهمنظور ادامه توسعه اشاعهگری سلاحهای کشتارجمعی خبره و ماهر شدهاند. من این سازمان را تشویق میکنم تا کارهایی را که در اینجا انجام شد، بهمنظور اطمینان از اینکه خطمشیها و کنترلهای شبکه جهانی FATF بهطور مؤثر مواجهه با این تهدید تکاملیافته را تکمیل کند.»
3. مارشال بیلینگزلی، رئیس وقت FATF در سال گذشته گفته بود: «برای مقابله با ایران همکاری نزدیکی با اسرائیل و عربستان داریم.» و «تاکنون حدود ۱۰۰ شرکت بینالمللی اعلام کردهاند ایران را ترک میکنند. انتظار داریم موارد بیشتری را هم شاهد باشیم.»
وی همچنین در جلسه کنگره آمریکا در آذرماه 96 در پاسخ به یکی از نمایندگان آمریکایی گفته بود: «یکی از کارهایی که آنها (ایرانیها) باید انجام دهند این است که باید یک چارچوب قانونی ایجاد کنند و برای توقف تأمین مالی تروریسم پاسخگو باشند... ما آنقدر اصرار میکنیم تا قوانین مقابله با پولشویی را تصویب و اجرا کنند.»
4. خوان زاراته، معاون سابق مدیریت مبارزه با تروریسم و جرائم مالی در وزارت خزانهداری آمریکا گفته بود: «برای قرار دادن ایران در تنگنا و سختتر کردن شرایط برای این کشور، به حضور کامل FATF نیاز است.» و «برای اینکه ایران از نظام مالی منزوی شود، لازم است FATF برای تأیید قضاوتهایی پیرامون نظام مالی ضدپولشویی و مبارزه با تروریسم مداخله کند».
5. چندی پیش سیگال مندلکر، معاون خزانهداری آمریکا، جزئیات درخواستهای FATF از ایران را مطرح کرده و نسبت به طولانی شدن روند تصویب لوایح مرتبط با FATF ازجمله کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم (CFT) در نهادهای تصمیمگیر کشورمان معترض شده بود.
6. ماتیو لویت، مدیر برنامه مقابله با تروریسم و جاسوسی در «موسسه واشنگتن در امور خاور نزدیک» چندی پیش گفته بود: «نظارتهای FATF بر فعالیتهای بینالمللی ایران باید افزایش یابد. یکی از روشهای تضعیف محور مقاومت و قدرتافزایی جنگهای نیابتی، گسترش نظارت بر فعالیتهای بانکی ایران است».
اصرار و اقدامات مشکوک دولت
بااینحال اقدام و اصرار دولت در پیوستن ایران به FATF کمی غیرطبیعی و مشکوک به نظر میرسد چه آنکه؛
اولاً) بنا بر آنچه در فوق آمد، FATF که تنها 36 کشور جهان در آن عضویت دارند یک کارگروه بینالدولی شکست خورده است و در حوزه مقابله با پولشویی نتوانسته است به اهداف خود برسد! و اساساً نقشی نداشته است.
ثانیاً) لیست سیاه FATF عملاً کارایی ندارد! از سویی مهمترین کشورهایی که مهد پولشویی جهان لقب گرفتهاند در لیست سیاه FATF قرار نگرفتهاند و از سویی طی 7 سال که جمهوری اسلامی در لیست سیاه FATF (سالهای 88 تا 95) بوده، همکاریهای مالیاش با کشورهای دیگر (بهویژه تبادلات وسیع مالی ایران با کشورهای مختلف ازجمله روسیه، چین، عراق، ترکیه و…) بههیچعنوان قطع نشده است. جالب آنکه دیوید لوئیس، دبیر اجرایی FATF سال گذشته در مصاحبه با بیبیسی گفته بود «هیچ تضمینی وجود ندارد که ایران با اجرای خواستههای FATF از لیست سیاه آن خارج شود».
