چرا اروپایی ها در خصوص اجرای مکانیسم ماشه تردید دارند؟

به گزارش راهبرد معاصر؛ تحلیلگر مسائل امریکا درباره صحبت های ظریف وزیر امور خارجه در جلسه مجازی شورای امنیت گفت: سخنرانی ایشان خوب بود و قطعا باید همین حرفها را می زدند. ما از گذشته نیز در چهارچوب برجام بودیم و برنامه ای خارج از برجام نداشتیم. طبیعتا این نگاه مقابله به مثل جزو بحث هایی بود که ایشان باید دنبال می کرد

علیرضا محرابی تحلیلگر مسائل امریکا در گفت و گو با راهبرد معاصر درباره جلسه اخیر شورای امنیت گفت: آمریکا می خواست این بحث را در شورا طرح کند و فضایی سیاسی ایجاد کند و گفتمان ما را بگیرد. در کنار این هدف می دانست که رای نمی آورد و موافقت اعضای شورای امنیت اتفاق نمی افتد ولی به دنبال رویکردی سیاسی کاری بود که آقای روحانی در پاسخ خود بر این نکته تاکید داشت.

وی با اشاره به حمایت چین و روسیه از ایران و اینکه کشورهای اروپایی به سمت امریکا بودند تصریح کرد: این طبیعی بود، اروپاییان در گذشته نیز در کنار ایالات متحده آمریکا بودند ولی علاقمند نیستند فضا را به سمت آمریکا علنی کنند زیرا رای آوری ترامپ در آمریکا مشخص نیست و نکته بعد این است که اگر روسیه و چین وتو کنند و این تصویب نشود اروپا باید به طور کامل در دایره مکانیسم ماشه آمریکایی ها بازی کند که علاقمند به این موضوع نیستند و نمی خواهند به طور کامل با برنامه ترامپ و پمپئو حرکت کنند و حالتی بینابینی دارند و نمی خواهند به طور علنی بر ماجرای تحریم های تسلیحاتی ایران ورود کنند چون در این صورت برجام آسیب می بیند و این سه کشور در مقابل جمهوری اسلامی ایران وضعیتی نامناسب خواهند داشت.

محرابی در پاسخ به این سوال، صحبت های ظریف ایا سرنوشت ساز بود در جلسه شورای امنیت  تاکید کرد: سخنرانی ایشان خوب بود و قطعا باید همین حرفها را می زدند. ما از گذشته نیز در چهارچوب برجام بودیم و برنامه ای خارج از برجام نداشتیم. طبیعتا این نگاه مقابله به مثل جزو بحث هایی بود که ایشان باید دنبال می کرد و ایشان در صحبت خود دقیقا همین حرف ها را داشت و باید در مقابل تک روی های ایالت متحده موضع خود را به سایر قدرت ها نشان می داد.

این استاد دانشگاه گفت: آمریکا امروز به دو دلیل بر این موضوع تمرکز دارد. آمریکا از گذشته نیز بر سازمان ملل و شورای امنیت نفوذ داشت و تاکید می کرد. شورای امنیتی که در دل سازمان ملل قرار دارد و بودجه آن را پرداخت می کند باید با من حرکت کند ترامپ بارها بر این نکته تاکید کرده بود. از طرف دیگر آمریکا می خواهد شورای امنیت را به سمتی بکشاند که برنامه های ایالت متحده آمریکا را تصویب کند. این مساله از گذشته وجود داشته و هم از نظر بودجه ای و مسائل مرتبطه آمریکا بر ضرورت اعمال نفوذ خود تاکید داشته و هم در بحث های مربوط به مصوبات و قوانین تلاش کرده اند از سایر اعضای شورای امنیت بهره برند.

محرابی ادامه داد: از 15 عضو شورای امنیت 5 عضو حق وتو دارند و 10 عضو به طور دوره ای تغییر می کنند. امروز این ده عضو به طرق مختلف به ایالت متحده متصل هستند. من به یاد می آورم در برخی از موضوعات آمریکا به جای فرستادن لایحه ای به شورای امینت از قبل بر کشورهایی که رای خواهند داد لابی و رایزنی می کنند و به طرق مختلف فشار وارد می کنند آمریکا یکبار در مورد مصر این کار را کرده بود و تهدید به قطع صادرات گندم در مقابل عدم همراهی در شورای امنیت مطرح شده بود. همچنین هند تهدید شده بود که پرونده دیگری از این کشور وارد شورای امنیت خواهد شد. آمریکا از این بی اخلاقی ها و از این موضوعات حاشیه ای فراوان دارد. و طبیعتا ده کشور حاشیه ای شورا از ترس ایالت متحده آمریکا یا رای ممتنع دارند و یا به سمت نظر آمریکا رای می دهند. کشورهایی که حق وتو دارند نیز قالبا در جبهه آمریکا قرار می گیرند مگر در موارد نادری که تصویب یک موضوع موجب شود جامعه بین الملل دچار آسیبی شود. در غیر از این صورت از گذشته تا کنون همواره آمریکا جامعه بین الملل را هدایت کرده است.

وی در پاسخ به این پرسش، با توجه به جو موجود ساز و کار مکانیسم ماشه به کجا خواهد کشید؟ افزود: چینی ها و روس ها همواره از این موضوع گیری ها دارند ولی قدرت جلوگیری وجود ندارد. آمریکا می تواند به طور فردی مکانیسم ماشه را خارج از شورای امنیت فعال کند. باید به مساله با این نگاه بنگریم که آمریکا به عنوان قدرتی بین المللی با این ابزارها اراده خود را به همه تحمیل می کند. مکانیسم ماشه از این منظر ربط چندانی به تصویب این موضوع در شورای امنیت ندارد چون آمریکا توان اقتصادی لازم را در این حوزه دارد. در این جلسه موضوع تحریم های تسلیحاتی مطرح بود و این موضوع جدا از بحث مکانیسم ماشه است و این دو بحث ارتباطی به هم ندارد. از این منظر مخالفت سایر کشور ها حتی آلمان و فرانسه و انگلیس نیز نمی تواند در بحث مکانیسم ماشه جلوی تصمیم آمریکا را بگیرد.کمک کند و باید صبر کنیم تا ببینیم ترامپ از منظر سیاسی و اجتماعی در چه شرایطی قرار می گیرد باید دید چه کسی در آمریکا به قدرت می رسد؟ اگر ترامپ باشد یک وضعیت است و اگر دموکرات ها باشند تحلیل به گونه ای دیگر خواهد بود.