رمزگشایی از بندهای جدید «معامله قرن»؛ اشغالگری جدید با پوسته دموکراتیک
کوشنر که مدعی وحدت فلسطینی‌ها شده است در دولتی به‌سر می‌برد که با حذف بودجه اونروا عملاً چند میلیون فلسطینی را از زندگی، تحصیل و داشتن خدمات بهداشتی ساقط کرده است.
به گزارش راهبرد معاصر ، طی روز گذشته بندهایی از طرح آمریکایی موسوم به «معامله قرن» توسط جارد کوشنر، داماد یهودی دونالد ترامپ اعلام شد. این بندها اگرچه ظاهری انسان‌دوستانه و منطقی داشتند، اما درون خود حقایقی را مخفی کرده‌اند که نگاهی به این حقایق پنهان تا حد زیادی ماهیت نقشه‌ای را که آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها برای فلسطین کشیده‌اند فاش میکند.
ایجاد وحدت یا حذف مقاومت؟
کوشنر در بخش اول سخنان خود به علاقمندی آمریکا برای برپایی حاکمیتی فلسطینی و واحد در فلسطینی به‌جای انقسام و دودستگی کنونی بین کرانه باختری و نوار غزه اشاره میکند. او می‌گوید: «می‌خواهیم کرانه باختری و نوار غزه را ذیل یک رهبری واحد ببینیم و همان‌گونه که ملت فلسطین خواستار آن هستند به آنها زندگی باکرامت هدیه کند.»، ظاهر این جمله تلاشی از سوی آمریکا برای ایجاد وحدت داخل فلسطین است، اما نگاهی به اقدامات گذشته آمریکا نشان می‌دهد هدف کوشنر از این جملات حذف حماس و گروه‌های مقاومت و قرار دادن نوار غزه زیر چکمه‌های دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان و ارتش رژیم صهیونیستی است.
آمریکایی‌ها طی دو سال گذشته همزمان با به قدرت رسیدن دونالد ترامپ به ریاست جمهوری آمریکا کنار صهیونیست‌ها اقدامی دوجانبه را برای تحت فشار قرار دادن تشکیلات خودگردان آغاز کردند. خواسته اصلی صهیونیست‌ها و ترامپ این بود که کمک‌هایی که تشکیلات خودگردان از آمریکا دریافت میکند نباید برای تروریسم هزینه شود. مقصود آنها از تروریسم ملت فلسطین و جوانان مبارز فلسطینی بود. نقطه اصلی فشار آنها عدم ارائه کمک‌های مالی به خانواده‌های شهدا و اسیران فلسطینی و قطع حقوق آنها بود.
تشکیلات خودگردان از زمان تأسیس تا کنون به خانواده‌های شهدا و مبارزان فلسطینی حقوق ماهانه می‌دهد آمریکا و صهیونیست‌ها طی دو سال گذشته تلاش کرده‌اند این حقوق‌ها قطع شود به همین دلیل فشار زیادی را به تشکیلات خودگردان می‌آورند که این حقوق‌ها را قطع کند. از سوی دیگر بر تشکیلات خودگردان فشار می‌آورد تا حقوق کارمندان خود در نوار غزه را که زیر نظر حماس هستند نیز قطع کند.
این نکته کنار قطع بودجه آژانس آوارگان فلسطینی به‌شدت بر فلسطینیان نوار غزه فشار آورد، با این اقدام، بیشتر درآمدها و پول‌هایی را که به مردم غزه می‌رسید قطع کرده است. این اقدامات در راستای ساقط کردن مقاومت و جنبش‌های مقاومتی مثل حماس و جهاد اسلامی انجام شد. حال که آنها سخن از اتحاد دو بخش کرانه باختری و نوار غزه می‌زنند به این دلیل است که با وجود این فشارهای شدید اقتصادی آنها نتوانسته‌اند مقاومت مردم در غزه را خاموش کنند، لذا با نام ایجاد وحدت تلاش می‌کنند تمام حاکمیت نوار غزه را نیز همانند کرانه باختری به تشکیلات خودگردان دهند.
جملات بعدی کوشنر در سخنانش بدین ترتیب است که می‌گوید: طرح صلح تلاش میکند آزادی عبادت را با فرصت‌های آزاد در اختیار ساکنان منطقه قرار دهد، بدون اینکه ربطی به عقاید آنها داشته باشد. همچنین فرصت‌هایی برای بهبود زندگی و ایجاد امنیت به آنها هدیه کند.»، ظاهر این جملات کوشنر از نوعی آزادی عبادت بدون در نظر گرفتن نوع دین اشخاص حکایت دارد. اما باطن آن حکایتی دردناک را یادآوری میکند.
