به گزارش "راهبرد معاصر"؛ مربی اگر مربی باشد، نباید همچون مخاطب در استادیوم محو تماشای رقابت شاگردانش در مستطیل سبز باشد. انفعال و استیصال برای مربی نیست که اگر شد، می شود سمی مهلک و از پا در آمدن تیم؛ مگر اینکه معجزه ای در کار باشد تا شود حماسه ای چون ملبورن .
آنجا که "والدیر ویه‌را" سرمربی وقت ایران، در بین دونیمه و در جهنم ملبورن به بچه ها می گوید: "بروید هر کاری که می دانید درست است انجام دهید!" و شد آنچه که براساس قاعده منطق نباید می شد، صعودی شیرین تر از عسل. حال اگر ابرشانس های اینچنینی را فاکتور بگیرید، در مخیله تان هم نمی گنجد که یک مربی گل اول و دوم و سوم را بخورد و بعد با "حرف درمانی" در انتظار برد تیمش باشد، که اگر چنین شد، باشد سرزدن پزشکی حکیم بر سر بالینش. تغییر تاکتیک، رو کردن پلن های "بی" و شاید "سی" برای سوار شدن بر بازی، تعویض و یا...
گرچه فوتبال صنعتی پردرآمد است اما ته قصه آن برای مردم و افکارعمومی یک تفریح جذاب به حساب می آید. از تیفوسی های سرخابی هم که باشی پس از لختی به باد نسیان می دهی درد هر باختی را که دیر و زود دارد اما سوخت و سوز هرگز! حال اگر پای زندگی و درد معیشت خانواده و جگرگوشه هایتان در میان باشد چطور؟ آن وقت قصه کمی فرق می کند.
حتما به بازار سر می زنی، اگر برای ارز و سکه نباشد، یحتمل برای خرید مایحتاج ضروری درب فروشگاه ها را دق الباب کرده ای. این روزها چه احساسی از اتیکت قیمت ها داری؟ چندبار با رشد تصاعدی طلا و ارز در بازه زمانی چندساعته هوش از سرت پریده؟ و مگر می شود این روزها از وضع قرمقاط معیشت مردم گفت، و نگفت از کم کاریهای مسئولین اجرایی؟
هر روز که می گذرد با دادن نوید بهبود اوضاع روح خود را آرام می کنی اما دریغ از یک تغییر تاکتیک و تعویض کارساز. وزارتخانه کار و اقتصاد که مدت زمانیست وزیر به خود ندیده، از دگرسو، زمزمه استعفای وزارت "صمت" هم که به گوش می رسد، حال بماند نداشتن سفیر در هند و چین که 50درصد از نفت ما را خریداری می کنند و بخش عظیمی از تِرنُوِل اقتصاد ایران به گیسوی ایشان گره خورده است.
همین وضعیت بلاتکلیفی به خودی خود بحران زاست، بماند برای بازاری که اسیر عملیات روانی شده و پیش از آغاز تحریم ها از ترس به نردبان افزایش قیمت‌ها چنگ می زند! متولیان نیز چنان محو قدرت نمایی قیمت ها هستند که گویی در انتظار معجزه ای برای رهایی مردم ازین وضعیت نابسامانند، دریغا که نه "غزال تیزپا" در ترکیب هست و نه "عصای موسی" در دست.
درست؛ در نیمه اول 6تایی شدیم، اما هنوز فرصت هست، به شرطی که عزمی جزم کنی. القصه؛ اگر شایعه تلاشت برای اخراج پیش از دقیقه 90 را برنمی تابی، باید کاری کنی آقای مربی!