ثالثاً) مواضع و اظهارنظرهای رسمی و صریح مقامات آمریکایی حاکی از تقویت «فشار حداکثری» و ایجاد مانع برای «دور زدن تحریمها از سوی ایران» و «هموار شدن دسترسی نهادهای بینالمللی تحت نفوذ آمریکا به اطلاعات حساس سیستم مالی و بانکی ایران» است.
رابعاً) FATF بارها تأکید کرده است که امکان اعمال حق شرط در لوایح مرتبط با FATF وجود ندارد!
و خامساً) خود وزیر خارجه کشورمان در مواردی بر بیاثری FATF در حل مشکلات اذعان کرده است. محمدجواد ظریف در مهر 97 در صحن علنی مجلس گفته بود: «نه بنده و نه آقای رئیسجمهور نمیتوانیم تضمین دهیم که با پیوستن به لایحه حمایت مالی از تروریسم مشکلاتمان حل خواهد شد.». ظریف همچنین دو هفته پیش در حاشیه کنفرانس بینالمللی یکجانبهگرایی و حقوق بینالملل گفت: «جمهوری اسلامی ایران در قوانین داخلی خود مبارزه با پولشویی را بهعنوان یک ضرورت و هدف دنبال میکند و تصمیم FATF کاملاً سیاسی است که با آن مخالف هستیم.»
و اینهمه در حالی است که؛
1. روحانی، رئیسجمهور اخیراً در جلسه هیئت دولت گفت: «نباید اجازه دهیم که در سیستم بانکیمان اتهام پولشویی به ما بچسبد و این به زیان کشور است، البته در خصوص FATF که برخی به آن حساسیت دارند سخنی نمیگویم، اما چرا یک عده در مقابل 4 لایحهای که در دولت و مجلس به تصویب رسیده، مانعتراشی میکنند و جلوی دولت و مجلس ایستادهاند؛ اینگونه اقدامات به نفع کشور نیست.»
2. اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیسجمهور هم دست به تحریف دیدگاه رهبری زد و برخلاف واقع عنوان کرد که لوایح FATF در جلسه سران سه قوه تصویب شده و مورد تأیید مقام معظم رهبری قرار گرفته! است (هرچند روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت نظام اظهارات معاون اول رئیسجمهور درباره پالرمو و CFT را تکذیب کرد.)
3. دفتر علی ربیعی، سخنگوی دولت در مورد ضرورت پیوستن به FATF در بیانیهای اعلام کرد که «مخالفان تصویب لوایح مربوط به FATF بهجای فرافکنی و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت عواقب خطیر تصویب نشدن لوایح، مسئولیت آن را بپذیرند.»
4. جابری انصاری، معاون ظریف هم در مصاحبهای برای تقویت و برجستهسازی «ضرورت FATF» متوسل به بیان هر چیزی حتی حرفهای خلاف واقع شد و گفت: «مشاهده کنید که اکنون در FATF چند کشور عضو هستند؟ همه جهان عضو هستند.»
5. جالبتر آنکه هیئت دولت در آستانه برگزاری اجلاس اخیر گروه FATF و در تاریخ 21 مهرماه سال جاری آئیننامه اجرایی ماده 14 الحاقی قانون مبارزه با پولشویی را به تصویب رساند.
به آییننامه دولت دو اشکال اساسی وارد است:
1) تصویب این آییننامه خلاف قانون است و درعینحال برخلاف قوانین موجود که شورای عالی امنیت ملی را تنها مرجع تشخیص مصادیق پولشویی و تأمین مالی تروریسم میدانست، قطعنامههای تحریمی شورای امنیت سازمان ملل را بهصورت موازی با شورای عالی امنیت ملی برای تشخیص مصادیق به رسمیت میشناسد.
2) علیرغم آنکه قطعنامههای تحریمی اشاره شده در متن آییننامه بهصورت مستقیم به ایران اشاره ندارند اما از یکسو بعضی کارشناسان معتقدند از طریق آنها ممکن است امکان ایراد اتهام بهاشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی فراهم شود و از سوی دیگر در متن آییننامه به این قطعنامهها و قطعنامههای «متعاقب» آن اشاره شده است و از الآن درباره قطعنامههای آینده شورای امنیت که ممکن است متعاقب قطعنامههای فعلی صادر شوند و بهطور مستقیم به ایران اشاره کنند نیز مجوز شناسایی و توقیف اموال و اصطلاحاً امضای سفید داده شده است.
