حضور آمریکا در عراق جهت کنترل ایران و تأمین امنیت اسرائیل

به گزارش راهبرد معاصر؛«هاشم الکندی» تحلیلگر سیاسی عراقی و رئیس شبکه مطالعات راهبردی الهدف تأکید کرد آمریکا تلاش می‌کند تا اراده قانونی پارلمان و اراده مردمی عراق را در مسیر باقی نگه داشتن نیروهایش در این کشور نادیده بگیرد اما این امر (لزوم خروج نیروهای خارجی از عراق) به خواست مکرر اقشار مردم عراق و نیروهای سیاسی تبدیل شده است.

وی همچنین معتقد است از نظر عراقی‌ها، حضور آمریکا قابل قبول نیست و مردود است و براساس تجربه‌های گذشته، آمریکایی‌ها ثابت کرده‌اند که حامیان تروریسم بوده‌اند و نه حامیان نبرد ملت عراق علیه تروریسم.

متن کامل مصاحبه با هاشم الکندی را در زیر می‌خوانید:

پارلمان عراق چند ماه پیش در مصوبه‌ای خواهان خروج نیروهای آمریکایی از عراق شد اما همچنان این نیروها تعلل و علیه عراق زورگویی و با وقاحت تمام نیروهای الحشد الشعبی را تهدید می‌کنند. آیا فکر می‌کنید که آمریکا به مصوبه پارلمان عراق تن خواهد داد یا تلاش خواهد کرد که بقای خود در عراق را بار دیگر در لوای به‌اصطلاح بازآرایش نیروهایش در مناطق معینی مثل پایگاه عین الاسد مشروعیت ببخشد؟

الکندی: آمریکا تلاش می‌کند که از قانون اخراج نیروهای خارجی که پارلمان عراق چند ماه پیش صادر کرد، فرار کند. واشنگتن یک سال تلاش کرد که این قانون به پارلمان راه نیابد و بررسی نشود. به ارعاب نمایندگان عراقی و تشکل‌های سیاسی روی آورد تا این قانون تصویب نشود.

بعد از شهادت شهیدان فرمانده، این مصوبه (پارلمان) صادر شد و آمریکا در آن زمان نیز با تعلل با این مسئله برخورد و تلاش کرد تا آن را زیر سؤال ببرد و بگوید که این مصوبه پارلمان (بنا به) خواست تنها یک طیف (در پارلمان) صادر شده است یا اینکه در نتیجه تأثیرات معینی صادر شده است. در مرحله بعد نیز آمریکا تلاش کرد که از تظاهرات برای اجرایی نشدن این قانون بهره‌برداری کند؛ یعنی از طریق وادار کردن نخست وزیر به استعفا زیرا روشن است که اجرای این قانون نیاز به وجود یک دولت دائمی دارد.

همچنین آمریکا تلاش کرد که جلوی روند انتخاب یک نخست وزیر جایگزین را نیز بگیرد. آمریکا برای رساندن یک نخست وزیر طرفدار خود تلاش می‌کند و نقشه می‌کشد و برای اجرایی کردن اراده و خواست مردم عراق در زمینه خروج نیروهای خارجی کار نمی‌کند، در نتیجه، آمریکا امروز برای زیر سؤال بردن قانونی بودن و مشروعیت این مصوبه پارلمان کار و تلاش می‌کند تا اجرای آن را از طریق مراجع دولتی عراق با مانع روبه‌رو کند. واشنگتن همچنین تلاش می‌کند تا بر اراده مردم عراق را که در روز 24 ماه ژانویه امسال در تظاهراتی میلیونی برای درخواست جهت خروج نیروهای خارجی از کشورشان به خیابانها آمدند، سرپوش بگذارد.

در نتیجه، آمریکا تلاش می‌کند تا اراده قانونی پارلمان و اراده مردمی عراق را در مسیر باقی نگه داشتن نیروهایش در این کشور نادیده بگیرد اما این امر (لزوم خروج نیروهای خارجی از عراق) به خواست مکرر اقشار مردم عراق و نیروهای سیاسی تبدیل شده است و اولویت امروز حتی در وضعیت تشکیل دولت‌ها شده است. خواست اساسی برخی تشکل‌های سیاسی به‌عنوان شرطی برای نخست وزیر جایگزین و همراهانش، مسئله اخراج نیروهای خارجی است که باید از اولویت‌های کاری دولت آینده باشد.

هدف از طرح مذاکره راهبردی که آمریکا اخیراً خواهان انجام آن با طرف عراقی شده است، چیست؟ آیا به‌نظر شما توافقنامه امنیتی سابق انتظارات طولانی‌مدت آمریکا در عراق را برآورده نمی‌کند و واشنگتن در پس طرح ایده مذاکره جدیدی با بغداد تلاش می‌کند تا نقشه‌ها و اهداف خود به‌دست آورد؟

الکندی: امروز آمریکا بعد از اینکه یقین پیدا کرده است که اراده عراق و اراده پارلمان و مردم این کشور در راستای اجرای مصوبه پارلمان برای اخراج نیروهای آمریکایی است و عراقی‌ها تا سطح زیادی حضور آمریکایی‌ها در کشورشان را برنمی‌تابند، تلاش می‌کند تا به‌نوعی این اراده عراقی‌ها را دور بزنند. برخی متغیرات اخیر آمریکایی‌ها را وادار کرد که در آرایش نیروهای خود بازنگری کنند و آنها را به دو پایگاه حریر و عین الاسد ببرند.

