پشت‌پرده انتشار خبر استعفای جهانگیری چیست؟

به گزارش "راهبرد معاصر"؛ عصر روز 17تیرماه گزارشی بر روی سایت انتخاب از سایت‌های حامی دولت تحت عنوان پشت پرده دعوای رسانه‌ای کم سابقه «اعتدال و توسعه» با «کارگزاران»قرار گرفت. انتخاب در بخشی از این گزارش مدعی شد که اسحاق جهانگیری تاکنون چندباراستعفاداده که بامخالفت رئیس جمهورمواجه شده اما این بار روحانی، مخالفتی با استعفای معاون اولش نداشته است.

این سایت حامی دولت در این باره نوشت: «طبق اطلاعات واصله ، جهانگیری که معقتد است هیچکاره است و عموم اختیارات در دستان واعظی رییس دفتر رییس جمهور است، در جلسه ای با حضور روحانی و برخی مقامات دولتی، مجدداً آمادگی خود را برای استعفا قبول کرده ؛ اما این بار برخلاف دفعات پیشین، رییس جمهور مخالفی نکرده و با سکوت خود، از سخنان معاون اول گذر کرده است.»

ماهیت این گزارش سایت اصلاح طلب انتخاب از دو حالت خارج نیست یا نویسنده مطلب براساس اطلاعات متقن دست به نگارش زده ویا آرزوهای جریان سیاسی منتسب به خود را در قالب گزارشی با اطلاعات نه چندان درست ارائه کرده است. در این مورد گفت و گوی یک مبنع آگاه با ایسنا و تکذیب آن و اساس گزارش انتخاب تا حدودی ماهیت ماجرا را روشن کرده اما اختلاف جهانگیری با دولت نیز موضوعی ست که از روزهای ابتدایی دولت دوازدهم به گوش می رسید و در لابلای اظهارنظرات جهانگیری نیز خودنمایی می کرد. در یکی از مصادیق این اختلافات معاون اول رئیس جمهوردر دومين همايش اقتصاد ايران در اظهاراتی تامل برانگیز وبی سابقه گفت: "نباید رئیس جمهور جدید فکر کند هرچه رئیس جمهور قبلی کرده غلط است!"

جهانگیری در حالی با ادبیاتی کنایه آمیز تاکید کرد که نباید تمام مشکلات موجود را به دولت قبل گره زد که در ان روزها در شبکه های اجتماعی هشتگ #پشیمانم علیه حسن روحانی فراگیر شده بود. در این شرایط مطرح شدن استعفای جهانگیری نیز موضوعی نیست که به امروز بازگردد، روزنامه اصلاح طلب آرمان در آذر 96 در گزارشی به جهانگیری توصیه کرده تا از دولت استعفا دهد تا هزینه‌های ناکار آمدی دولت را اصلاح طلبان در سال ۱۴۰۰ بر عهده نگیرند.

این توصیه ای بود که در ماه های اولیه روی کارآمدن دولت دوازدهم و کم رنگ شدن نقش جهانگیری در دولت از سوی زیباکلام و ابطحی نیز مطرح شده بود. اما دگر بار شاهد هستیم که موضوع استعفای جهانگیری به نقل محافل رسانه ای اصلاح طلب تبدیل شده که جای بررسی و تامل دارد و در این خصوص سناریوهای مختلفی نیز می تواند مورد بررسی قرار گیرد.

کناره گیری از دولت در راستای پروژه اصلاح‌طلبان برای عبور از روحانی

به نظرمی رسد جهانگیری به کمک رسانه های زنجیره ای قصد دارد خود را در قامت منتقد حاضر در بدنه دولت ظاهر کند. او نماینده اصلاح طلبان در دولت است و این تاکتیک تلاشی ست تا کارنامه بی دفاع دولت نزد افکار عمومی پای این جریان سیاسی نوشته نشود. برای این کار لازم است اختلافات موجود در بین اعضای کابینه و جهانگیری به احسن وجه پررنگ شود و جهانگیری نیز با وجود چسبندگی به دولت در قامت منتقد سیستم اجرایی ظاهر شود.

بستر سازی برای حضور در رقابت های ۱۴۰۰

جهانگیری به عنوان یکی از بازیگران اصلی دولت روحانی ست و نمی تواند از دولت های یازدهم و دوازدهم انتقاد کند. با این حال درخشش او در مناظرات انتخاباتی، اصلاح ‌طلبان را به فکر سرمایه ‌گذاری روی معاون اول دولت دوازدهم انداخت و همین آغاز حرف و حدیث‌ها بود.

کارگزاران و اخذ امتیاز از دولت

اما آن‌چه این روزها از پاستور به گوش می‌رسد، موید بروز برخی اختلاف‌ها در ساختار دولت است و این موضوع سبب شده تا ماهیت موضوع استعفا و یا کناره گیری جهانگیری با مطرح شدن آن در سال 96 تاحدودی متفاوت باشد، امروز ریشه های اختلاف عمیق تر شده و دیگر مطرح کردن موضوع استعفای جهانگیری صرفا یک شوی تبلیغاتی نیست. آنطور که سایت آفتاب نیوز متعلق به نوبخت و حزب اعتدال و توسعه خبر داده سخن از اخذ امتیاز کارگزاران از روحانی ست و آن ها از رئیس جمهور می خواهند یا در میدان مشاوران تغییری ایجاد کند و دست به تغییر نوبخت بزند، یا دایره امتیازات کارگزاران را گسترده تر کند.

اما باید دید آیا آنچنان که رسانه‌های حامی نوبخت می‌گویند، سهم‌خواهی کارگزاران از روحانی در حال نتیجه دادن است و آنها سهم ‏بیشتری در تغییرات آتی کابینه دریافت خواهند کرد؟

آنچه مشخص است اینک خواسته و مطالبه جهانگیری و کارگزاران در یک شعاع حرکتی قرار دارد رویارویی تیم حزب اعتدال و توسعه در دولت با حزب کارگزاران در روزهای اخیر به اوج خود رسیده است. مخالفت رئیس جمهور با درخواست جهانگیری مبنی بر تغییر تیم اقتصادی دولت نیز به دلیل توصیه هایی ست که از سوی مشاورین روحانی که قریب به تمامی آن ها عضو حزب اعتدال و توسعه ای است که نوبخت نیز در ان حضور دارد.

بهره سخن

چه مطرح کردن استعفای جهانگیری به فاصله‌گذاری‌های اصلاح‌طلبان با عملکرد ضعیف دولت مربوط باشد و چه به اختلافات حقیقی موجود در دولت، او تنها گزینه امید بخش اصلاحات در پاستور است، به همین دلیل این جریان سیاسی تلاش می کند برای توفیق در 1400 با سرمایه گذاری بر او بهترین تصمیم را برای فرار از پاسخگویی از کارنامه روحانی در دوران پسابرجام و همچنین جلوگیری از ریزش های تصاعدی پایگاه اجتماعی خویش اتخاذ کند. آنجه مسلم است اینکه اصلاح طلبان قصد دارند با پررنگ کردن اختلافات موجود در دولت بستر را برای جازدن جهانگیری به عنوان چهره ای معترض و منتقد به سیاست های اقتصادی سیستم اجرایی مهیا کنند، حال این القای رسانه ای می تواند به خروج جهانگیری از دولت ختم شود و یا اینکه به تداوم چسبندگی یک منتقد حاضر در دولت منتج شود.