استدلالهای عجیبوغریب مدعیان اصلاحات
علاوه بر اقدامات مشکوک دولت، استدلالهای عجیبوغریب مدعیان اصلاحات در خصوص ضرورت FATF (صرفاً در طول 3 هفته گذشته) نیز جالب به نظر میرسد که حاکی از بیپایگی استدلالها و دستپاچگی و البته سیاسی بودن ماجراست. به بخشی از آنها توجه کنید:
1- مخالفان FATF در لندن خانهدارند!- مهدی پازوکی، مشاور سازمان برنامهوبودجه در تاریخ 29 مهر 98، در مصاحبه با روزنامه آرمان: «بسیاری از مخالفان FATF در لندن خانهدارند و خانوادههایشان در آنجا تحصیل میکنند، اما دستشان برای فریاد مرگ بر آمریکا همیشه گره شده است».
2- FATF تصویب نشود کرهزمین با ما کار نمیکند!- عبدالرضا هاشمزایی، عضو فراکسیون امید در تاریخ 22/7/98: «نمیدانم چرا این مسئله را کش میدهیم و معتقدم که عدم پرداختن به FATF برای کشور هزینه دارد. شرکتهای بزرگ چین بهخاطر تحریمهای آمریکا با ما کار نمیکنند ولی اگر FATF تصویب نشود، دیگر تقریباً کرهزمین با ما کار نمیکند.»/ «اینکه میگویند FATF تحت نفوذ قدرت است، باید پاسخ داد که سازمان ملل هم تحت نفوذ قدرتهای بزرگ است. اصلاً سازمان ملل را چه کسی ساخته است. بالاخره سازمان ملل در جنگ جهانی اول و دوم درست شده است، پس اگر اینطور باشد از سازمان ملل هم باید جدا شویم»!
3- FATF را باید بپذیریم حتی اگر ظالمانه باشد!- روزنامه ایران در تاریخ 3 آبان 98 در یادداشتی نوشت: «اگر میخواهیم با دنیا مبادلات تجاری داشته باشیم، باید الزامات بینالمللی را بپذیریم و در چارچوب ضوابط بینالمللی عمل کنیم، فارغ از اینکه این ضوابط ظالمانه است یا عادلانه؛ چراکه در صورت نپذیرفتن این ضوابط کشورهای دیگر حاضر نمیشوند با ما ارتباط داشته باشند»
4- آمریکا میخواهد عضو FATF نشویم!- روزنامه آرمان در تاریخ 2 آبان 98 در یادداشتی نوشت: «ایالاتمتحده آمریکا دنبال آن است که جمهوری اسلامی ایران لوایح و کنوانسیونهای باقیمانده در خصوص پذیرش FATF را از دستور کار خارج کند تا عملاً این گروه اقدام مالی واکنشهای خود را نسبت به ایران داشته باشد که بهعنوان مکمل تحریمهای ایالاتمتحده آمریکا عمل کند.»
5- اگر عضو FATF نشویم بهتر است از سازمان ملل هم خارج شویم! سید مصطفی هاشمیطبا، فعال اصلاحطلب و نامزد انتخابات ریاست جمهوری 96 در تاریخ 3 آبان 98 در یادداشتی در روزنامه سازندگی نوشت: «چند سال دیگر زمان لازم است تا ایران مسائل بینالمللی خود را با دنیا حلوفصل کند؟ امروز میبینیم که با پافشاری عدهای سرنوشت لوایح پالرمو و CFT نامعلوم است و ایران با اولتیماتوم جدید FATF در آستانه قرار گرفتن در لیست سیاه این سازمان بینالمللی است... نکته این است که اگر نخواهیم با سازمانهایی که در دنیا وجود دارند مراوده کنیم به اعتقاد من بهتر است اصلاً از سازمان ملل متحد بیرون بیاییم! چراکه در سازمان ملل متحد اسرائیل هم حضور دارد، آمریکا و انگلیس و برخی دیگر از کشورها هم که از حق وتو در شورای امنیت برخوردارند و از آن علیه ایران هم استفاده میکنند حضور دارند.»
