پشت پرده اظهارات امیر حسین رستمی در برنامه فرمول یک!

به گزارش راهبرد معاصر، در روزهایی که کشور و مردم عزیزمان در حال مبارزه با ویروس کرونا هستند و بیشتر از همیشه نیاز به آرامش و آسایش روانی دارند، روز گذشته «امیر حسین رستمی» یکی از سلبریتی های  شاغل در سینما و تلویزیون که مهمان برنامه فرمول یک علی ضیاء بود، با بیان اظهاراتی در مورد عملکرد دولت در مورد مواجهه با ویروس کرونا، موجب التهاب آفرینی در جامعه شد. اظهاراتی که برآمده از شایعات مطروحه در شبکه‌های مجازی بود و بارها از سوی مسئولان و فعالان مجازی به آنها پاسخ داده شده است. فارغ از پاسخ دهی به شبهات و سوالاتی که امیرحسین رستمی در برنامه فرمول یک مطرح کرد، مسائل دیگری وجود دارد؛ در وهله اول نقش سلبریتی هایی مثل رستمی در ایجاد این کاستی‌های احتمالی و در مرتبه دوم، هدف رستمی از بیان این اظهارات خلاف واقع. در ادامه به این سوالات پاسخ خواهیم داد.

نقش سلبریتی ها در ایجاد مشکلات مردم/ باید پاسخگو باشید!

روزی اگر با «دست‌بندهای سبز» و دیروز اگر با «دست‌بندهای بنفش» در میتینگ های انتخاباتی روحانی و هم تیمی‌هایش گلو پاره می‌کردند، امروز جای پوزش طلبیدن و تقاضای بخشش از پیشگاه ملت، از جان گذشتگی حافظان سلامت در مقابل ویروس کرونا و سازندگان جنایات‌کار این ویروس منحوس را نمی‌بینند و با متهم ساختن نظام اسلامی، به جلو فرار می‌کنند. این حکایت سلبریتی‌های کاسب است. آنها که از تسهیلات دولتی نیز برخوردارند و هر چه دارند ذیل توجه همین نظام به اندک استعدادهایشان به دست آورده‌اند.

حمایت و هواداری از یک طیف، شخص یا دیدگاه ماهیتا مسئولیت آفرین است. حامیان یک مشی یا فرد با اثرات و نتایج آن نیز پیوند و اتصال دارند و همین پیوستگی است که پذیرش مسئولیت و پاسخگویی نسبت به تبعات یک تفکر یا طیف را متوجه هوادارانش می‌سازد.

طی قریب به 7 سال اخیر، رویکرد کلان دولت برای حل مشکلات و اداره کشور، نه تنها رهاوردی برای مردم و کشور نداشته است که هزینه‌های هنگفتی نیز بر آنان تحمیل و سفره‌شان را کوچک کرده است. اعتماد بی‌جای دولت به بیگانگان، غفلت از ظرفیت‌های داخلی و سوءمدیریت‌ها نفس تولید را گرفت و فرصت‌های بسیاری را برای شکوفایی و رونق اقتصادی سوزاند.

در همین مسئله بحران شیوع ویروس کرونا، علی‌رغم اینکه این ویورس با یک پاندمی جهانی در حال گسترش در سراسر عالم است، اما در داخل کشور، کم‌کاری و مسئولیت‌ناپذیری ‌رئیس دولت، کشور را با مشکلاتی روبرو کرده است. اینکه ما در چهل و یک سالگی انقلاب اسلامی، با دولتی مواجه شده‌ایم که رئیس آن حتی حاضر نیست از کاخ خود بیرون بیاید و فرماندهی ستادی در شرایط جنگی را به عهده بگیرد، نه ناشی از ناکارآمدی انقلاب، بلکه به علت حمایت سلبریتی هایی است که از آبشخور رسانه‌های غربی شکم‌چرانی کردند و با تمام توان به تبلیغ حسن روحانی و دولت اعتدال پرداختند. سلبریتی‌هایی که مردم را فریب دادند و حالا به جای شرمساری و عذرخواهی، با ژستی طلبکارانه به نظام حمله می‌کنند!

صراحتا می‌توان گفت به موازات طیف مدعی اصلاحات، سلبریتی ها نیز از اصلی‌ترین گروه‌های حامی روحانی در انتخابات‌های ۹۲ و ۹۶ بودند و در کارنامه دولت شریک‌اند. سلبریتی ها به دلیل این حمایت و هواخواهی باید دولت را دستپخت خود دانسته و پاسخگوی وعده های بر زمین مانده دولت، وضع معیشتی ناگوار مردم و کمبودهای احتمال دولت در مبارزه با کرونا باشند.

این طیف در انتخابات برای حمایت از روحانی گلو پاره می‌کرد و یقه می‌درید و از همین رو یکی از مسببان اصلی وضع موجود است و به جای شانه خالی کردن از پذیرش مسئولیت و پاسخگویی، باید از پیشگاه ملت عذرخواهی و تقاضای بخشش کنند. آقای رستمی و شرکاء محترم، مردم بیدار و هوشیارند، آلزایمر هم ندارند و خوش خدمتی این طیف برای پیروزی روحانی را خوب به خاطر دارند.

