نقش روزه‌داری در درمان رفلاکس معده
به گزارش راهبرد معاصر، حسین خدمت فوق تخصص بیماری‌های گوارش و کبد گفت: بیماران مبتلا به رفلاکس شدید که حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از مبتلایان را تشکیل می‌دهند، معمولاً با روزه‌داری دچار تشدید علائم، به‌ویژه در ساعات پایانی روز، می‌شوند، به این افراد توصیه می‌شود که از روزه‌داری پرهیز کنند یا در صورت تمایل به روزه‌داری، با مشورت پزشک دوز داروهای ضد اسید خود را افزایش دهند و آن را قبل از سحری و افطار مصرف کنند تا از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری شود.
وی افزود: در مقابل، حدود ۹۰ درصد بیماران مبتلا به رفلاکس خفیف تا متوسط، با روزه‌داری بهبود علائم را تجربه می‌کنند، کاهش وزن و کاهش مصرف غذا، دو عامل مهمی هستند که به کاهش رفلاکس کمک می‌کنند، این دسته از بیماران، در پایان ماه رمضان ممکن است چند کیلوگرم وزن کم کنند که این امر به بهبود وضعیت گوارشی آنان کمک می‌کند.
زخم معده و روزه‌داری
خدمت ادامه داد: افرادی که در مراحل حاد زخم معده یا زخم اثناعشر قرار دارند، باید حداقل تا دو هفته پس از درمان از روزه‌داری خودداری کنند، زیرا روزه ممکن است علائم و عوارض زخم را تشدید کند. با این حال، افرادی که زخم آن‌ها درمان شده و در آندوسکوپی اثری از زخم فعال دیده نمی‌شود، می‌توانند با رعایت مصرف داروهای ضد اسید قبل از سحر و افطار، بدون مشکل روزه بگیرند.
روزه‌داری و بیماری‌های مزمن
وی افزود: بیماران مبتلا به فشار خون، بیماری‌های قلبی و دیابت نیز بسته به شدت بیماری خود می‌توانند روزه بگیرند. در موارد خفیف تا متوسط، روزه‌داری نه‌تنها ضرری ندارد بلکه ممکن است مفید هم باشد. اما در موارد شدید، بیماران باید با پزشک معالج خود مشورت کنند، زیرا کم‌آبی و نوسانات قند خون می‌تواند برای برخی افراد خطرناک باشد. تشخیص توانایی روزه‌داری در این بیماران بر عهده پزشک متخصص مرتبط است.
خدمت در پایان خاطرنشان کرد: به‌طور کلی، روزه‌داری برای بسیاری از افراد مبتلا به بیماری‌های گوارشی و مزمن قابل انجام است، اما نیاز به رعایت اصول پزشکی و توصیه‌های متخصصان دارد و بیماران باید پیش از اقدام به روزه‌داری با پزشک خود مشورت کنند تا از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری شود./ مهر