به گزارش "راهبرد معاصر"؛ طرح استانی شدن انتخابات مجلس، یکی از مهمترین موضوعات بحث برانگیز یک دهه اخیر مجلس شورای اسلامی بوده است. این موضوع که برای نخستین بار در سال 1378 مطرح شد، در سیر ادوار قانونگذاری مجالس مختلف با انتقادات و واکنشهای متعددی از جانب نمایندگان جناحهای مختلف رو به رو شده است.
بررسی طرح استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی این بار نیز (یکشنبه 12 اسفندماه) در دستور کار صحن علنی مجلس قرار گرفت.
وکلای ملت با تصویب ماده ۳، این طرح را با ۱۳۸ رأی موافق، ۷۵ رأی مخالف و ۴ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۳ نماینده حاضر در مجلس به تصویب رساندند. بر اساس این ماده، مقرر شد یک ماده به شرح ذیل به عنوان ماده ۷ مکرر به قانون انتخابات مجلس الحاق شود: «حوزه انتخابیه در انتخابات مجلس، محدوده جغرافیایی هر استان است. هر یک از استانها به عنوان حوزه انتخابیه اصلی و حوزههای انتخابیه موجود درواقع در آن استان، موضوع قانون تعیین محدوده حوزههای انتخاباتی مجلس، حوزه انتخابیه فرعی محسوب میشوند و مناطق تابع حوزه انتخابیه موجود به عنوان حوزه انتخابیه تابعه فرعی شناخته میشوند».
طبق تبصره یک این ماده، مقرر شد «تعداد نمایندگان هر حوزه انتخابیه اصلی (استان) معادل تعداد نمایندگان حوزههای انتخابیه موجود در استان است که مطابق قانون تعیین محدوده حوزههای انتخابی مجلس تعیین گردیده است.»
این طرح از نگاه نمایندگان و کارشناسان مختلف دارای قوت ها و ضعف های مختلف است. موسی الرضا ثروتی نماینده ادوار مجلس در گفت و گو با "راهبرد معاصر" تاکید کرد: «استانی شدن انتخابات مجلس به گروه های سیاسی و طرفداران آن ها یک کمک بزرگ می کند، چراکه فضا برای پیروزی آن ها در انتخابات مهیاتر است، این در حالیست که چهره های مستقل و به دور از گروه ها و جناح ها ازین بابت متضرر خواهند شد.»
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس استانی شدن انتخابات را سبب ایجاد رانت برای گروه های سیاسی دانست و البته تصریح کرد: «اگر ضعف ها به نحوی رفع گردد، این مهم نکات مثبت هم می تواند داشته باشد، از جمله اینکه چهره های شاخص تر و متخصص تر به دور از تعهد صرف داشتن به محله و منطقه خود و اندیشیدن به کلیت ایران می توانند با ورود به خانه ملت گره گشا باشند.»
وی همچنین نسبت به لزوم وحدت میان جریان انقلاب و اصولگرایی تاکید کرد: «جدای از قطعی شدن یا نشدن انتخابات استانی، جریان اصولگرایی می بایست در اندیشه وحدت باشد. اگر این مهم رخ دهد، دیگر هیچ مصوبه ای نمی تواند تهدیدی برای ورود جریان انقلابی به مجلس باشد. جریان انقلابی به شکل بالقوه 30 تا 35 درصد آرای مردم را در اختیار دارد، این در حالیست که اگر وحدت، تعهد به خدمت و تلاش برای شناسایی آسیب ها و مشکلات مردم به همراه ارائه نسخه راهگشا در راستای رفع آن از سوی جریان اصولگرا ارائه شود، بدون تردید بیش از 40 درصد رای خاکستری که همواره در انتخابات مختلف در عرصه حضور پیدا می کنند را به سوی خود جلب خواهد کرد و زمینه توفیق فراهم خواهد شد.»
ثروتی با ذکر مثال در خصوص نقد عدم وحدت در جریان اصولگرایی خاطر نشان کرد: «در حوزه انتخابیه ما – بجنورد – در انتخابات اخیر مجلس، حدود 250 هزار نفر به گزینه های اصولگرا و 110 هزار نفر نیز به گزینه های اصلاح طلب رای دادند. این در حالیست که تعداد نامزدهای جریان اصولگرا قریب به 30 نفر و تعداد کاندیداهای جریان اصلاح طلب نیز تنها 2 نفر بودند. همین عامل سبب ورود نامزدهای اصلاح طلب به مجلس شد. شوربختانه این مهم در بسیاری از شهرهای دیگر هم به وقوع پیوست. انتظار می رود در انتخابات پیش رو اصولگرایان ازین تجربه درس عبرت اندوخنه کرده باشند تا بستر برای توفیقات جریان انقلابی فراهم آید.»