6- FATF بخشی از نظم جهانی است، چارهای جز پذیرش نداریم! – روزنامه آرمان در تاریخ 7 آبان 98 در یادداشتی نوشت: «FATF و سایر مقرراتی که برای ایجاد نظم وضع میگردند نهادهایی به وجود میآورند تا این مقررات را اجرایی نمایند چنین سازوکاری بخشی از نظم جهانی است. ممکن است که نظم جهانی خیلی عادلانه نباشد اما فعلاً تنها گزینهای که برای زندگی در این جهان وجود دارد، همین است. اینکه استانداردهایی که وضع شده و ما بپذیریم و یا نپذیریم، اینکه وارد خانواده مالی جهانی بشویم و یا نشویم، اگر این استانداردها را نپذیریم در حاشیه این نظم اقتصادی و مالی جهان قرار میگیریم که محور آن بر شفافیت و کنترل فساد در مجموعه مناسبات مالی جهان است. اگر به آن نپیوندیم با شفافسازی و اجرای مقرراتی که نظم را برقرار مینمایند، مخالف هستیم».
7- اگر FATF را تصویب نکنیم مردم شورش میکنند!- روزنامه اعتماد در تاریخ 9 آبان 98 در مطلبی با عنوان «سیاسیکاری در FATF» نوشت: «در دهه ابتدایی پس از انقلاب سرمایه اجتماعی بالا بود و مردم بهشدت حامی حاکمیت بودند. در آن سالها مردم مشکلات را تحمل میکردند اما در این چند سال اخیر و به دلیل چند دوره تحریم سخت و برخی بیتدبیریهای موجود، شرایط پیچیدهتر شده و نارضایتیهایی وجود دارد و نمود یکی از آنها نیز در اعتراضات دیماه سال 96 دیده شد. بنابراین مخالفین FATF باید دلیل قانعکنندهای برای ابراز مخالفت خود به افکار عمومی ارائه دهند. در غیر این صورت باید مسئولیت تبعات منفی رخدادهای پسازآن را بپذیرند و خود را حامی مردم ننامند. تبعاتی که همین الآن هم میتوان آن را در هشدارهای برخی کارشناسان دید.»
8. با فشار فیفا ورزشگاه را پذیرفتیم؛ FATF را هم میپذیریم!- سید مصطفی هاشمیطبا، فعال اصلاحطلب در 23 مهر 98 در گفتگو با روزنامه آرمان: «در مورد آینده FATF نیز به نظرم بههرحال ناچاریم آن را بپذیریم. همینطور که بهرغم فتوای برخی از علما خانمها به دلیل فشار فیفا وارد ورزشگاهها شدند FATF نیز همینگونه میشود و بالاخره در آخر پذیرفته خواهد شد، اما زمانی که زیانهای زیادی را متحمل شدهایم و این را باید همه تشخیص دهند.»
جمع بندی
بنا بر آنچه در فوق آمد، افایتیاف که 36 کشور در آن عضو هستند در مبارزه با پولشویی در جهان، به بنبست رسیده و لیست سیاه آن کارایی و نقشی در مبادلات بانکی و اقتصادی نداشته و ندارد. همچنین امکان اعمال حق شرط در لوایح مرتبط با FATF وجود ندارد.
از سوی دیگر بااینکه خود مقامات آمریکایی بارها دستشان در ماجرای FATF رو شده و در تقابل با جمهوری اسلامی ایران علناً و صریحاً به عملکرد و ضرورت FATF اعتراف کردهاند اما دولت تدبیر وامید و مدعیان اصلاحات با توسل به استدلالهای عجیبوغریب و دروغهای شاخدار درصدد توجیه افکار عمومی و عملیات تبلیغی برای پیوستن ایران به این کارگروه بینالدولی هستند. سؤال اساسی که چندباره باید پرسیده شود این است که چرا دولت تدبیر و ترامپ هر دو بر سر یک موضوع اصرار دارند؟