انتخابات 1400 و نسخه جدید سلبریتی ها برای مردم!

همصدایی امیر حسین رستمی با دشمنان و بازی در زمین بدخواهان ملت، واکنش هایی را نیز به همراه داشت. عده‌ای معتقدند حالا که سلبریتی ها استفاده حداکثری خود از دولت روحانی را برده اند و با رانت‌های اهدایی دولت در عبور از خط قرمزهای اخلاقی و سیاسی و اجتماعی در فیلم سازی، دست به ساخت فیلم‌های پرفروش زده‌اند و پولدار شده‌اند؛ و یا با حضور مستمر در سریال‌های تلویزیونی برای خود شهرتی دست و پا کرده‌اند و با حضور در تبلیغات تلویزیونی به مال و منالی رسیده‌اند، دیگر نیازی به حمایت از دولت ندارند و تلاش می‍کنند با ایفای نقش در قامتِ یک شخصیتِ منتقدِ شرایطِ کنونی کشور، خود را مردمی و ضد دولت بنمایانند تا از هزینه‌های حمایت از دولت خلاصی یافته و دولت را با عملکردش تنها بگذارند! اقدامی که از سوی جریان سیاسی حامی دولت یعنی جریان اصلاحات نیز صورت پذیرفته و اصلاح طلبان نیز در ماه‌های آخر دولت روحانی تمام تلاش خود را کرده‌اند تا با اعلام برائت از دولت، آبروی رفته را به جوی بازگردانند. اتفاقی که البته با هوشمندی افکار عمومی ملت ایران مواجه شد و به گواه نتایج انتخابات مجلس یازدهم، اصلاح طلبان از نیل به آن باز ماندند.

اما عده‌ی دیگری قائل به اهدافی ورای نیات فوق برای اظهارات امیرحسین رستمی هستند. در ماه‌های گذشته رهبر معظم انقلاب راه برون رفت کشور از مشکلات و رهایی یافتن طرفداران انقلاب از گلایه‌ها و کاستی‌ها را «تشکیل دولت جوان حزب اللهی» بیان فرمودند. از اولین دقایق پس از این فرمایشات رهبر معظم انقلاب، عده‌ای با طرح مصادیقی برای ریاست جمهوری آینده کشور، به رمز گشایی و مصادره به مطلوب بیانات رهبر انقلاب پرداختند. جریان اصلاح طلب و سایر جریانات همسو با دولت از ابتدای گمانه‌زنی‌ها با تاکید بر «جوانی»، «باتجربگی» و «حزب اللهی» بودن وزیر ارتباطات دولت دوازدهم یعنی «محمد جواد آذری جهرمی» به طرح نام وی به عنوان فرد مورد نظر رهبر معظم انقلاب برای ریاست جمهوری آینده کشور پرداختند. رستمی در حالی به هجمه علیه ساز و کارهای جاری در حاکمیت و عملکرد نظام در مقابله با کرونا پرداخت که بخشی از اظهارات روز گذشته او پر از تمجید و تعریف از وزیر جوان ارتباطات بود. مسئله‌ای که گمانه‌ی تبلیغاتی بودن اظهارات امیر حسین رستمی برای آذری جهرمی را تقویت می‌نماید. رستمی تلاش کرد تا آذری جهرمی را  در‌خصوص فیلتر کردن ‌تلگرام پیش افکار عمومی رو سفید نموده و وی را تافته‌ای جدا بافته از دولت معرفی نماید. گمانه‌زنی‌ها حاکی از آن است که افرادی که برای انتخابات 1400 برنامه‌ریزی می‌کنند برای بیان این اظهارات به رستمی خط داده‌اند.

چه باید کرد؟

مروری مختصر و اجمالی بر تاریخ کنش‌گری سراسر زیان‌بار برخی از سلبریتی‌ها در متن فضای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور، هر عقل سلیمی را به این نتیجه می‌رساند که این گروهِ اشتباهاً مرجع شده به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند و اعتماد به آنها در طول تاریخ، هرگز حاصلی جز تباهی و ندامت به همراه نداشته است؛ همانطور که اعتماد برخی دولتمردان به آمریکا در طول تاریخ هرگز گرهی از مشکلات کشور نگشوده است و بلکه بر مصائب کشور افزوده است.

متاسفانه تاثیرپذیری عده‌ای از مردم از سلبریتی ها، آسیبی اجتماعی و فرهنگی و مسئله‌ای است که نیازمند فرهنگ سازی، اصلاح روندها و فرآیندهای کلان در عرصه فرهنگ و اجتماع و هم اندیشی نخبگان است. وقتی سلبریتی هایی که از تسهیلات و حمایت‌های دولتی نیز برخوردارند، ژست اپوزیسیون به خود گرفته، به راحتی خون حافظان امنیت و سلامت مردم را پایمال می‌کنند و آدرس غلط به افکار عمومی می‌دهند و در عین حال مسبب شرایط سخت زندگی مردم نیز هستند، مراجع نظارتی و قانونی باید با نگاهی تازه و رویکردی جدی در راستای صیانت از آرامش جامعه و امنیت فکری مردم، به موضوع ورود کنند.