آنها با فریبکاری به‌دنبال دور زدن اراده مردمی و پارلمانی عراق هستند. آنها به‌اصطلاح مذاکره راهبردی را مطرح کردند و از این طریق می‌خواهند به حضور خودشان در عراق مشروعیت ببخشند و زمان بیشتری بخرند، مذاکره‌ای که تا ماهها یا بیش از یک سال طول می‌کشد و بعد از آن چه‌بسا، می‌خواهند به‌سمت بستن توافقنامه جدیدی با عراقی‌ها حرکت کنند.

این توافقنامه شاید باعث بنیان نهاده شدن یک حضور دائمی و قانونی در عراق برای نیروهای آنها شود، می‌خواهند در مرحله بعدی این‌گونه القا کنند که حضور آنها مورد قبول عراق و براساس یک توافقنامه است، فکر می‌کنند که این امر منافع آنها را تأمین می‌کند؛ همچنین بعد از اینکه سلاح‌های راهبردی نظیر موشک‌های پاتریوت را مستقر کردند. هدف از استقرار این موشک‌ها تأمین امنیت اسرائیل در وهله اول است.

آنها این‌گونه به همگان القا می‌کنند که هدف از استقرار این موشک‌ها، حفاظت از نیروهای خودشان در منطقه است، در نتیجه، مذاکره راهبردی همان نقشه و طرح مشروعیت‌بخشی به حضور نیروهای آمریکایی در منطقه و خریدن زمان بیشتر و بهره‌برداری از آن برای وارد کردن نیروهای جدید و سلاح‌های راهبردی تا پایان مذاکره است، لذا آنها پایگاههای موشکی راهبردی و موشک‌های پدافندی و چه‌بسا نیروهای رزمی و هواپیماهای بیشتری را تحت لوای این توافقنامه راهبردی مستقر خواهند کرد که به‌طور اصولی اکثریت ملت عراق با آن مخالف هستند و آن را نمی‌پذیرند.

عراقی‌ها تأکید می‌کنند که نیازی به حضور آمریکایی‌ها ندارند که کمکی به مبارزه با تروریسم نکرده‌اند. از نظر عراقی‌ها، حضور آمریکا قابل قبول نیست و مردود است. عراقی‌ها نیازی به آمریکایی‌ها نه در سطح آموزشی و نه سطح مستشاری و نه در سطوح دیگر ندارند. براساس تجربه‌های گذشته، آمریکایی‌ها ثابت کرده‌اند که حامیان تروریسم بوده‌اند و نه حامیان نبرد ملت عراق علیه تروریسم.

آیا به‌نظر شما، طرح مذاکره راهبردی از طرف آمریکا با هدف بحث درباره مسائل مربوط به سرنوشت نیروهای آمریکایی در عراق از جمله خروج آنها مطرح شده است یا اینکه آمریکا به‌دنبال نقشه راه جدیدی برای باقی ماندن طولانی این نیروها در عراق است؟

الکندی: مذاکره راهبردی، فریبکاری آمریکا است. آمریکا امروز با افزایش مخالفت‌های مردمی و سیاسی پارلمانی با حضورش در عراق روبه‌رو است. این وضعیت چالشی را برای آمریکا در سطح جهانی و داخلی ایجاد می‌کند. صدها نفر در داخل آمریکا نیز مخالف حضور و استقرار نیروهای آمریکایی است و شاید دموکراتها به‌طور کلی با این امر هم‌نظر باشند، حتی بخشی از جمهوری‌خواهان نیز امروز خواهان بازگشت نیروهای آمریکایی هستند.

این بخشی از وعده‌های انتخاباتی ترامپ بود و همسو با این فاکتور انتخاباتی، درخواست‌ها برای بازگشت نیروهای آمریکایی به این کشور افزایش می‌یابد. شاید امروز دولت ترامپ بخواهد که برخی از نیروهایش بدون وجود اعتراضی حضور داشته باشند یا این‌گونه القا کند که این نیروها در چارچوب یک توافقنامه حضور دارند، از این رو است که آمریکا مذاکره راهبردی را مطرح کرده است و این، مذاکره فریبکاری است زیرا آمریکا به عراقی‌ها نه در سطح کشوری و نه در سطح دولتی و نه در سطح حاکمیتی و نه در سطح مردمی احترام نگزارده است و حتی به همه توافقنامه‌های خود پایبند نبوده است.