براساس این جملات، کوشنر و همتایانش می‌خواهند ادعا کنند تمام کسانی که در فلسطین حضور دارند می‌توانند بدون در نظر گرفتن دینشان، آزادانه به عبادت ــ در هرجایی که بخواهند ــ بپردازند. اما حقیقت این است آنها می‌خواهند حقی را برای یهودیان مهاجر ایجاد کنند تا کنون هیچ کس در دنیا این حق را برای آنها به‌رسمیت نشناخته است.
مکان‌های مقدس و یهودیان
یهودیان فلسطین را ارض مقدس معرفی می‌کنند. آنها در حالی به فلسطین برای ایجاد دولت یهودی مهاجرت کردند و یک رژیم جعلی را به‌وجود آوردند که در کتاب مقدس تا زمان ظهور منجی از این کار منع شده‌اند. در زمان تأسیس رژیم صهیونیستی نیز بر سر این مسئله اختلافات شدیدی با شخصیت‌های درجه یک مذهبی و خاخام‌های ارشد کشورهای مختلف پیدا کردند.
از سوی دیگر یهودیان براساس متون یهودی مدعی مالکیت بیشتر مکان‌های مقدس مسلمانان در فلسطین هستند، مثلاً آنها مجموعه مسجد الاقصی را یک مکان مقدس یهودی می‌دانند که توسط مسلمانان غصب شده است و مسجد، بر ویرانه‌های معبد دوم سلیمان ساخته شده است. اما تا کنون در این خصوص حتی یک سند تاریخی پیدا نشده است. در این زمینه سازمان یونسکو طی چند دوره این مسئله را تصریح و اعلام کرده است هیچ نقطه‌ای از مجموعه مسجد الاقصی، مکان مقدس یهودی نیست و کل این مکان به مسلمانان تعلق دارد.
حال اینکه کوشنر از آزادی عبادت سخن می‌گوید به این معنا است که می‌خواهد بگوید در مکانی که متعلق به مسلمانان است باید یهودیان نیز حضور یابند و برای آنها حق قائل شده است.
مرزهای جدید یا بلعیدن کرانه باختری؟
کوشنر در ادامه سخنش، با اشاره به اینکه طرح ترامپ یک طرح تفصیلی با جزئیات بسیار است می‌گوید: این طرح بر تعیین مرزها و ارائه راه‌حل نهایی متمرکز است اما هدف از حل مسئله مرزها، غلبه بر همین مرزها است. اگر ما بتوانیم مرزها را از بین ببریم و صلح را دور از هرگونه ارعاب و تهدید مستقر کنیم، می‌توانیم این جریان آزاد را برای مردم و کالاها ایجاد کنیم و این امر به ایجاد فرصت‌های جدیدتر منجر خواهد شد.
براساس طرح «وطن قومی یهود» که سال 2018 در کِنِسِت رژیم صهیونیستی به‌تصویب رسید، صهیونیست قصد دارند در سال 2019 تمام کرانه باختری و قدس شرقی را به بخش‌های اشغالی سال 1948 الحاق کنند، این یعنی بلعیدن تمام کرانه باختری.
در مذاکرات سازش که از سال 1993 تحت عنوان «روند صلح خاورمیانه» آغاز شد. 6 پرونده به‌عنوان، ثوابت فلسطینی، در مذاکرات قرار داشت. قدس، آوارگان، مرزها، امنیت، آب و شهرک‌های یهودی‌نشین این 6 پرونده‌اند. صهیونیست‌ها از سال 2010 با پیش‌شرط‌هایی که قرار دادند رسماً دو پرونده آوارگان و قدس را از مذاکرات خارج کردند. پس از مذاکرات سال 2013 نیز اعلام کردند حاضر نیستند در خصوص مرزها سخن بگویند، یعنی آنها هیچ گاه مرزهای خود مشخص نکرده‌اند.
حالا که آنها به‌دنبال الحاق کرانه باختری به سرزمین‌های اشغالی سال 1948 هستند کوشنر از برداشتن مرزهای فعلی سخن می‌گوید. در حالی که تنها این سازشکاران فلسطینی بوده‌اند که مرزهای موسوم به مرزهای 67 را به‌رسمیت می‌شناختند. مقصود کوشنر این است که دیگر از مرزهای 1967 نیز سخنی گفته نشود و سازشکاران برای تعیین مرزهای جدید پای میز مذاکره بیایند، معنای این جملات، لگد زدن به نوکران سازشکار فلسطینی از سوی آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها است.
جمع‌بندی
کوشنر در سخنانی که در آن بخش‌هایی از «معامله قرن» را بیان کرد سه غصب جدید را با ظاهری دموکراتیک برای همگان تعریف کرد:
ــ غصب مقاومت با ظاهر وحدت و کنار گذاشتن تفرقه
ــ غصب مکان‌های مقدس مسلمانان
ــ غصب کرانه باختری و الحاق آن به سرزمین‌های سال 1948
این تمام آن چیزی است که کوشنر و صهیونیست‌ها به‌دنبال آن هستند و آن را کادوشده به فلسطینیان تحویل می‌دهند. «معامله قرن» چیزی نیست که ذره‌ای از آن به‌نفع فلسطین و مسلمانان باشد و همه چیز را به کام صهیونیست‌ها فرو خواهد برد، اما این طرح در نطفه خفه شده و جنین آن مرده به دنیا آمده است.
