ترامپ، نابودگر جامعه اطلاعاتی آمریکا

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ ایالات متحده جامعه اطلاعاتی ای دارد که مایه حسادت قدرت‌های جهانی است، اما در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، برخی از همان آسیب‌هایی که رژیم‌های اقتدارگرا را در برابر شکست اطلاعاتی آسیب‌پذیر می‌کند، ساختار آمریکایی را نیز به همان اندازه آسیب‌پذیر می‌کند. سبک پوپولیستی و شخصی ترامپ باعث شده است ارزش اطلاعات را نادیده بگیرد و از سازمان‌هایی که اطلاعات تولید می‌کنند، سوءاستفاده کند.

اواخر ژوئن، یک روز قبل از اعزام بمب‌افکن‌های آمریکایی برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران، ترامپ شهادت تولسی گابارد، مدیر اطلاعات ملی را در کنگره مبنی بر اینکه ایران به توسعه سلاح هسته‌ای نزدیک نشده است، رد کرد. پس از حملات، وی پیروزمندانه ادعا کرد سایت‌های هسته‌ای هدف قرار گرفته ایران کاملاً نابود شده‌اند، در حالی که گزارش اولیه آژانس اطلاعات دفاعی (DIA) تخمین محافظه‌کارانه‌تری از خسارت ارائه می‌داد. 

با توجه به اینکه وفاداران به طور فزاینده‌ای جایگزین کارشناسان باتجربه می‌شوند، سازمان‌های اطلاعاتی در معرض خطر سیاسی شدن بیش از حد قرار می‌گیرند

مشکل فقط به بی‌توجهی خود ترامپ به اطلاعات محدود نمی‌شود؛ دولتش نیز شرایطی ایجاد می‌کند که مقام‌های ارشد را قادر می‌سازد ارزیابی‌هایشان را مطابق میل رئیس‌جمهور تنظیم کنند. پیت هگست، وزیر دفاع آمریکا ادعاهای اغراق‌آمیز ترامپ را مبنی بر حذف برنامه هسته‌ای ایران تکرار کرد و گزارش سازمان اطلاعاتی را نادیده گرفت. کارولین لویت، سخنگوی کاخ سفید نیز گفت: این ارزیابی ادعایی کاملاً اشتباه است. 

گابارد و جان راتکلیف، مدیر سیا به سرعت ادعا کردند «اطلاعات جدیدی» یافته‌اند که تفسیر ترامپ از وقایع را تأیید می‌کند، اما از انتشار عمومی آن خودداری کردند.

با توجه به اینکه وفاداران به طور فزاینده‌ای جایگزین کارشناسان باتجربه می‌شوند، سازمان‌های اطلاعاتی در معرض خطر سیاسی شدن بیش از حد قرار می‌گیرند و به جای ارائه اطلاعات مفید، توجیهاتی برای تصمیمات سیاسی ارائه می‌دهند. در همین حال، ایالات متحده با تهدیدات جدی امنیت ملی مواجه است.

شکست اطلاعاتی حتی در ساختارهای سالم نیز اجتناب‌ناپذیر، کشف و ارزیابی صحیح اسرار در بهترین زمان‌ها نیز دشوار است. اما ناهنجاری‌های درون ساختار احتمال شکست را افزایش می‌دهد. مأموران اطلاعاتی در چنین نظام‌هایی در محیطی فعالیت می‌کنند که بیان حقیقت در برابر قدرت تحمل نمی‌شود، رضایت بر تخصص ترجیح داده می‌شود، ریاکاری بر بصیرت غلبه می‌کند و برای حفظ روایت مورد نظر رئیس‌جمهور، باید «حقایق جایگزین» ارائه شود. 

ارائه ارزیابی‌های خیرخواهانه که با دیدگاه‌های حاکم در تضاد باشد، خیانت تلقی و به مجازات منجر می‌شود. بدون فضایی برای مخالفت تحلیلی و ارائه دیدگاه‌های صادقانه، رؤسا می‌توانند اطلاعات ناقص دریافت و بر اساس آن عمل کنند.

فرهنگ تحلیل سیاسی‌شده، خودسانسوری و سرکوب حقایق ناخواسته، منعکس‌کننده شرایطی در نظام‌های اقتدارگراست که باعث شکست اطلاعاتی می‌شود

ایالات متحده امروز با تهدید مشابهی مواجه است. پوپولیسم ترامپ با شک و تردید عمیق نسبت به چهره‌های مرجع تثبیت‌شده و تحمل نکردن کارشناسانی که حقایق یا تحلیل‌های ناخوشایندی ارائه می‌دهند که باورهای اصلی جنبشش را به چالش می‌کشد، مشخص می‌شود. ترامپ مانند رهبران اقتدارگرا، خود را با وفادارانی که به شدت آزمایش شده‌اند، احاطه کرده است. 

این فرهنگ تحلیل سیاسی‌شده، خودسانسوری و سرکوب حقایق ناخواسته، منعکس‌کننده شرایطی در نظام‌های اقتدارگراست که باعث شکست اطلاعاتی می‌شود.

مهم‌ترین شرط برای خدمت ترامپ، وفاداری شخصی است، نه شایستگی و تجربه مرتبط. البته رئیس جمهور ایالات متحده باید از کارمندان فدرال انتظار درجه ای از وفاداری داشته باشد. اما انتظارات دولت ترامپ، وفاداری شخصی را بالاتر از واقعیت قرار می دهد.