به گزارش راهبرد معاصر؛ قطعی شدن بازگشت کارت سوخت حالا دیگر به معنای قطعی شدن سهمیه بندی بنزین تلقی میشود.
دیروز با اطلاعیه صادر شده از سوی شرکت ملی پالایش و پخش فراوردههای نفتی مقرر شد دارندگان خودرو و موتوسیکلت نسبت به دریافت کارت سوخت اقدام نمایند چرا که سوختگیری با این ابزار از این به بعد انجام خواهد گرفت.
گزارشهای رسیده نشان میدهد قویترین گزینه در میان گزینههای حاضر تعیین سهمیه ۶۰ لیتری برای هر خودرو در ماه است، اما هنوز توافقی بر سر قیمت مازاد مصرف خودروها حاصل نشده است. پیشنهاداتی در خصوص تغییر هر دو نرخ یعنی نرخ نبزین سهمیهای و نرخ بنزین آزاد نیز در دست بررسی قرار دارد. گفته میشود در سه هفته پیش رو تصمیم نهایی در این خصوص اتخاذ خواهد شد.
سال ۱۳۸۶ بود که کارت سوخت میهمان اقتصاد ایران شد. این سوغات را دولت نهم با هدف صرفه جویی در مصرف سوخت به دارندگان خودرو پیشکش کرد و با جای گرفتن آن در جیبها، سهمیههای ماهانه هر خودرو در کارت سوخت شارژ میشد تا خرید مازاد بر سهمیه با پرداخت بهای آزاد بنزین میسر شود.
بنزین سهمیهای در سال ۱۳۸۶ قیمتی معادل صد تومان و بنزین آزاد یا غیر سهمیهای قیمتی معادل ۴۰۰ تومان داشت. این قیمت سه سال دوام آورد تا اینکه در سال ۱۳۸۹ قیمت هر لیتر بنزین سهمیهای به ۴۰۰ و قیمت هر لیتر بنزین غیرسهمیه ای، ۷۰۰ تومان اعلام شد. فریز قیمت سوخت این بار چهار سال به طور انجامید تا دولت یازدهم، در اولین سال فعالیت خود قیمت بنزین یارانهای را ۷۰۰ و قیمت بنزین ازاد را هزار تومان اعلام کند. این چنین بود که سال ۱۳۹۳، تغییر قیمت بنزین رقم خورد تا اقتصاد آماده خداحافظی با کارت سوخت شود.
هر چند بحث و جدل بر سر قیمت بنزین در قالب گفتگوهای بودجه ۱۳۹۴ بسیار داغ بود، اما با عدم تغییر قیمت بنزین در این سال اتفاق مهمی رخ داد. خرداد ماه بود که شارژ سهمیه در کارت سوخت بدون اعلام حذف کارت اتفاق افتاد.
با توجه به اینکه استفاده از کارت سوخت هیچ مزیت مشخصی برای دارندگان نداشت، کم کم صاحبان خودروها استفاده از آن را متوقف کردند تا جایی که بدون مصوبهای مشخص، در سایه بنزین تک نرخی، سوختگیری بدون کارت سوخت دارندگان خودرو انجام شد و حالا از پس گذرشت سه سال از اجرای این طرح، بار دیگر بنزین کارد را به استخوان اقتصاد رسانده است و بازگشت کارت سوخت الزامی برای کنترل این وضعیت است.
از شنبه تا بیست و یک روز دیگر تقاضا برای دریافت کارت سوخت جدید باید ارائه شود تا از پس این مهلت سه هفتهای طرح تازه دولتمردان برای بنزین رونمایی شود.
یکی از ارزان ترینها
اگر مولفه قدرت خرید را کنار بگذاریم، ایران پس از ونزوئلا ارزانترین بنزین جهان را به فروش میرساند.
اتفاقا هم اقتصاد نفتی ونزوئلا درگیر بحرانهای فراوانی است هم اقتصاد نفتی ایران. ونزوئلا در اشلی از تورم بالا رنج میبرد و هم ایران از دیرپایی تورم در عذاب است. حالا این دو کشور رتبه اول و دوم ارزانترین بنزین جهان را در اختیار دارند، اما برای ایران این همه ماجرا نیست. ارزانی بنزین در ایران در کنار قیمت بالای بنزین در عراق و ترکیه و افغانستان و پاکستان، قاچاق این فراورده نفتی و دیگر انواع سوخت از ایران را رقم زده است. حجم قاچاق به حدی است که نفس اقتصاد را به شماره انداخته و حتی طنز تلخ و گزنده وزیر نفت نیز مبنی بر" قاچاق بنزین به حمدالله از همه مرزها با موفقیت در جریان است" اندکی از بار سنگین آن نمیکاهد. برخی آمارها حجم سوخت قاچاق شده از ایران را تا روزی ۲۰ میلیون لیتر برآورد میکنند و این بدان معناست که هزینه تخصیص یافته به بنزین یارانه نه در جیب اتباع ایران که در حسابهای قاچاقچیان و صاحبان پول کثیف قرار میگیرد.
جدول زیر همه تغییرات قیمت بنزین را در پانزده سال گذشته نشان میدهد.