تسنیم
ایجاد وحدت یا حذف مقاومت؟
کوشنر در بخش اول سخنان خود به علاقمندی آمریکا برای برپایی حاکمیتی فلسطینی و واحد در فلسطینی به‌جای انقسام و دودستگی کنونی بین کرانه باختری و نوار غزه اشاره میکند. او می‌گوید: «می‌خواهیم کرانه باختری و نوار غزه را ذیل یک رهبری واحد ببینیم و همان‌گونه که ملت فلسطین خواستار آن هستند به آنها زندگی باکرامت هدیه کند.»، ظاهر این جمله تلاشی از سوی آمریکا برای ایجاد وحدت داخل فلسطین است، اما نگاهی به اقدامات گذشته آمریکا نشان می‌دهد هدف کوشنر از این جملات حذف حماس و گروه‌های مقاومت و قرار دادن نوار غزه زیر چکمه‌های دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان و ارتش رژیم صهیونیستی است.
آمریکایی‌ها طی دو سال گذشته همزمان با به قدرت رسیدن دونالد ترامپ به ریاست جمهوری آمریکا کنار صهیونیست‌ها اقدامی دوجانبه را برای تحت فشار قرار دادن تشکیلات خودگردان آغاز کردند. خواسته اصلی صهیونیست‌ها و ترامپ این بود که کمک‌هایی که تشکیلات خودگردان از آمریکا دریافت میکند نباید برای تروریسم هزینه شود. مقصود آنها از تروریسم ملت فلسطین و جوانان مبارز فلسطینی بود. نقطه اصلی فشار آنها عدم ارائه کمک‌های مالی به خانواده‌های شهدا و اسیران فلسطینی و قطع حقوق آنها بود.
تشکیلات خودگردان از زمان تأسیس تا کنون به خانواده‌های شهدا و مبارزان فلسطینی حقوق ماهانه می‌دهد آمریکا و صهیونیست‌ها طی دو سال گذشته تلاش کرده‌اند این حقوق‌ها قطع شود به همین دلیل فشار زیادی را به تشکیلات خودگردان می‌آورند که این حقوق‌ها را قطع کند. از سوی دیگر بر تشکیلات خودگردان فشار می‌آورد تا حقوق کارمندان خود در نوار غزه را که زیر نظر حماس هستند نیز قطع کند.
این نکته کنار قطع بودجه آژانس آوارگان فلسطینی به‌شدت بر فلسطینیان نوار غزه فشار آورد، با این اقدام، بیشتر درآمدها و پول‌هایی را که به مردم غزه می‌رسید قطع کرده است. این اقدامات در راستای ساقط کردن مقاومت و جنبش‌های مقاومتی مثل حماس و جهاد اسلامی انجام شد. حال که آنها سخن از اتحاد دو بخش کرانه باختری و نوار غزه می‌زنند به این دلیل است که با وجود این فشارهای شدید اقتصادی آنها نتوانسته‌اند مقاومت مردم در غزه را خاموش کنند، لذا با نام ایجاد وحدت تلاش می‌کنند تمام حاکمیت نوار غزه را نیز همانند کرانه باختری به تشکیلات خودگردان دهند.
جملات بعدی کوشنر در سخنانش بدین ترتیب است که می‌گوید: طرح صلح تلاش میکند آزادی عبادت را با فرصت‌های آزاد در اختیار ساکنان منطقه قرار دهد، بدون اینکه ربطی به عقاید آنها داشته باشد. همچنین فرصت‌هایی برای بهبود زندگی و ایجاد امنیت به آنها هدیه کند.»، ظاهر این جملات کوشنر از نوعی آزادی عبادت بدون در نظر گرفتن نوع دین اشخاص حکایت دارد. اما باطن آن حکایتی دردناک را یادآوری میکند.
براساس این جملات، کوشنر و همتایانش می‌خواهند ادعا کنند تمام کسانی که در فلسطین حضور دارند می‌توانند بدون در نظر گرفتن دینشان، آزادانه به عبادت ــ در هرجایی که بخواهند ــ بپردازند. اما حقیقت این است آنها می‌خواهند حقی را برای یهودیان مهاجر ایجاد کنند تا کنون هیچ کس در دنیا این حق را برای آنها به‌رسمیت نشناخته است.
