گرانی و نیمکت خالی آقای مربی!-راهبرد معاصر
رئیس جمهور: مسئولان به وعده‌های خود در خدمت‌رسانی به زائران اربعین عمل کنند پیشنهاددیوان‌محاسبات درباره شفافیت منابع هدفمندی یارانه‌ها اطلاعیه جدید سپاه درباره عملیات شهادت هنیه گزارش نیویورک‌تایمز از ترور شهید هنیه دروغ است طحان نظیف: طرح حمایت از مالکیت صنعتی در شورای نگهبان تائید شد دو ابهام شورای نگهبان درباره لایحه عفاف و حجاب مخبر: صهیونیست‌ها سیلی خواهند خورد سردار جلالی: طرح‌های پاسخ سریع به تهدیدات زیستی تدوین شود گفت‌وگوی وزیر کشور عراق و سردار احمدی‌مقدم درباره آخرین اقدامات اربعینی ایران و عراق سخنان هنیه در دیدار با رهبر انقلاب: ۶۰ نفر از خانواده ما در غزه شهید شدند کدام مقامات خارجی امروز با پزشکیان دیدار کردند؟ بیانیه شورای نگهبان: جهان به زودی شاهد نابودی رژیم صهیونیستی خواهد بود واکنش علی لاریجانی به ترور هنیه جلیلی:‌ خون اسماعیل هنیه مهر پایانی بر عمر رژیم صهیونیستی است دولت برای شهادت «اسماعیل هنیه» ۳ روز عزای عمومی اعلام کرد

گرانی و نیمکت خالی آقای مربی!

درست؛ در نیمه اول 6تایی شدیم، اما هنوز فرصت هست. اگر شایعه تلاشت برای اخراج پیش از دقیقه 90 را برنمی تابی، باید کاری کنی آقای مربی!
میثم آخوندی کارشناس مسائل سیاسی
تاریخ انتشار: ۱۰:۲۳ - ۰۳ مهر ۱۳۹۷ - 2018 September 25
کد خبر: ۵۷۹
به گزارش "راهبرد معاصر"؛ مربی اگر مربی باشد، نباید همچون مخاطب در استادیوم محو تماشای رقابت شاگردانش در مستطیل سبز باشد. انفعال و استیصال برای مربی نیست که اگر شد، می شود سمی مهلک و از پا در آمدن تیم؛ مگر اینکه معجزه ای در کار باشد تا شود حماسه ای چون ملبورن .


آنجا که "والدیر ویه‌را" سرمربی وقت ایران، در بین دونیمه و در جهنم ملبورن به بچه ها می گوید: "بروید هر کاری که می دانید درست است انجام دهید!" و شد آنچه که براساس قاعده منطق نباید می شد، صعودی شیرین تر از عسل. حال اگر ابرشانس های اینچنینی را فاکتور بگیرید، در مخیله تان هم نمی گنجد که یک مربی گل اول و دوم و سوم را بخورد و بعد با "حرف درمانی" در انتظار برد تیمش باشد، که اگر چنین شد، باشد سرزدن پزشکی حکیم بر سر بالینش. تغییر تاکتیک، رو کردن پلن های "بی" و شاید  "سی" برای سوار شدن بر بازی، تعویض و یا...


گرچه فوتبال صنعتی پردرآمد است اما ته قصه آن برای مردم و افکارعمومی یک تفریح جذاب به حساب می آید. از تیفوسی های سرخابی هم که باشی پس از لختی به باد نسیان می دهی درد هر باختی را که دیر و زود دارد اما سوخت و سوز هرگز! حال اگر پای زندگی و درد معیشت خانواده و جگرگوشه هایتان در میان باشد چطور؟  آن وقت قصه کمی فرق می کند.


حتما به بازار سر می زنی، اگر برای ارز و سکه نباشد، یحتمل برای خرید مایحتاج ضروری درب فروشگاه ها را دق الباب کرده ای. این روزها چه احساسی از اتیکت قیمت ها داری؟ چندبار با رشد تصاعدی طلا و ارز در بازه زمانی چندساعته هوش از سرت پریده؟ و مگر می شود این روزها از وضع قرمقاط معیشت مردم گفت، و نگفت از کم کاریهای مسئولین اجرایی؟


هر روز که می گذرد با دادن نوید بهبود اوضاع روح خود را آرام می کنی اما دریغ از یک تغییر تاکتیک و تعویض کارساز. وزارتخانه کار و اقتصاد که مدت زمانیست وزیر به خود ندیده، از دگرسو، زمزمه استعفای وزارت "صمت" هم که به گوش می رسد، حال بماند نداشتن سفیر در هند و چین که 50درصد از نفت ما را خریداری می کنند و بخش عظیمی از تِرنُوِل اقتصاد ایران به گیسوی ایشان گره خورده است.


همین وضعیت بلاتکلیفی به خودی خود بحران زاست، بماند برای بازاری که اسیر عملیات روانی شده و پیش از آغاز تحریم ها از ترس به نردبان افزایش قیمت‌ها چنگ می زند! متولیان نیز چنان محو قدرت نمایی قیمت ها هستند که گویی در انتظار معجزه ای برای رهایی مردم ازین وضعیت نابسامانند، دریغا که نه "غزال تیزپا" در ترکیب هست و نه "عصای موسی" در دست.


درست؛ در نیمه اول 6تایی شدیم، اما هنوز فرصت هست، به شرطی که عزمی جزم کنی. القصه؛ اگر شایعه تلاشت برای اخراج پیش از دقیقه 90 را برنمی تابی، باید کاری کنی آقای مربی!
ارسال نظر
تحلیل های برگزیده