از زمانی که توافقنامه چارچوب راهبردی امضاشده با آمریکایی‌ها در اواخر سال 2011 میلادی وارد فاز اجرایی شد، آمریکا به هیچ یک از جنبه‌های نظامی یا اقتصادی یا مدنی و حتی دیگر جوانب آن پایبند و متعهد نبوده است، در نتیجه مذاکره راهبردی، تعلل آمریکا و تلاش برای رنگ و لعاب دادن به چهره جنایتکارانه این کشور است که این چهره با توجه به میزان جنایت‌هایی که در عراق مرتکب شده است، برای همگان واضح و شناخته‌شده است. به شهادت رساندن فرماندهان و بمباران عراقی‌ها و نقض حریم هوایی عراق و حاکمیت این کشور از جمله این جنایت‌ها است.

در نتیجه، این اقدام آمریکا (دعوت به مذاکره راهبردی با عراق) روش جدید آمریکا برای القای این موضوع است که حضور آنها مورد قبول و در چارچوب یک توافقنامه خواهد بود. آمریکا به عراقی‌ها برای حرکت در مسیر انجام این مذاکره فشار می‌آورد. این امر مثلاً از طریق فعال کردن هسته‌های داعش صورت می‌گیرد. همچنین آمریکا از طریق این مذاکره می‌خواهد مقاومت اسلامی عراق و گزینه‌های آن را محدود کند یا آن را منزوی یا خارج از اراده دولت عراق قرار دهد.

آمریکا از فریب مذاکره راهبردی چنین چیزی می‌خواهد. مذاکره راهبردی که به‌نظر می‌رسد اساساً در کار نخواهد بود زیرا تصمیم ملت عراق این است که مذاکره‌ای در کار نیست بلکه باید تصمیمات و مصوبات پارلمانی و مردمی عراق جنبه اجرایی به خود بگیرد.

براساس گفته محمد علی الحکیم وزیر خارجه عراق، آمریکا با پیشنهاد انجام مذاکره جدیدی با بغداد، بازنگری گسترده‌ای در روابط اقتصادی و فرهنگی و همکاری امنیتی با طرف عراقی را مطرح کرده است، آیا به‌نظر شما، آمریکایی‌ها به طرف عراقی در این مسائل امتیازاتی خواهند داد یا اینکه آنها در پس این پیشنهاد به‌دنبال زنده نگه داشتن توافقنامه سابق صرفاً با نام جدیدی هستند؟

الکندی: وزیر خارجه عراق از وعده‌های جدی آمریکا صحبت کرد؛ مبنی بر اینکه آمریکایی‌ها در مسیر اعطای حمایت یا کمک درخصوص وزارتخانه‌های اقتصادی یا فنی حرکت خواهند کرد اما واقعیت این را می‌گوید که آمریکایی‌ها به توافقنامه‌های سابق خود پایبند نبوده‌اند. آنها حتی وقتی محصول آمریکایی خود یعنی داعش تروریست را نشان دادند، کمکی به عراق نکردند. آنها حتی سلاحی را که ملت عراق پول آن را پرداخت کرده بودند، به عراق ندادند.

لذا نمی‌توان بار دیگر عراقی‌ها را فریب داد. آمریکایی‌ها می‌خواهند این تصویر را ارایه دهند که می‌توان توافقنامه جدیدی ببندند اما عراقی‌ها نمی‌توانند اطمینان کنند. امروز 10 سال از توافقنامه با آمریکا می‌گذرد اما این کشور چه در سطح تسلیحاتی و چه در سطح خدماتی چیزی به عراق نداده است. عراق با برخی کشورها از طریق روابط همسان و همکاری، دوستی و احترام برقرار کرده است که در صدر آنها ایران و چین و روسیه قرار دارد.

این درحالی است که از آمریکایی‌ها چیزی جز تحقیر کردن و تجاوزگری در این دوره ندیده است. بعد از اینکه آمریکا فرماندهان امنیتی، مهمانان و نیروهای ارتش و پلیس عراق را به شهادت رساند و حرمت شهرهای مقدسه را زیرپا گذاشت، این کشور نمی‌تواند به آمریکا اعتماد کند، در نتیجه، اوضاع نمی‌تواند با یک وعده جدید به قبل برگردد؛ وعده‌ای که همانند وعده‌ها و تعهدات گذشته آمریکایی‌ها عملی نخواهد شد.

همه این مسائل تأخیری در اراده عراق وارد نخواهد کرد که بر لزوم اخراج همه نیروهای خارجی از عراق تأکید می‌کند. عراق بعد از آن با کشورها براساس منافع خود و احترام این کشورها به حاکمیت و امنیت شهروندانش برخورد خواهد کرد. حضور آمریکایی‌ها یک حضور خصمانه است. آنها نیروهای اشغالگر هستند. حضور آنها گزینه‌های گسترده‌ای پیشِ‌روی عراقی‌ها برای مخالفت با این حضور و تلاش برای اخراج کردن آنها قرار می‌دهد، از جمله آنها حق مقاومت در برابر اشغالگری براساس ماده 51 قانون بین‌الملل است و این حق مقاومت اسلامی عراق است که اشغالگران قاتل آمریکایی را نظیر سال 2011 میلادی اخراج کند./ تسنیم