مکان‌های مقدس و یهودیان
یهودیان فلسطین را ارض مقدس معرفی می‌کنند. آنها در حالی به فلسطین برای ایجاد دولت یهودی مهاجرت کردند و یک رژیم جعلی را به‌وجود آوردند که در کتاب مقدس تا زمان ظهور منجی از این کار منع شده‌اند. در زمان تأسیس رژیم صهیونیستی نیز بر سر این مسئله اختلافات شدیدی با شخصیت‌های درجه یک مذهبی و خاخام‌های ارشد کشورهای مختلف پیدا کردند.
از سوی دیگر یهودیان براساس متون یهودی مدعی مالکیت بیشتر مکان‌های مقدس مسلمانان در فلسطین هستند، مثلاً آنها مجموعه مسجد الاقصی را یک مکان مقدس یهودی می‌دانند که توسط مسلمانان غصب شده است و مسجد، بر ویرانه‌های معبد دوم سلیمان ساخته شده است. اما تا کنون در این خصوص حتی یک سند تاریخی پیدا نشده است. در این زمینه سازمان یونسکو طی چند دوره این مسئله را تصریح و اعلام کرده است هیچ نقطه‌ای از مجموعه مسجد الاقصی، مکان مقدس یهودی نیست و کل این مکان به مسلمانان تعلق دارد.
حال اینکه کوشنر از آزادی عبادت سخن می‌گوید به این معنا است که می‌خواهد بگوید در مکانی که متعلق به مسلمانان است باید یهودیان نیز حضور یابند و برای آنها حق قائل شده است.
مرزهای جدید یا بلعیدن کرانه باختری؟
کوشنر در ادامه سخنش، با اشاره به اینکه طرح ترامپ یک طرح تفصیلی با جزئیات بسیار است می‌گوید: این طرح بر تعیین مرزها و ارائه راه‌حل نهایی متمرکز است اما هدف از حل مسئله مرزها، غلبه بر همین مرزها است. اگر ما بتوانیم مرزها را از بین ببریم و صلح را دور از هرگونه ارعاب و تهدید مستقر کنیم، می‌توانیم این جریان آزاد را برای مردم و کالاها ایجاد کنیم و این امر به ایجاد فرصت‌های جدیدتر منجر خواهد شد.
براساس طرح «وطن قومی یهود» که سال 2018 در کِنِسِت رژیم صهیونیستی به‌تصویب رسید، صهیونیست قصد دارند در سال 2019 تمام کرانه باختری و قدس شرقی را به بخش‌های اشغالی سال 1948 الحاق کنند، این یعنی بلعیدن تمام کرانه باختری.
در مذاکرات سازش که از سال 1993 تحت عنوان «روند صلح خاورمیانه» آغاز شد. 6 پرونده به‌عنوان، ثوابت فلسطینی، در مذاکرات قرار داشت. قدس، آوارگان، مرزها، امنیت، آب و شهرک‌های یهودی‌نشین این 6 پرونده‌اند. صهیونیست‌ها از سال 2010 با پیش‌شرط‌هایی که قرار دادند رسماً دو پرونده آوارگان و قدس را از مذاکرات خارج کردند. پس از مذاکرات سال 2013 نیز اعلام کردند حاضر نیستند در خصوص مرزها سخن بگویند، یعنی آنها هیچ گاه مرزهای خود مشخص نکرده‌اند.
حالا که آنها به‌دنبال الحاق کرانه باختری به سرزمین‌های اشغالی سال 1948 هستند کوشنر از برداشتن مرزهای فعلی سخن می‌گوید. در حالی که تنها این سازشکاران فلسطینی بوده‌اند که مرزهای موسوم به مرزهای 67 را به‌رسمیت می‌شناختند. مقصود کوشنر این است که دیگر از مرزهای 1967 نیز سخنی گفته نشود و سازشکاران برای تعیین مرزهای جدید پای میز مذاکره بیایند، معنای این جملات، لگد زدن به نوکران سازشکار فلسطینی از سوی آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها است.
جمع‌بندی
کوشنر در سخنانی که در آن بخش‌هایی از «معامله قرن» را بیان کرد سه غصب جدید را با ظاهری دموکراتیک برای همگان تعریف کرد:
ــ غصب مقاومت با ظاهر وحدت و کنار گذاشتن تفرقه
ــ غصب مکان‌های مقدس مسلمانان
ــ غصب کرانه باختری و الحاق آن به سرزمین‌های سال 1948
این تمام آن چیزی است که کوشنر و صهیونیست‌ها به‌دنبال آن هستند و آن را کادوشده به فلسطینیان تحویل می‌دهند. «معامله قرن» چیزی نیست که ذره‌ای از آن به‌نفع فلسطین و مسلمانان باشد و همه چیز را به کام صهیونیست‌ها فرو خواهد برد، اما این طرح در نطفه خفه شده و جنین آن مرده به دنیا آمده است.
تسنیم