دلایل گریه نوزادان در هواپیما

به گزارش راهبرد معاصر ، گریه‌ی کودک در هواپیما هرگز خنده دار نیست، چه شما خودتان پدر و مادر این کودک گریان باشید و چه از شانس بد، کنار صندلی این کودک گریان و بیقرار نشسته باشید. همه‌ی ما تجربه‌اش را داریم؛ با کم و زیاد شدن ارتفاع پرواز، کودک از احساس گرفتگی در گوش‌هایش می‌ترسد و ترسش را با جیغ و فریادهای وحشتناک اعلام می‌کند.

البته گریه کودک در هواپیما دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد: احساس ناراحتی، خستگی، گرسنگی، تنهایی، حوصله سررفتگی، عصبانیت، درد و یک بیقراری کلی همگی می‌توانند با گریه‌ و شیون بروز داده شوند. اما معمولا فشاری که به دلیل پرواز در ارتفاع بوجود می‌آید، مخصوصا برای بچه‌ها و کودکان نوپا سخت و آزاردهنده است. آناتومی گوش کودکان با گوش بزرگسالان یک تفاوت اساسی دارد.

مطمئنا یکی از علت‌های اصلی گریه و بیقراری بچه‌ها در هواپیما این است که گوش میانی آنها نمی‌تواند فشار را به خوبی تعدیل کند، زیرا شیپور استاش گوش بچه‌ها به طور کلی مانند بزرگ‌تر ها خوب عمل نمی‌کند.

شیپور استاش، کانالی است که گوش میانی را به نازوفارنکس (داخل حلق و بینی) متصل می‌کند. شیپور استاش، فشار داخل گوش میانی را کنترل کرده و با فشار هوای بیرون بدن به تعادل می‌رساند.

بیشتر اوقات شیپور استاش بسته است و تنها برای فعالیت‌هایی چون خمیازه کشیدن و جویدن و بلعیدن باز می‌شود تا اجازه دهد هوا از میان گوش میانی و نازوفارنکس عبور کند. وقتی فشار اتمسفر به سرعت تغییر می‌کند، موجب یک احساس گرفتگی ناگهانی در گوش می‌شود (مانند آنچه در یک سفر هوایی تجربه می‌کنید)، و بیشتر افراد بزرگسال، خمیازه می‌کشند یا آب دهان را قورت می‌دهند تا شیپور استاش را باز کنند و فشار داخل گوش را به تعدیل نمایند.

تغییرات فشار مخصوصا در زمان فرود، بسیار ناراحت کننده است زیرا تعدیل فشار زمانی که از فشار اتمسفری کم به فشار اتمسفری نسبتا بیشتری می‌روید سخت‌تر می‌شود و این اتفاقی است که هنگام فرود هواپیما روی می‌دهد.

البته این مشکل در زمان اوج گرفتن هواپیما نیز می‌تواند بیفتد زیرا نحوه‌ی عملکرد شیپور استاش جوری است که از فشار بیشتر به فشار کمتر، خودش را بهتر تطبیق می‌دهد و این اتفاقی است که وقتی به ارتفاع می‌رویم روی می‌دهد. البته هواپیماهای مدرن تا حدودی تنظیم فشار شده‌اند اما همچنان تغییرات فشار داخل هواپیما، از فشار روی زمین تا فشار پرواز در ارتفاع 30000 پا (9100 متر) قابل توجه است.

اما راههایی برای تسکین این شرایط ناخوشایند در کودک وجود دارد. یکی از راههای تراز کردن تفاوت فشار در گوش میانی، مانور والسالوای معروف است: دهان را ببندید و بینی را با انگشت بگیرید، سپس سعی کنید از طریق بینی‌تان هوا را بیرون بدهید.

توصیه‌های دیگر

یکی اینکه هنگام بلند شدن و نشستن هواپیما کودک را بیدار نگه دارید، دوم اینکه در این زمانها کودک را مشغول مکیدن پستانک یا شیشه پستانک نگه دارید (یا از شیر خودتان به او بدهید) و سوم هم اینکه، زمانی که کودک دچار عفونتی در دستگاه تنفسی است، راه هوایی را برای سفر انتخاب نکنید.

یک راه ساده‌ی دیگر هم این است که با خمیازه کشیدن یا قورت دادن، تا جایی که ممکن است هوا وارد گوش کنید و از اثرات فشار وارد بر گوش بکاهید. البته این به کار بردن این روش برای بزرگ‌تر ها ساده است اما مطمئنا نمی‌توانید یک کودک یک ساله را وادار به این کار کنید.

کاهش تاثیر اختلاف فشار در گوش برای بزرگسالان بسیار راحت‌تر است زیرا تکنیک‌هایی مانند آبنبات مکیدن، آدامس جویدن، خمیازه کشیدن یا با نی نوشیدن طی بلند شدن و فرود آمدن هواپیما روش‌های موثری هستند که مطمئنا یک بچه کوچک نمی‌تواند انجام‌شان دهد.

احساس درد و ناراحتی در گوش هنگام پرواز، موقتی است و هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند و در عرض چند دقیقه و با باز شدن شیپور استاش و تعدیل فشار وارد بر دو طرف پرده‌ی گوش، برطرف خواهد شد.